Internista (internistka) - czym się zajmuje, co leczy, jakie ma uprawnienia

Internista (internistka) to lekarz chorób wewnętrznych i jednocześnie lekarz pierwszego kontaktu, który zajmuje się diagnostyką i leczeniem chorób wszystkich układów organizmu człowieka. Czym zajmuje się specjalista chorób wewnętrznych? Jakie choroby diagnozuje lekarz internista? Jaka jest różnica między internistą a lekarzem rodzinnym?

1. Kto to internista ?

Internista (internistka) to lekarz pierwszego kontaktu i lekarz chorób wewnętrznych (łac. internus - wewnętrzny). Jak sama nazwa wskazuje, jest to specjalista, który zajmuje się profilaktyką, diagnozowaniem i leczeniem chorób narządów wewnętrznych. Często jest pierwszym lekarzem, z którym mają kontakt pacjenci w przypadku jakichkolwiek dolegliwości zdrowotnych.

Stanowi fundament opieki medycznej i posiada szeroką wiedzę, umożliwiającą wstępne rozpoznanie schorzeń, zlecenie konkretnych badań i skierowanie pacjenta do innego specjalisty. Z tego względu, bywa określany mianem lekarza ogólnego.

Zobacz film: "#dziejesienazywo: Czym jest ból?"

Interna to jedna z najstarszych specjalizacji lekarskich. Zakłada, że stan pacjenta jest wypadkową stanu jego ciała, umysłu i ducha. Oznacza to, że zdrowie człowieka wymaga wyleczenia całego organizmu, a nie skupiania się na poszczególnych jego elementach. Specjalizacja internistyczna jest wymagana również przed podjęciem węższej specjalizacji.

2. Czym się zajmuje internista?

Lekarz internista (specjalista chorób wewnętrznych) uwzględnia stan całego organizmu, traktuje pacjenta holistyczne. To on zbiera wstępny wywiad i decyduje, jakie badania należy wykonać bądź do jakiego specjalisty skierować pacjenta.

Internista zajmuje się całym procesem leczenia, zaczynając od profilaktyki, przez diagnostykę, leczenie, rehabilitację oraz kontrolę stanu zdrowia.

Czym zajmuje się lekarz internista? Wykonuje on badania przedmiotowe, udziela zaleceń lekarskich, przepisuje leki, wystawia skierowania na badania, konsultacje czy hospitalizacje.

Lekarz medycyny ogólnej zajmuje się również profilaktyką i ogólną kontrolą stanu zdrowia. Wystawia zwolnienia lekarskie i akty zgonu, a także wnioski o leczenie przedrentowne i sanatoryjne.

Przeprowadza proste zabiegi, takie jak na przykład cewnikowanie oraz kwalifikuje do szczepienia ochronnego. Podczas wizyty może dokonać pomiaru i interpretacji ciśnienia tętniczego, wykonać badanie per rectum lub otoskopię.

Lekarz ogólny internista to specjalista, którego można spotkać w szpitalach (na izbie przyjęć i na oddziale chorób wewnętrznych), w karetce pogotowia ratunkowego oraz w gabinetach lekarskich.

Lekarz specjalista chorób wewnętrznych może przyjmować zarówno na NFZ, jak i prywatnie, w zależności od konkretnej placówki medycznej i indywidualnych preferencji. Wizyta u internisty może być bezpłatna, abonamentowa lub płatna.

Lekarz internista prywatnie przyjmuje zarówno w przychodniach, jak i świadczy wizyty domowe. Koszt waha się od 100 do nawet 300 złotych za konsultację internistyczną.

3. Jakie choroby leczy internista?

Wiedza internistyczna obejmuje znajomość fizjologii i chorób układu: pokarmowego, oddechowego, krążenia, moczowego, wydzielania wewnętrznego, krwiotwórczego, odpornościowego i narządu ruchu.

Co robi internista? Zajmuje się on diagnozowaniem chorób: układu oddechowego, krążenia, pokarmowego, odpornościowego, kostno-stawowego, moczowego, a także chorób tarczycy, schorzeń metabolicznych i alergicznych.

Lekarz ogólny musi mieć nie tylko rozległą wiedzę na temat całego organizmu, ale i odnajdywać powiązania między poszczególnymi narządami.

Co leczy internista? Specjalista ten zajmuje się między innymi leczeniem następujących chorób internistycznych:

• astma oskrzelowa,
• przewlekła obturacyjna choroba płuc,
• zakażenia dróg oddechowych,
• gruźlica,
• sarkoidoza,
• nadciśnienie tętnicze,
• niedociśnienie tętnicze,
• zaburzenia rytmu serca,
• zakrzepica,
• miażdżyca,
• zapalenie mięśnia sercowego,
• kamica,
• zapalenie pęcherza moczowego,
• zapalenie pęcherzyka żółciowego,
• reumatoidalne zapalenie stawów,
• osteoporoza,
• zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów,
• twardzina układowa,
• choroby jelit, trzustki, wątroby, żołądka i dwunastnicy oraz przełyku, ,
• zespół stopy cukrzycowej,
• nefropatia,
• uszkodzenie narządu wzroku,
• angiopatia,
• neuropatia.

4. Jak wygląda wizyta u internisty?

Wizyta u specjalisty chorób wewnętrznych rozpoczyna się od wywiadu, podczas którego lekarz zbiera informacje, dotyczące objawów występujących u pacjenta, przebytych chorób, stosowanych leków i suplementów diety oraz obciążenia genetycznego.

Następnie zapoznaje się on z dostarczonymi wynikami badań, na przykład z analizą badań krwi. Internista kolejno przechodzi do badania wzrokowego i palpacyjnego, w zależności od zgłoszonych dolegliwości, osłuchuje drogi oddechowe, zagląda do gardła czy uszu.

Dodatkowo może wykonać pomiar ciśnienia tętniczego krwi, sprawdzić stężenie glukozy, aktualną wagę lub wzrost pacjenta. Po rozpoznaniu choroby przepisuje konkretne leki, ustala ich dawkowanie i proponuje termin wizyty kontrolnej, jeżeli jest taka potrzeba. Może również wypisać skierowanie na dodatkowe badania lub wizytę u lekarza z inną specjalizacją.

5. Internista a lekarz rodzinny

Internista to lekarz medycyny wewnętrznej, posiadający specjalizację z interny (inaczej mówiąc, ukończył on specjalizację choroby wewnętrzne). Niestety często jest mylony z lekarzem rodzinnym, pomimo tego, że są to dwie odrębne specjalizacje medyczne.

Lekarz internista zajmuje się całym organizmem, tak zwanymi chorobami wewnętrznymi. To lekarz pierwszego kontaktu, a w centrum jego zainteresowania leżą pacjenci, którzy ukończyli 18. rok życia.

Specjalizacja lekarza rodzinnego to natomiast medycyna rodzinna, łączy ona dwie dziedziny: internę i pediatrię (specjalista musi mieć też obszerną wiedzę z zakresu geriatrii).

Lekarz rodzinny posiada uprawnienia, by podobnie do internisty udzielać porad pacjentom dorosłym oraz tak jak pediatra – zajmować się dziećmi. Można więc przyjąć, że jest to pediatra internista.

To najbardziej różnorodna specjalizacja lekarska. Lekarz rodzinny musi bowiem posiadać szeroką wiedzę z zakresu pediatrii, chorób wewnętrznych, chirurgii, psychiatrii, dermatologii, laryngologii, neurologii i okulistyki czy ginekologii i położnictwa. Zarówno internista, jak i lekarz rodzinny pracują jako lekarze pierwszego kontaktu.

6. Jakie uprawniania ma lekarz POZ?

Lekarz POZ to lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, czyli lekarz internista (specjalista chorób wewnętrznych), lekarz rodzinny (specjalista medycyny rodzinnej) lub lekarz bez specjalizacji, ale z wieloletnim stażem pracy.

Uprawnienia lekarza podstawowej opieki zdrowotnej to:

• profilaktyka chorób,
• badania i porady w ramach profilaktyki wieku rozwojowego,
• szczepienia ochronne,
• profilaktyka chorób układu krążenia,
• udzielanie porad w leczeniu schorzeń,
• zapewnienie diagnostyki laboratoryjnej, obrazowej i nieobrazowej,
• wykonywanie zabiegów w gabinecie i w domu pacjenta,
• orzekanie o stanie zdrowia,
• kierowanie do poradni specjalistycznych i na leczenie szpitalne,
• kierowanie na rehabilitację i leczenie uzdrowiskowe,
• wystawianie zleceń przewozów,
• wystawianie zleceń zadań pielęgniarki POZ,
• wystawianie zaświadczeń dotyczących stanu zdrowia pacjenta.

Lekarz POZ może skierować pacjenta na następujące badania:

• morfologia krwi obwodowej z płytkami krwi,
• morfologia krwi obwodowej z wzorem odsetkowym i płytkami krwi,
• retykulocyty,
• odczyn opadania krwinek czerwonych (OB).
• sód,
• potas,
• wapń zjonizowany,
• żelazo,
• żelazo (TIBC),
• stężenie transferyny,
• stężenie hemoglobiny glikowanej (HbA1c),
• mocznik,
• kreatynina,
• glukoza,
• test obciążenia glukozą,
• białko całkowite,
• proteinogram,
• albumina,
• białko C-reaktywne (CRP),
• kwas moczowy,
• cholesterol całkowity,
• cholesterol-HDL,
• cholesterol-LDL,
• triglicerydy (TG),
• bilirubina całkowita,
• bilirubina bezpośrednia,
• fosfataza alkaliczna (ALP),
• aminotransferaza asparaginianowa (AST),
• aminotransferaza alaninowa (ALT),
• gammaglutamylotranspeptydaza (GGTP),
• amylaza,
• kinaza kreatynowa (CK),
• fosfataza kwaśna całkowita (ACP),
• czynnik reumatoidalny (RF),
• miano antystreptolizyn O (ASO),
• hormon tyreotropowy (TSH),
• antygen HBs-AgHBs,
• VDRL,
• FT3,
• FT4,
• PSA,
• ogólne badanie moczu,
• ilościowe oznaczanie białka, glukozy, wapnia lub amylazy w moczu,
• badanie ogólne kału,
• badanie kału na pasożyty,
• badanie kału na krew utajoną,
• wskaźnik protrombinowy (INR),
• czas kaolinowo-kefalinowy (APTT),
• fibrynogen,
• posiew moczu z antybiogramem,
• posiew wymazu z gardła z antybiogramem,
• posiew kału w kierunku pałeczek Salmonella i Shigella,
• badanie elektrokardiograficzne (EKG) w spoczynku,
• USG tarczycy i przytarczyc,
• USG ślinianek,
• USG nerek, moczowodów, pęcherza moczowego,
• USG brzucha i przestrzeni zaotrzewnowej,
• USG obwodowych węzłów chłonnych,
• spirometria,
• zdjęcie klatki piersiowej w projekcji AP i bocznej,
• zdjęcia kostne,
• zdjęcie czaszki,
• zdjęcie zatok,
• zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej,
• gastroskopia,
• kolonoskopia.

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.