Głodówka lecznicza (post leczniczy) - badania, przebieg, powikłania
Głodówka lecznicza to całkowita rezygnacja z jedzenia przez siedem, a nawet czterdzieści dni. Głodówka jest uznawana przez zwolenników medycyny alternatywnej za sposób na oczyszczenia organizmu i poprawę stanu zdrowia. Post leczniczy wymaga odpowiedniego przygotowania, ponieważ w przeciwnym razie może doprowadzić do wielu powikłań. Co warto wiedzieć o głodówce leczniczej?
1. Co to jest głodówka lecznicza?
Głodówka (post leczniczy) to jedna z metod leczenia uznawana przez medycynę alternatywną. Opiera się na odstawieniu jedzenia na jakiś czas, zazwyczaj trwa od 7 do nawet 40 dni.
W tym czasie dozwolone jest jedynie picie wody, najlepiej źródlanej ze względu na niewielkie stężenie składników mineralnych. Głodówka lecznicza wymaga odpowiedniego przygotowania, a przede wszystkim konsultacji ze specjalistą i wykonania badań krwi.
Zwolennicy medycyny alternatywnej twierdzą, że zrezygnowanie z jedzenia to świetny sposób na oczyszczenie organizmu z toksyn, złogów, nieprawidłowo zbudowanych komórek, a także na zmniejszenie ilości tkanki tłuszczowej.
2. Wskazania do zastosowania głodówki leczniczej
Zwolennicy medycyny alternatywnej zalecają wprowadzenie głodówki leczniczej w przypadku wielu chorób, ze względu na to że może ona przyczynić się do usunięcia nieprawidłowo zbudowanych tkanek i oczyszczenia ciała z toksyn. Wskazania do zastosowania głodówki to:
- choroba nowotworowa,
- osłabienie układu odpornościowego,
- stwardnienie rozsiane,
- cukrzyca typu II,
- rozszerzenie żył,
- wrzody,
- zapalenie jelita grubego,
- żółtaczka,
- zapalenie nerek,
- choroby układu oddechowego,
- choroby układu krążenia,
- reumatyzm,
- choroby stawów,
- nadwaga,
- alergie,
- cellulit.
Warto wziąć pod uwagę fakt, że brakuje dowodów, potwierdzających skuteczność głodówki leczniczej w przypadku tak wielu schorzeń.
3. Kto nie powinien stosować głodówki leczniczej?
Głodówka lecznicza nie powinna być stosowana przez dzieci, młodzież, osoby starsze, a także kobiety w ciąży oraz w okresie karmienia piersią.
Ryzykowne jest również zrezygnowanie z jedzenia w przypadku anemii, niedowagi, chorób serca, problemów natury psychicznej czy schorzeń przewlekłych, które wymagają regularnego stosowania leków.
4. Przygotowanie do głodówki leczniczej
Przed przystąpieniem do głodówki należy wykonać morfologię krwi i oznaczenie poziomu żelaza, by wykluczyć ewentualną anemię. Warto również zrobić EKG, ze względu na zwiększone ryzyko zawału mięśnia sercowego, a także USG jamy brzusznej.
Dobrym pomysłem jest również sprawdzenie stężenia kwasu moczowego, kreatyniny oraz rentgen płuc. Niezbędna jest również konsultacja z lekarzem, by ustalić maksymalną długość głodówki i omówić objawy, których nie można ignorować.
Dwa tygodnie przed rozpoczęciem głodówki należy zmniejszyć spożycie nabiału i mięsa oraz zrezygnować ze słodyczy, kawy i herbaty. Warto już w tym momencie zwiększyć spożycie wody, wprowadzić herbaty ziołowe czy soki owocowo-warzywne.
Tydzień przed to ostatni dzwonek na całkowite odstawienie mięsa i nabiału na rzecz większej ilości warzyw, owoców i produktów pełnoziarnistych. Dzień przed postem zabronione jest spożywanie dań gotowanych, dozwolone jest sięganie po surowe owoce i warzywa z dodatkiem ziół i oliwy.
Warto również zebrać informacje na temat wychodzenia z głodówki, ponieważ po kilku lub kilkunastu dniach postu zabronione jest spożycie dużego posiłku i nagły powrót do dawnych przyzwyczajeń.
Na początku należy powoli wprowadzać soki z owoców i warzyw, w bardzo małych porcjach. W późniejszym etapie można zacząć jeść gotowane warzywa. Wielkość porcji nie powinna przekraczać zaciśniętej pięści.
5. Szkodliwość głodówki leczniczej
Głodówka lecznicza to duży szok dla organizmu, który może stanowić zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia. Przede wszystkim prowadzi ona do zaburzenia równowagi elektrolitowej, zmniejszenia masy i siły mięśni.
Jest to czas spożywania bardzo dużych ilości wody, co może doprowadzić do zatrucia. Uczucie głodu zwykle zanika po 3 dniach bez jedzenia, ale w późniejszym czasie uczucie to powraca z dwojoną siłą i wówczas nie należy go ignorować. Odnotowano przypadki śmierci głodowej, która nastąpiła już 10. dnia głodówki.
Nagłe odstawienie pożywienia może skutkować problemami z jelitami oraz układem pokarmowym. Istnieje również ryzyko awitaminozy, a szczególnie niedoboru witaminy b12, co przyczynia się do wystąpienia anemii.
Największe ryzyko jest związane jednak z faktem, że na głodówkę decyduję się osoby chore, u których przerwa w terapii może wyrządzić wiele nieodwracalnych szkód.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.
