Naturalne sposoby, dzięki którym obniżysz poziom insuliny

Jak to się dzieje, że poziom insuliny we krwi rośnie? Hormon ten często porównywany jest do klucza, który otwiera w organizmie różne drzwi. Drzwiami tymi są receptory komórkowe, przez które z krwi do komórek przedostaje się glukoza, czyli cukier prosty – paliwo dla naszego organizmu.

Bywa niestety tak, że komórki nie chcą się otworzyć kluczem insulinowym i glukoza pozostaje we krwi. Naukowcy nie ustalili jeszcze jednoznacznie przyczyn takiego zachowania komórek. Wiadomo jedynie, że gdy trzustka produkuje hormon-klucz, ale komórki na niego nie reagują – możemy mówić o cukrzycy insulinoniezależnej, czyli typu 2, lub insulinooporności.

Przy takich zaburzeniach ważne jest, by zmniejszyć poziom insuliny we krwi i pobudzić trzustkę do wydajniejszej pracy. Można to zrobić za pomocą leków lub wspomagać się naturalnymi sposobami. Oto kilka z nich.

Spośród węglowodanów, białek i tłuszczów, to właśnie pierwsza grupa składników najbardziej podnosi poziom cukru we krwi. Dlatego niezbędne jest ich organiczenie. Dowodzą tego naukowcy z Uniwersytetu Valladolid w Hiszpanii w swoich badaniach.

Wzięli oni pod lupę kilkadziesiąt osób cierpiących na zespół metaboliczny i losowo podzielili ich na dwie grupy. Grupa pierwsza spożywała dziennie maksymalnie 1500 kcal, druga – była na diecie o niskiej zawartości tłuszczu.

Po kilku miesiącach okazało się, że u osób będących na diecie niskowęglowodanowej poziom insuliny we krwi spadł aż o 50 proc. W grupie, która jadła mniej tłuszczów – tylko o 19 proc.

Jak dowodzą szwedzkie badania, codzienne picie dwóch łyżek octu jabłkowego zapobiega nagłym wzrostom insuliny we krwi po jedzeniu. Twierdzą tak naukowcy z Uniwersytetu w Lund, którzy poprosili osoby z cukrzycą typu 2 o codzienne wypijanie 2 łyżek (28 ml) octu jabłkowego. Okazało się, że poziom insuliny w ich krwi spadł, a na dodatek wzrosło uczucie sytości na 30 minut po posiłku.

Jak twierdzą badacze, efekt ten należy zawdzięczać właściwościom octu, które prowadzą do opóźniania trawienia oraz łagodnego i stopniowego wchłaniania cukru.

Glukoza, fruktoza, sacharoza, syrop glukozowo-fruktozowy – czyli cukier prosty po każdą postacią. Każdy z nich podnosi poziom cukru we krwi. Nie jest to tajemnicą, a jednocześnie wiele osób cierpiących na cukrzycę nie zdaje sobie z tego sprawy.

Tymczasem, jak podają badania, cukierki, orzeszki i chipsy również podnoszą poziom cukru we krwi - aż o 31 proc.

Aktywność fizyczna zawsze jest mile widziana. Jednak szczególnie polecana jest osobom z cukrzycą i otyłością.

Wpływ ćwiczeń na poziom cukru we krwi postanowili zbadać naukowcy. Uczestników badań podzielili na dwie grupy. Pierwsza wykonywała ćwiczenia aerobowe, druga – HIIT, czyli siłowe. Wyniki okazały się zaskakujące. Choć uczestnicy obu grup doświadczyli poprawy wydolności krążenia, to tylko osoby trenujące aerobowo miały obniżony poziom cukru we krwi.

Jest nie tylko pyszną, ale także bardzo aromatyczną przyprawą z wieloma zdrowotnymi właściwościami. Badania nad osobami cierpiącymi na insulinooporoność sugerują, że cynamon może poprawić wrażliwość na ten hormon i obniżyć jego poziom pobudzając trzustkę do pracy.

Naukowcy wyciągnęli taki wniosek po tym, jak w czasie badań osób zdrowych i przyjmowaniu przez nie 1,5 łyżeczki cynamonu dziennie, okazało się, że poziom cukru we krwi u tych osób uległ obniżeniu w porównaniu do osób, które cynamonu nie jadły.

Zielona herbata jest remedium na wiele schorzeń. To dzięki antyutleniaczom, zwalczającym wolne rodniki, które mogą wywoływać raka. Na Taiwanie analizowano wyniki osób, które przyjmowały ekstrakt z zielonej herbaty i porównywano je do wyników osób, które takiego ekstraktu nie piły. Okazało się, że u pierwszej grupy osób poziom insuliny spadł, podczas gdy u drugiej – wzrósł.

Rozpuszczalny błonnik zapewnia szereg korzyści. Wspomaga utratę zbędnych kilogramów, a także zmniejsza poziom cukru we krwi.

Dzięki temu, że błonnik absorbuje wodę i tworzy żel, spowalnia proces trawienia utrzymując uczucie sytości na dłużej. Gdzie znajdziesz błonnik? Przede wszystkim w ziarnach lnu oraz zielonych warzywach.