Indapamid – skutki uboczne, działanie i wskazania
Indapamid jest tiazydowym lekiem moczopędnym. Wskazaniem do terapii są obrzęki u osób z zastoinową niewydolnością serca oraz leczenie nadciśnienia. Miejscem działania substancji są głównie nerki, gdzie indapamid nasila diurezę i natriurezę, ale i naczynia tętnicze. Jakie preparaty go zawierają? Jak je stosować? Kiedy jest to przeciwwskazane?
1. Co to jest indapamid
Indapamid (łac. Indapamidum) to organiczny związek chemiczny i lek moczopędny z grupy sulfonamidów hamujący resorpcję zwrotną elektrolitów. Należy do diuretyków tiazydopodobnych, które są jednymi z najczęściej stosowanych leków hipotensyjnych. Chemicznie indapamid jest indolową pochodną chlorsulfonamidu.
Indapamidum zostało wprowadzone na rynek farmaceutyczny w 1982 roku. Jako lek hipotensyjny jest stosowany w Europie od 1974 roku, a w Stanach Zjednoczonych od 1983 roku. Obecnie jest substancją czynną leków ukierunkowanych na działanie w obrębie układu moczowego i sercowo-naczyniowego. Dostępne postaci indapamidu to tabletki, tabletki powlekane tabletki o przedłużonym uwalnianiu i tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu.
Preparaty na rynku polskim zawierające indapamid to:
- Opamid (tabletki o przedłużonym uwalnianiu),
- Rawel SR (tabletki o przedłużonym uwalnianiu),
- Symapamid SR (tabletki o przedłużonym uwalnianiu),
- Diuresin SR (tabletki o przedłużonym uwalnianiu),
- Indapres (tabletki powlekane),
- Indapamide SR Genoptim (tabletki o przedłużonym uwalnianiu),
- Indix SR (tabletki o przedłużonym uwalnianiu),
- Ipres long 1,5 (tabletki o przedłużonym uwalnianiu),
- Indapen (tabletki powlekane), Indapen SR (tabletki o przedłużonym uwalnianiu),
- Tertensif SR (tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu)
2. Wskazanie i dawkowanie indapamidu
Wskazaniem do stosowania indapamidu jest obrzęk wywołany zastoinową niewydolnością serca oraz nadciśnienie tętnicze pierwotne. Choroba nadciśnieniowa cechuje się okresowo lub stale podwyższonym ciśnieniem tętniczym, tak skurczowym (tzw. górnym), jak i rozkurczowym (tzw. dolnym).
Indapamid przyjmuje się raz dziennie, najlepiej rano, w dawce do 2,5 mg na dobę, połykając tabletkę w całości, popijając wodą. Substancja jest wchłaniana z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym w czasie od 30 minut do godziny.
Ze względu na właściwości farmakokinetyczne tabletki nie powinny być dzielone, gniecione ani przegryzane. Nie należy przyjmować leku w większych lub mniejszych ilościach lub dłużej niż jest to zalecane. Oznacza to, że trzeba przestrzegać zaleceń lekarza.
3. Działanie indapamidu
Indapamid jest stosowany w leczeniu nadciśnienia samoistnego w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami. Ma działanie diuretyczne (moczopędne, zwiększa objętość wydalanego moczu), sodopędne (saluretyczne, zwiększa wydalanie sodu) i hipotensyjne (przeciwnadciśnieniowe).
Ponadto rozszerza naczynia krwionośne i zmniejsza opór naczyniowy. Pomaga zapobiegać wchłanianiu przez organizm zbyt dużej ilości soli, co może powodować zatrzymanie płynów.
Miejscem działania leki są głównie nerki (gdzie indapamid nasila diurezę i natriurezę) oraz naczynia tętnicze (na które indapamid działa rozszerzająco). Mechanizm działania substancji polega na zwiększaniu wydalania jonów sodowych i chlorkowych z moczem i zwiększaniu wydalania jonów potasu i magnezu (w mniejszym stopniu).
4. Przeciwskazania do stosowania indapamidu
Stosowanie indapamidu nie jest możliwe u każdego pacjenta, nawet jeśli istnieją wskazania. Przeciwwskazanie stanowi:
- nadwrażliwość na indapamid lub inne sulfonamidy,
- ciężkie zaburzenia wątroby,
- ciężkie zaburzenia pracy tarczycy,
- ciężka niewydolność nerek,
- za niski poziom potasu we krwi (poniżej 2,5 mmola/l hipokalemia),
- ciąża. Indapamid może powodować niedokrwienie płodowo-łożyskowe i ryzyko zaburzenia rozwoju płodu,
- okres karmienia piersią, ponieważ indapamid przenika do mleka kobiet karmiących.
Jeśli chodzi o działania niepożądane, jakie mogą pojawić się podczas terapii lekami zawierającymi indapamid, najczęściej obserwowane reakcje nadwrażliwości, głównie dotyczące skóry, u osób skłonnych do alergii i reakcji astmatycznych, oraz wysypki grudkowo-plamkowe.
Inne skutki uboczne to hipokalemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi), zaburzenia elektrolitowe, nudności i wymioty, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, napady dny moczanowej (u ludzi zmagających się z tą chorobą). Ponieważ indapamid może wywołać fotouczulenia, zaleca się chronić skórę przed słońcem oraz sztucznym promieniowaniem UVA.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.