leczenie łuszczycy

Łuszczyca to stan zapalny skóry, który objawia się nieprawidłowym i nadmiernym rogowaceniem naskórka. W efekcie tego na skórze pojawiają się charakterystyczne zmiany, najczęściej w okolicy łokci, kolan i skóry. Z czasem łuszczenie zaczyna obejmować całą powierzchnię ciała. Łuszczyca obejmuje niekiedy także paznokcie - wówczas na ich powierzchni pojawiają się zgrubienia i bruzdy, a płytka jest matowa, krucha i zabarwiona na żółto.

Łuszczycowe zapalenie skóry (ŁZS) diagnozuje się na podstawie badań klinicznych. Lekarz ogląda zmiany skórne i stwierdza, czy mają one charakter łuszczycowy.

Leczenie łuszczycy obejmuje kilka etapów - leczenie miejscowe, ogólne i fototerapię. Na samym początku należy usunąć z powierzchni skóry martwe, złuszczone fragmenty. W tym celu najczęściej wykorzystuje się specjalistyczne preparaty zawierające mocznik, kwas salicylowy i siarkę. Mogą to być maści, olejki i oliwki, a także preparaty solankowe. W przypadku bardzo poważnego stanu chorego lekarz może przepisać maści sterydowe.

Łuszczyca powstaje na skutek nadmiernego podziału komórek naskórka. Drugim etapem leczenia musi być więc zahamowanie tego procesu. W tym celu należy zastosować między innymi retinoidy, preparaty dziegciowe i cygnolinę. Wykorzystuje się także terapię witaminą D.

Ostatnim etapem jest fototerapia, czyli naświetlanie skóry przy pomocy lampy UV. Ta metoda jest bardzo skuteczne w przypadku kiedy choroba obejmie dużą część skóry.

W ciężkich przypadkach stosuje się także doustne leki immunologiczne.

Łuszczycowe zapalenie skóry często nawraca, jednak ma na to wpływ przede wszystkim sposób, w jakim dbamy o skórę. Należy używać łagodnych kosmetyków do pielęgnacji, do kąpieli wybierać specjalne olejki zamiast żeli pod prysznic, a także nawilżać i natłuszczać skórę. Ważna jest też ochrona przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych.