Trwa ładowanie...

Talassofobia, czyli lęk przed morską głębią. Objawy, przyczyny i leczenie

Avatar placeholder
31.01.2023 15:03
Talassofobia, czyli lęk przed morską głębią, to jedna z fobii specyficznych.
Talassofobia, czyli lęk przed morską głębią, to jedna z fobii specyficznych. (123rf)

Talassofobia, czyli irracjonalny i wyolbrzymiony lęk przed morskimi głębinami, to jedna z fobii specyficznych. Na jej pojawienie się mają wpływ różne czynniki, zarówno genetyczne, jak i środowiskowe. Typowe jest, że podczas kontaktu ze stresogennym bodźcem pojawia się wiele objawów wegetatywnych. Co warto wiedzieć?

spis treści

1. Co to talassofobia?

Talassofobia to zaburzenie nerwicowe, istotą którego jest pozbawiony racjonalnych przesłanek i nieadekwatny do zagrożenia lęk przed morzem czy oceanem. Przeraża wizja niebezpieczeństw, które czyhają w jego głębinach.

Paraliżujący strach pojawia się nie tylko podczas przebywania na otwartych wodach. Wyzwalają go również zdjęcia czy filmy przedstawiające morze, ale i sama myśl o nim. Obawy i wyobraźnię podsycają myśli o:

Zobacz film
  • bezkresie i głębi morskich akwenów,
  • mętnej wodzie,
  • ciemności panującej w morskiej otchłani,
  • żyjących w morskich wodach zwierzętach i roślinach, które są albo niebezpieczne, albo budzą niemiłe odczucia,
  • znajdujących się na dnie obiektach, np. wraki statków,
  • bezwzględności żywiołu, np. prądach morskich,
  • byciu uwięzionym w wodzie,
  • utonięciu,
  • niemożności wyjścia z wody na ląd.

Nazwa zaburzenia – talassofobia - pochodzi od greckich słów: thalassa oznaczającego morze oraz i phóbos, to jest lęk. Choć zaburzenie nie figuruje w klasyfikacjach chorób, jest jedną z fobii specyficznych, to jest dotyczących konkretnego obiektu bądź sytuacji.

2. Objawy talassofobii

Talassofobia, jak każda fobia specyficzna, w kontakcie ze stresogennym bodźcem wywołuje wiele objawów wegetatywnych (zwanych także burzą wegetatywną). Najczęściej pojawia się:

  • suchość w ustach,
  • nadmierna potliwość,
  • duszność,
  • kołatanie serca,
  • przyspieszona praca serca,
  • drżenie kończyn,
  • nudności, wymioty i biegunka.

ntensywność objawów związanych z talassofobią zależy od stopnia nasilenia zaburzenia. Czasem nerwica może wiązać się jedynie z dyskomfortem, jaki budzi pobyt nad morzem czy opowieści nurków. Bywa i tak, że niespodziewane spotkanie z obiektem fobii wywołuje ataki paniki. Silny, dominujący nad sferą przeżyć lęk może prowadzić do utraty kontroli nad emocjami, dysregulacji zachowania w wielu zakresach.

Charakterystyczne dla zaburzeń nerwicowych jest także lęk antycypacyjny. Mówi się o nim, gdy niepokój pojawia się na samą myśl o jakiejś konkretnej czynności. Typowe objawy nerwicowe to ból nieznanego pochodzenia, bezsenność, zaburzenia apetytu i libido. Pojawia się także myśl o unikaniu danej sytuacji za wszelką cenę.

Zobacz także:

3. Przyczyny talassofobii

Jakie są przyczyny talassofobii? Dokładnie tak, jak w przypadku innych fobii specyficznych, na jej pojawienie się mają wpływ różne czynniki, zarówno genetyczne, jak i środowiskowe.

Według specjalistów największe znaczenie mają uwarunkowania psychospołeczne. Oznacza to, że talassofobia może być skutkiem traumatycznego bądź bardzo nieprzyjemnego zdarzenia związanego z morzem. Ma ono miejsce najczęściej w dzieciństwie. Mogło to być:

  • podtopienie czy topienie się,
  • rejs statkiem w czasie sztormu,
  • bycie świadkiem topienia się,
  • obejrzenie wstrząsającego filmu o katastrofie morskiej,
  • wysłuchanie wstrząsającej opowieści o morskich głębinach i czyhających w niej niebezpieczeństwach, gdy np. jej bohater stracił w otchłani życie.

Talassofobia może się także pojawić wskutek obserwacji ludzi, którzy na spotkanie z morzem reagują paniką. Zdarza się również, że morze wywołuje ogromny strach pomimo braku zaistnienia przykrej sytuacji w przeszłości.

4. Diagnostyka i leczenie

Fobia przed morzem może uprzykrzyć życie, stąd wiele osób decyduje się na terapię. Aby zdiagnozować problem nie wystarczy wykonany w internecie test na talassofobię. W tym celu warto odwiedzić specjalistę – psychologa bądź psychoterapeutę.

Talassofobia, z uwagi na obiekt lęku, jest zdecydowanie mniej uciążliwa niż lęk przez psami (kynofobia) czy pająkami (arachnofobia), lęk przed przebywaniem w otwartych przestrzeniach (agorafobia) czy przed małymi, niskimi, wąskimi i zamkniętymi pomieszczeniami (klaustrofobia).

W leczeniu fobii specyficznych wykorzystuje się metody terapii poznawczo-behawioralnej. Ich celem jest zmiana schematów myślenia i działania w różnych problematycznych sytuacjach.

Jednym ze sposobów jest desensytyzacja, to jest sukcesywne oswajanie się ze stresogennym bodźcem, zawsze w bezpiecznych warunkach terapii. Inną metodą jest gwałtowna ekspozycja na obiekt będący źródłem lęku (terapia implozywna), co ma na celu osłabienie reakcji lękowej.

Niekiedy konieczne jest włączenie farmaceutyków (beta-blokerów lub preparatów przeciwlękowych), których używa się doraźnie w razie potrzeby. Pomocne są również techniki relaksacyjne.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze