Niedokrwistość megaloblastyczna

Niedokrwistość megaloblastyczna występuje częściej u osób pochodzenia europejskiego.
Niedokrwistość megaloblastyczna pojawia się w wyniku złego wytwarzania krwinek czerwonych w szpiku, ich przedwczesnego niszczenia oraz skróconego czasu przeżycia wadliwych erytrocytów. Te zjawiska sa powodem niedoboru kwasu foliowego lub witaminy B12.
Niedobór witaminy B12 może być związany z dietą (dieta wegetariańska), a także z zaburzeniem jego wchłaniania w żołądku czy w jelicie oraz zakażeniem bruzdogłowcem szerokim.
Anemia megaloblastyczna powoduje niedokrwistość z powodu braku czynnika uczestniczącego w wydzielaniu soku żołądkowego (substancja potrzebna do wchłaniania witaminy B12 z przewodu pokarmowego). Jest to tzw. czynnik Castle'a. Brak tego czynnika może być wywołany przewlekłym zapaleniem błony śluzowej żołądka lub powstać w wyniku resekcji żołądka (usunięcie żołądka lub jego części). W wyniku tego pojawia się niedobór witaminy B12 w organizmie.
Niedokrwistość megaloblastyczna może być również powiązana z cukrzycą typu 1, chorobami tarczycy bądź uwarunkowana genetycznie.
Niedokrwistość z powodu niedoboru kwasu foliowego wynika także z jego niedoboru w diecie czy zaburzeń wchłaniania, ale także pojawia się w wyniku przyjmowania leków wpływających na metabolizm lub wchłanianie kwasu foliowego, lub działających przeciwstawnie do kwasu foliowego. Są to np. niektóre leki immunosupresyjne. Zwiększone zapotrzebowanie na kwas foliowy występuje w przebiegu ciąży, więc brak odpowiedniej suplementacji może spowodować jego niedobór.

Oto najczęstsze objawy niedokrwistości. Objawy mogą obejmować:

• słabość mięśni,
• drętwienie lub mrowienie rąk i stóp,

• trudności z chodzeniem,

• nudności,

• zmniejszenie apetytu,

• utratę masy ciała,

• drażliwość,
• brak energii, męczliwość,

• biegunkę,
• zaburzenia rytmu serca, tj. tachykardię.

Objawy niedokrwistości mogą przypominać inne schorzenia krwilub problemy zdrowotne. W celu rozpoznania zawsze konsultuj się z lekarzem.

Niedokrwistość jest zwykle wykrywana podczas badania lekarskiego – rutynowego badania krwi. Oprócz kompletnego wywiadu i badania fizykalnego, procedury diagnostyczne mogą obejmować dodatkowe badania krwi i inne kryteria oceny, w tym test Schillinga.
Leczenie jest ustalane przez lekarza w oparciu o:


• wiek, ogólny stan zdrowia i wywiad chorobowy,

• zasięg choroby,

• tolerancję dla konkretnych leków, procedur lub terapii,

• oczekiwania co do przebiegu choroby,
• opinie lub preferencje.

Leczenie anemii może obejmować iniekcję witaminy B12 lub kwasu foliowego, w zależności od przyczyny jej występowania.
 Warto zastosować także odpowiednią dietę bogatą w kwas foliowy i witaminę B12. Leczenie niedokrwistości megaloblastycznej powinno być nadzorowane przez lekarza.

Źródła

1. Objawy kliniczne i zmiany laboratoryjne w diagnostyce różnicowej niedokrwistości
2. Sułek K., Wąsak-Szulkowska E. Hematologia w praktyce, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, ISBN 978-83-200-3418-9
3. Sułek K. (red.), Hematologia, Urban & Partner, Wrocław 2000, ISBN 83-87944-70-X
4. Sułek K. Leczenie niedokrwistości, Alfa Medica Press, Bielsko-Biała 2002, ISBN 83-88778-35-8