Tussipect – skład, działanie, wskazania i przeciwwskazania
Tussipect to lek o działaniu wykrztuśnym, odkażającym i przeciwzapalnym. Ma postać tabletek lub syropu. Stosuje się go w leczeniu infekcji dróg oddechowych, którym towarzyszą trudności z odkrztuszaniem i oddychaniem. Jest dostępny na receptę. Jakie są przeciwwskazania do jego stosowania?
1. Co to jest Tussipect?
Tussipect to lek dostępny na receptę, zawierający efedrynę i wyciąg z ziela tymianku. Występuje jako Tussipect syrop i Tussipect tabletki drażowane. Preparat jest stosowany w chorobach dróg oddechowych, w których występuje kaszel i trudności z odkrztuszaniem oraz oddychaniem, także stan zapalny. Lek jest przeznaczony dla osób dorosłych oraz dzieci powyżej 12. roku życia.
Jak działa Tussipect? Obecne w niej substancje czynne mają działanie wykrztuśne, rozszerzające oskrzela i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej zatok przynosowych oraz nosa. Dzięki temu zmniejszają obrzęk i ilości wydzieliny.
Efedryna silnie rozkurcza oraz rozluźnia mięśnie gładkie oskrzeli. Wyciąg z ziela tymianku pobudza ruch nabłonka rzęskowego i przyczynia się zwiększenia ilości płynnego śluzu, przez co ułatwia odkrztuszanie. Lukrecja ma właściwości przeciwwirusowe, przeciwzapalne oraz bakteriostatyczne, obniża napięcie powierzchniowe, rozmiękcza śluz wydzielany w górnych drogach oddechowych. Saponiny zwiększają proces wydzielania gruczołów oskrzelowych. Po przyjęciu doustnym substancja czynna osiąga maksymalne stężenie w ciągu 3 godzin.
Opakowanie Tussipect tabletki zawiera 20 sztuk. Syrop Tussipect jest dostępny w butelce 140 g oraz 1000 g. Wydaje się je z przepisu lekarza. Tabletki i syrop Tussipect bez recepty nie są dostępne.
2. Skład Tussipect
Jaki jest skład leku? Dawka 5 ml Tussipect syrop zawiera 4,35 mg chlorowodorku efedryny, 622 mg wyciągu tymiankowego oraz 1,43 mg saponiny. Ponadto w syropie znajduje się sacharoza, parahydroksybenzoesan etylu i etanol.
Jedna tabletka Tussipect zawiera 15 mg chlorowodorku efedryny, 60 mg wyciągu suchego z korzenia lukrecji, 72 mg sproszkowanego korzenia lukrecji, 12 mg saponin, 16,7 mg benzoesanu sodu. Substancje pomocnicze to: żółcień chinolinowa E 104, sacharoza, czerwień koszenilowa E 124.
3. Dawkowanie i stosowanie Tussipect
Zalecane dawkowanie Tussipect dla dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia to 3 tabletki 3 razy na dobę lub 5 ml syropu 2 do 3 razy na dobę w odstępie około 6-8 godzin. Nie należy stosować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Leku Tussipect nie zaleca się stosować wieczorem, ponieważ może być on przyczyną problemów z zasypianiem.
Tussipect tabletki i syrop przyjmuje się doustnie, popijając niewielką ilością wody.
4. Przeciwwskazania, skutki uboczne, środki ostrożności
Przeciwwskazanie do stosowania Tussipect stanowi:
- nadwrażliwość na jakikolwiek składnik leku, alergia na rośliny z rodziny Lamiaceae, nadwrażliwość na parahydroksybenzoesan etylu, ale i seler lub pyłki brzozy (preparat może powodować nadwrażliwość krzyżową na tymianek),
- niedobór sacharazy-izomaltazy, nietolerancję fruktozy lub zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy,
- cukrzyca,
- padaczka,
- choroba niedokrwienna mięśnia sercowego,
- zaburzenia rytmu serca,
- nadciśnienie tętnicze,
- nadczynność tarczycy,
- jaskra z zamkniętym kątem przesączania,
- przerost gruczołu krokowego.
Leku nie powinni przyjmować pacjenci, u których rozpoznano choroby układu krążenia, choroby psychiczne, zaburzenia czynności wątroby czy zaburzenia czynności nerek.
Tussipect nie jest wskazany u pacjentek w ciąży oraz podczas karmienia piersią i dzieci poniżej 12. roku życia. Z uwagi na wystąpienie ewentualnego pobudzenia psychoruchowego, nie należy przyjmować leku w trakcie obsługi pojazdów oraz maszyn.
Tussipect może wywoływać działania niepożądane. Zdarza się, że występują zawroty głowy, zaburzenia snu, pobudzenie, drżenie rąk, niepokój, rozdrażnienie, wzrost ciśnienia krwi czy kołatanie serca, bóle brzucha, mdłości i wymioty.
W dużych dawkach Tussipect, ze względu na zawartość efedryny, może mieć działanie narkotyczne (przedawkowanie może powodować pobudzenie psychoruchowe). Środki zawierające efedrynę bądź kodeinę zażyte w dużych ilościach działają podobnie do amfetaminy (stąd skojarzenia Tussipect narkotyk).
Możliwe są także interakcje leku Tussipect z glikozydami nasercowymi, halotanem, lekami hipotensyjnymi, inhibitorami MAO, pochodnymi alkaloidów sporyszu, oksytocyną, acetazolamidem i innymi związkami alkalizującymi mocz, także z salbutamolem i innymi lekami pobudzającymi układ współczulny.
Rekomendowane przez naszych ekspertów
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.