Nadmiar wyniszcza serce i nerki. Z tym suplementem lepiej uważać

Organizm zazwyczaj sam reguluje poziom magnezu dzięki pracy nerek. U osób zdrowych jego nadmiar jest wydalany z moczem, dlatego przypadki hipermagnezemii są rzadkie. Problem pojawia się jednak wtedy, gdy zawodzi układ wydalniczy, zwłaszcza u osób z niewydolnością nerek lub gdy dochodzi do przedawkowania suplementów.

Według National Institutes of Health (NIH) poziom magnezu w surowicy powyżej 2,6 mg/dl (1,05 mmol/l) uznaje się za podwyższony, a wartości przekraczające 4,8 mg/dl (2 mmol/l) mogą stanowić zagrożenie życia.

Badanie opublikowane w czasopiśmie "Clinical Kidney Journal" wykazało, że hipermagnezemia u pacjentów z chorobami nerek wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zgonu o około 25 proc.

Pierwsze objawy nadmiaru magnezu bywają niespecyficzne – mogą przypominać zwykłe osłabienie czy niestrawność. W miarę wzrostu stężenia pierwiastka pojawiają się jednak poważniejsze dolegliwości:

• senność i apatia,

• nudności, wymioty, biegunka,

• niskie ciśnienie krwi,

• osłabienie mięśni i zaburzenia rytmu serca,

• w ciężkich przypadkach – zatrzymanie moczu, depresja oddechowa, a nawet zatrzymanie krążenia.

Według przeglądu badań opublikowanego w "Frontiers in Nutrition" najczęściej przyczyną hipermagnezemii są preparaty przeczyszczające i zobojętniające sok żołądkowy zawierające sole magnezu, takie jak tlenek, chlorek czy węglan magnezu.

Z dietą trudno dostarczyć niebezpieczną ilość magnezu – większość produktów spożywczych zawiera go umiarkowanie, a organizm nie wchłania nadmiaru z przewodu pokarmowego. Ryzyko pojawia się dopiero przy nadmiernej suplementacji, szczególnie w postaci środków przeczyszczających (np. tzw. mleczka magnezowego).

Podstawą terapii jest natychmiastowe odstawienie suplementów i leków zawierających magnez. W lżejszych przypadkach wystarczy podawanie płynów dożylnych i leków moczopędnych, które pomagają usunąć nadmiar pierwiastka.

W ciężkich przypadkach konieczne może być zastosowanie dializy, zwłaszcza gdy nerki nie pracują prawidłowo. W skrajnych sytuacjach, gdy poziom magnezu zagraża funkcjom serca, stosuje się dożylne wlewy wapnia, które stabilizują rytm serca.

Badania z "Nephrology Dialysis Transplantation" potwierdzają, że u pacjentów z niewydolnością nerek nawet standardowe dawki magnezu mogą prowadzić do gromadzenia się pierwiastka i wymagać dializy.

Zobacz także: Tyle magnezu powinniśmy przyjmować. Aktualne normy i objawy przedawkowania

Na nadmiar magnezu powinny szczególnie uważać osoby:

• z przewlekłą chorobą nerek,

• stosujące środki przeczyszczające lub zobojętniające sok żołądkowy,

• przyjmujące preparaty magnezu bez kontroli lekarskiej,

• starsze, z wielochorobowością lub odwodnione.

Lekarze zalecają, by osoby z chorobami nerek unikały suplementów zawierających magnez i konsultowały każdą zmianę w diecie z nefrologiem.

Mimo ryzyka przedawkowania, w populacji ogólnej niedobór magnezu występuje znacznie częściej. Szacunki publikowane w "Nutrients" wskazują, że od 12 do 20 proc. dorosłych ma obniżony poziom magnezu we krwi. Właściwy poziom można utrzymać, wybierając produkty bogate w ten pierwiastek – orzechy, rośliny strączkowe, produkty pełnoziarniste i zielone warzywa liściaste.

Dominika Najda, dziennikarka Wirtualnej Polski

Źródła

1. Nutrients
2. Clinical Kidney Journal
3. Frontiers in Nutrition
4. Nephrology Dialysis Transplantation
5. NIH