Trwa ładowanie...

Substancje słodzące w cukrzycy

Avatar placeholder
31.01.2024 15:07
Substancje słodzące w cukrzycy
Substancje słodzące w cukrzycy

Substancje słodzące w cukrzycy zaspokajają potrzeby diabetyków na węglowodany i jednocześnie przeciwdziałają powstawaniu niekorzystnych zmian inicjowanych przez wpływ cukrów prostych. Człowiek chory na cukrzycę musi wcześniej czy później zapomnieć o używaniu prostego cukru do posiłków. Niektórzy przyjmują to z pokorą, ale część pacjentów traktuje to zalecenie jako dopust boży. Na rynku jest sporo produktów, niby słodyczy, które przeznaczone są dla chorych na cukrzycę. Ich słodki smak uzyskano właśnie dzięki zastępczym środkom słodzącym.

spis treści

1. Jedzenie cukru w cukrzycy

Prawie każdy z nas lubi słodki smak. Osoby, które zachorowały na cukrzycę często zadają sobie pytanie, czy już na zawsze będą musiały zrezygnować ze słodyczy. Odpowiedź na to pytanie brzmi, niestety, „tak” w przypadku, gdy chory cierpi na cukrzycę typu 2. i leczony jest za pomocą leków doustnych lub sztywnych dawek insuliny. Nie dotyczy to, oczywiście, stanów obniżenia cukru we krwi. Wówczas należy szybko podnieść stężenie glukozy we krwi, najlepiej poprzez wypicie słodkiego napoju.

Cukrzyca typu 2 powstaje m.in. z powodu spożywania nadmiernej ilości cukrów prostych, np. objadania się słodyczami. W takim wypadku trzeba ograniczyć cukier stołowy. Zawiera on skrystalizowaną sacharozę, która jest niebezpieczna dla diabetyków. Cukier spożywczy nie jest bezwzględnie zakazany. Zakaz słodzenia cukrem obejmuje osoby leczone za pomocą intensywnej insulinoterapii.

2. Zastępcze środki słodzące w cukrzycy

Zobacz film: "Jak rozpoznać cukrzycę?"

Na rynku pojawia się wiele substancji słodzących, półsyntetycznych, syntetycznych, kalorycznych i niekalorycznych. Dla diabetyków oferowane są substancje słodzące niekaloryczne (niezawierające cukru), które wchodzą w skład popularnych słodzików.

Do kalorycznych środków słodzących należy:

  • fruktoza – jest słodsza od sacharozy (cukier stołowy), a przy tym charakteryzuje się niższym od niej indeksem glikemicznym. Niestety, spożywana w dużych ilościach podnosi poziom złego cholesterolu i uszkadza śródbłonek naczyniowy. Producenci napojów używają fruktozy, pochodzącej z syropu kukurydzianego;
  • syrop skrobiowy, syrop klonowy, soki owocowe – zawierają różne cukry, które należy uwzględniać w diecie.

Inne substancje używane w przemyśle, takie jak maltitol, sorbitol, ksylitol i inne są, co prawda, mniej kaloryczne niż sacharoza, ale też mniej słodkie. Maltitol, sorbitol i ksylitol to związki naturalne, występujące w roślinach, takich jak kłącze perzu, brzoza czy śliwa. Aby uzyskać efekt smakowy, trzeba zużyć ich większą ilość, co może prowadzić do wzrostu poziomu cukru we krwi.

Do niekalorycznych substancji słodzących, dopuszczonych do użytku przez Unię Europejską, należą:

  • aspartam – najczęściej sprzedawany składnik słodzików, powszechnie stosowany do słodzenia napojów i deserów. Aspartam wykazuje brak odporności na wyższe temperatury, więc nie może być poddawany obróbce termicznej. Jego niekorzystny wpływ na organizm nie został ostatecznie potwierdzony. Nie mogą go używać kobiety ciężarne i chorzy na fenyloketonurię;
  • acesulfam K i cyklamat – są oporne na wyższe temperatury i mogą być stosowane w produktach gotowanych i pieczonych. Występują w postaci białych kryształów rozpuszczalnych w wodzie;
  • sacharyna – sztuczny środek słodzący, miewa lekko gorzki lub metaliczny posmak. To biała, krystaliczna substancja o temperaturze topnienia 228°C, szybko ulega biodegradacji;
  • sukraloza – uniwersalny środek słodzący. Sześćset razy słodsza od zwykłego cukru. Może być stosowana do gotowania i pieczenia, a także w mrożonkach i lodach, ponieważ charakteryzuje się opornością na wysokie i niskie temperatury. Sukraloza w 80% jest wydalana przez organizm w ciągu pięciu godzin. Jest bezpieczna i uznawana za najlepszą substancję słodzącą dla diabetyków dostępną na rynku.

Substancje słodzące o niewielkim wpływie na poziom glukozy mogą być stosowane przez osoby z cukrzycą w ograniczonej ilości. Zastępcze środki słodzące są szczególnie ważne na początku choroby, kiedy trudno odzwyczaić się od słodkiego smaku.

3. Miód a inne słodziki

Mimo iż miód nie powinien być spożywany przez chorych na cukrzycę w większych ilościach niż inne słodziki, ten naturalny produkt jest znacznie bardziej wartościowy. Jedno z przeprowadzonych badań wykazało, że w porównaniu do fruktozy i sacharozy miód ma łagodniejszy wpływ na poziom cukru we krwi.

Co ważne, miód jest słodszy niż sacharoza, dzięki czemu wystarczy spożyć mniejszą jego ilość, by uzyskać ten sam stopień słodkości. Inne badanie porównało wpływ sacharozy, glukozy oraz miodu na indeks glikemiczny oraz wskaźnik PI. Wyniki badania były jednoznaczne – miód może być wartościowym zamiennikiem innych słodzików.

Kolejne badanie miało na celu zweryfikowanie działania miodu, glukozy oraz roztworu fruktozy i glukozy na insulinę, serum glukozy i poziom peptydu-C. Gdy osoby biorące udział w badaniu poddano testom po godzinie od spożycia wyżej wymienionych słodzików, okazało się, że poziomy serum insuliny oraz peptydu-C były wyraźnie niższe po spożyciu miodu.

3.1. Czy chorzy na cukrzycę powinni jeść miód?

Mimo iż przeprowadzone dotychczas badania wskazują na większe korzyści ze stosowania miodu niż innych słodzików przez osoby chore na cukrzycę, konieczne są dalsze badania, by potwierdzić te ustalenia. Cukrzycy nie powinni zapominać, że miód jest węglowodanem, dlatego może być przez nich konsumowany wyłącznie w ograniczonych ilościach. Wpływ miodu na poziom cukru powinien być monitorowany, podobnie jak w przypadku pozostałych węglowodanów. Przed decyzją o wprowadzeniu miodu do swojej diety każdy chory na cukrzycę powinien skonsultować się ze swoim lekarzem. Nie warto na własną rękę modyfikować swojego jadłospisu pod wpływem doniesień o korzyściach ze spożywania miodu. Lepiej jest poczekać, aż miód oficjalnie zostanie uznany nie tylko za bezpieczny, ale i korzystny dla pacjentów chorych na cukrzycę.

Kolejne badania przybliżają nam niezwykłe właściwości lecznicze miodu. Ten naturalny produkt ma działanie antybakteryjne i doskonale wpływa na organizm, wzmacniając jego odporność.

Niestety, nie wszyscy mogą cieszyć się słodkim smakiem miodu bez obaw o swoje zdrowie. Osoby chore na cukrzycę powinny z ostrożnością podchodzić do miodu. Jego cenne właściwości nie powinny przesłaniać zdrowego rozsądku. Niewielka porcja miodu nie powinna zaszkodzić, ale hojne dodawanie go do herbaty, deserów lub jogurtu na pewno nie wyjdzie cukrzykom na zdrowie.

Rekomendowane przez naszych ekspertów

Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze