Rhinocort – skład, stosowanie, dawkowanie i skutki uboczne

Rhinocort to lek na alergię w postaci aerozolu do nosa wydawany na podstawie recepty lekarskiej. Jego substancją czynną jest budezonid. To syntetyczny kortykosteroid, który należy do grupy leków nazywanych glikokortykosteroidami.

Jakie są mechanizmy działania Rhinocort w leczeniu problemów związanych z nosową alergią? Istotą aktywności substancji aktywnej leku jest silne miejscowe działanie przeciwzapalne i przeciwalergiczne.

Ponieważ budezonid hamuje takie objawy stanu zapalnego jak przekrwienie błon śluzowych, podrażnienie i świąd, wzmożone wydzielanie śluzu w drogach oddechowych, obrzęki i nacieki komórek zapalnych, Rhinocort to lek na katar sienny, alergiczny nieżyt nosa, ale i swędzenie nosa, łzawienie oczu, kichanie i zatkany nos.

Jakie są główne wskazania do stosowania Rhinocort?

• sezonowe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa,
• całoroczne alergiczne lub niealergiczne zapalenie błony śluzowej nosa,
• leczenie objawowe polipów nosa,
• zapobieganie powstawaniu polipów nosa po ich usunięciu (po polipektomii).

Rhinocort - aerozol do nosa – jest dostępny w opakowaniu zawierającym 120 dawek: 32 µg/dawkę i 64 µg/dawkę. Jedna dawka zawiesiny Rhinocort zawiera odpowiednio 32 lub 64 mikrogramy (µg) budezonidu zmikronizowanego.

Pozostałe składniki leku to celuloza mikrokrystaliczna i karmeloza sodowa, glukoza bezwodna, polisorbat 80, disodu edetynian, potasu sorbinian, kwas solny (do uzyskania odpowiedniego pH), woda oczyszczona.

Inne preparaty na rynku polskim zawierające budezonid dostępne to:

• Tafen Nasal (aerozol do nosa, zawiesina),
• Tafen Nasal 32 μg (aerozol do nosa, zawiesina),
• Tafen Nasal 64 μg (aerozol do nosa, zawiesina).

Efekty działania leku Rhinocort pojawiają się zwykle po kilku dniach regularnego stosowania, choć niektórzy pacjenci mogą odczuć poprawę już w ciągu 5 do 7 godzin po pierwszym zastosowaniu leku. Ważne jest, by pamiętać, że w celu uzyskania skutecznego efektu leczniczego Rhinocort stosować regularnie, zgodnie ze schematem dawkowania. Czas trwania leczenia ustala lekarz.

Jakie są zalecenia dotyczące dawkowania Rhinocort? standardowo u dzieci po 6. roku życia oraz dorosłych stosuje się początkowo:

• 4 dawki po 32 µg lub 2 dawki po 64 µg do każdego otworu nosowego rano, raz na dobę (dawka dobowa wynosi 256 µg)lub
• 2 dawki po 32 µg lub 1 dawkę 64 µg do każdego otworu nosowego 2 razy na dobę, rano i wieczorem (całkowita dawka dobowa 256 µg).

Gdy objawy zostaną opanowane, zwykle w ciągu dwóch tygodni od rozpoczęcia kuracji, w leczeniu podtrzymującym lekarz zaleca się stosowanie najmniejszej dawki zapewniającej kontrolę objawów. Wystarczająca może być zarówno jedna dawka 32 µg do każdego otworu nosowego raz na dobę, jak i dwie dawki.

Nie mniej istotny jest sposób aplikowania leku Rhinocort. Jak to robić?

1. Pojemnik należy wstrząsnąć przed każdym użyciem.
2. Przed pierwszym użyciem, ale i za każdym razem, gdy preparat nie był stosowany przez okres dłuższy niż doba, trzymając pojemnik pionowo i kierując końcówkę dozownika w powietrze, należy nacisnąć pompkę kilka razy, aż pojawi się mgiełka.
3. Po każdym zastosowaniu należy oczyścić dozownik i założyć na niego nasadkę.
4. Dzieci powinny stosować preparat pod nadzorem osoby dorosłej.

Jakie są potencjalne skutki uboczne stosowania Rhinocort? To miejscowe podrażnienie, niewielka ilość wydzieliny z nosa o lekko krwistym zabarwieniu, krwawienie z nosa. Rzadko pojawia się obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka, zapalenie skóry, świąd, reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, wysypka, zapalenie skóry, obrzęk naczynioruchowy).

Podczas długotrwałego stosowania leku w dużych dawkach, obserwowano ogólnoustrojowe działania niepożądane. Do możliwych objawów ogólnych zalicza się zespół Cushinga, objawy zbliżone do zespołu Cushinga, zahamowanie czynności nadnerczy, zaćmę i jaskrę, objawy psychiczne i zmiany zachowania, w tym niepokój, zaburzenia snu, nerwowość, depresję i pobudzenie. U dzieci przyjmujących steroidy donosowo obserwowano spowolnienie wzrostu.

Rhinocortu nie stosuje się u dzieci do 6. roku życia. Inne przeciwwskazania to nadwrażliwość na substancję czynną lub pomocniczą leku. Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich chorobach i przyjmowanych lekach.

Szczególnie ważne są informacje o schorzeniach, takich jak zakażenie wirusem opryszczki, zakażenie grzybicze nosa, gruźlica płuc, ciężkie schorzenia wątroby oraz lekach, takich jak glikokortykosteroidy.

Jeśli chodzi o ciążę i okres karmienia piersią, Rhinocort można stosować wyłącznie w sytuacji, gdy przewidywana korzyść dla matki jest większa niż ryzyko dla dziecka.