Łuszczyca u dzieci – przyczyny, objawy, rozpoznanie i leczenie

Łuszczyca u dzieci występuje rzadziej niż u dorosłych. Na jej pojawienie się duży wpływ mają czynniki genetyczne, nie bez znaczenia są jednak inne okoliczności. Objawem schorzenia są występujące na skórze grudki, które często są pokryte tak zwaną blaszką łuszczycową przypominającą łuskę. Ta przewlekła choroba zapalna skóry nie jest chorobą zakaźną. Jak ją leczyć?

1. Kiedy pojawia się łuszczyca u dzieci?

Łuszczyca u dzieci nie pojawia się zaraz po urodzeniu. Najwcześniej, choć rzadko, ujawnia się po ukończeniu 2. roku życia. Zwykle jej pierwsze symptomy obserwuje się u dziesięciolatków, częściej u dziewcząt niż u chłopców. Częstość jej występowania rośnie z wiekiem. Co istotne, wczesny początek choroby może prognozować jej ciężki przebieg.

Łuszczyca jest chorobą dermatologiczną, która występuje zarówno u dzieci, jak i u osób dorosłych. Wśród małoletnich pacjentów manifestuje się rzadziej, niemniej obserwuje się stały i dynamiczny wzrost zachorowań.

Zobacz film: "Terapia naprzemienna przy sterydoterapii"

Łuszczyca dziecięca jest przewlekłą i niezakaźną chorobą zapalną skóry o podłożu autoimmunologicznym i immunometabolicznym. Jej najczęstszą postacią u dzieci jest łuszczyca plackowata, następnie łuszczyca kropelkowata, pojawienie się której wiąże się z przebytą infekcją paciorkowcową. U niemowląt i małych dzieci często występuje łuszczycowe pieluszkowe zapalenie skóry.

2. Przyczyny łuszczycy

Łuszczyca najczęściej jest dziedziczna, zostaje przekazana dziecku przez rodziców. Ryzyko zachorowania wynosi od 50 do 70%, jeśli oboje rodzice są chorzy, od 10 do 20%, gdy chore jest jedno z rodziców i do 2%, jeżeli w rodzinie nie stwierdza się łuszczycy.

Do wystąpienia łuszczycy dochodzi zwykle po zadziałaniu czynnika prowokującego. Najczęściej jest to infekcja górnych dróg oddechowych, taka jak zapalenie ucha, gardła, zatok, zapalenie oskrzeli, zakażenie paciorkowcowe typu A, β-hemolizujące B i D, a także ospa wietrzna, opryszczka czy półpasiec. Charakterystyczne dla dziecięcej łuszczycy wykwity pojawiają się zazwyczaj około 2-3 tygodni po zakażeniu.

Czynnikiem wyzwalającym zmiany łuszczycowe mogą być również grzyby Candida albicans, drożdżaki z grupy Malassezia, wirus HIV i bakterie z rodzaju Pseudomonas, Klebsiella i Bacillus cereus.

Objawy łuszczycy mogą się pojawić także w konsekwencji przeżywania silnego stresu. Prowadzić do niej może także uszkodzenie naskórka. Wśród czynników sprawczych wymienia się również niewłaściwą dietę i otyłość.

3. Przyczyny i rodzaje łuszczycy

4. Objawy łuszczycy u dzieci

Łuszczyca u dzieci daje łagodniejsze objawy niż u dorosłych: zmiany kropelkowate są mniejsze, wyraźnie odcięte od skóry zdrowej. Typowe zmiany łuszczycowe mają postać wyraźnie ograniczonych, czerwonobrunatnych grudek na skórze w postaci złuszczających się, rumieniowych tarczek. Grudki często, ale nie zawsze, są pokryte srebrzystoszarą, nawarstwiającą się łuską. Zmiany łuszczycowe u niemowląt mogą przybierać postać sączących się plam rumieniowo-obrzękowych.

Łuszczyca jest chorobą przewlekłą o nawrotowym charakterze. Charakteryzuje się tym, że objawy skórne obecne są okresowo, a w czasie remisji ustępują w całości lub obejmują niewielki obszar skóry.

U dzieci częściej niż u dorosłych zmiany pojawiają się na twarzy oraz małżowinach usznych, powiekach, okolicach wyprzeniowych pośladków, pachwin i narządów płciowych. Tak jak w przypadku osób dorosłych chorobie towarzyszy intensywny świąd skóry.

Dzieci, podobnie jak dorośli, są także narażone na współwystępowanie innych schorzeń, takich jak nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, otyłość, cukrzyca, zapalenia jelit.

5. Rozpoznanie i leczenie łuszczycy u dzieci

Rozpoznanie łuszczycy u dzieci stawia się na podstawie charakterystycznych zmian skórnych oraz dodatniego wywiadu rodzinnego w kierunku występowania choroby.

Ponieważ łuszczyca dziecięca może przypominać zmiany charakterystyczne dla:

• łojotokowego zapalenia skóry,
• atopowego zapalenia skóry (AZS),
• pieluszkowego zapalenia skóry,
• wyprysku,
• wyprzenia drożdżakowego, bakteryjnego i mechanicznego, jest uznawana za chorobę trudną i podstępną. By potwierdzić rozpoznanie można pobrać wycinek skóry i wykonać badanie histopatologiczne, uzyskując obraz typowych zmian w naskórku.

Łuszczyca jest chorobą nieuleczalną. Terapia ma charakter objawowy. Zdecydowana większość dzieci, u których występuje łuszczyca, ma łagodny przebieg choroby. W ich przypadku sprawdzają się maści o działaniu miejscowym, które działają przeciwzapalnie.

Czasem zastosowanie znajdują leki doustne: metotreksat, cyklosporyna oraz acytretyna. Stosuje się też zabiegi fototerapii promieniami UVA w połączeniu z fotouczulającym psolarenem.

Kluczowym elementem w terapii łuszczycy dziecięcej jest właściwa pielęgnacja skóry za pomocą dermokosmetyków. Nie bez znaczenia jest wzmacnianie odporności, a także dobrze zbilansowana dieta.

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.