Velaxin ER – wskazania, przeciwwskazania, stosowanie, skutki uboczne

Velaxin ER to lek przeciwdepresyjny, który wykorzystywany jest m.in. w leczeniu epizodów depresji. Substancją czynną leku jest wenlafaksyna. Lek wydawany jest tylko z przepisu lekarza, stosuje się go doustnie. Jak działa Velaxin? Jakie są możliwe skutki uboczne związane z przyjmowaniem leku?

1. Co to jest Velaxin ER?

Velaxin zaliczany jest do grupy leków zwanych inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny. Substancją czynną leku jest wenlafaksyna, której działanie przypuszczalnie polega na zwiększeniu czynności neuroprzekaźnikowej w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. Wenlafaksyna hamuje zwrotny wychwyt neuronalny serotoniny i noradrenaliny. W bardzo wysokich dawkach może także hamować wychwyt zwrotny dopaminy.

Velaxin jest lekiem przeciwdepresyjnym, wydawanym wyłącznie na receptę. Dostępny jest w postaci kapsułek o przedłużonym uwalnianiu (Velaxin ER) w następujących dawkach:

Zobacz film: "Gwiazdy, które przyznały się do depresji"

• Velaxin ER 37,5 mg,
• Velaxin ER 75 mg,
• Velaxin ER 150 mg.

2. Wskazania do stosowania leku Velaxin ER

Wskazaniem do stosowania leku Velaxin ER jest leczenie:

• epizodów dużej depresji,
• uogólnionych zaburzeń lękowych,
• fobii społecznych,
• lęku napadowego (ataki paniki).

Velaxin może być stosowany także w zapobieganiu nawrotom epizodów dużej depresji.

3. Velaxin ER – przeciwwskazania i środki ostrożności

Zgodnie z treścią ulotki Velaxin ER nie powinien być stosowany w przypadku, gdy u pacjenta występuje:

• nadwrażliwość na wenlafaksynę lub jakikolwiek składnik leku,
• równoległe przyjmowanie nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (wenlafaksynę można zacząć przyjmować po konsultacji z lekarzem dopiero po 14 dniach od zakończenia leczenia IMAO).

U kobiet w ciąży lek może być stosowany tylko wtedy, gdy korzyści leczenia przeważają nad ryzykiem. Oceny zawsze dokonuje lekarz.

Velaxin ER nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

Szczególna ostrożność wskazana jest w przypadku pacjentów z myślami samobójczymi, pogłębiającą się depresją i lękami. We wczesnym etapie leczenia wenlafaksyną może pojawić się bowiem zwiększone ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych.

Ponadto w trakcie leczenia może wystąpić:

• zespół serotoninowy,
• rozszerzenie źrenic (wskazane jest monitorowanie chorych z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym i z ryzykiem ostrej jaskry z wąskim kątem przesączania),
• mania/hipomania (szczególna ostrożność przy zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych),
• zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi (wskazane jest regularne badanie ciśnienia krwi),
• przyspieszenie czynności serca i ryzyko niemiarowości (należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpiły w przeszłości zaburzenia rytmu serca),
• drgawki (wskazane ścisłe monitorowanie pacjentów z drgawkami w wywiadzie),
• przypadki hiponatremii (zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, ze zmniejszoną objętością krążącej krwi i stosujących leki moczopędne),
• zaburzenia czynności płytek krwi (szczególna ostrożność u chorych z predyspozycjami do krwawień).

W trakcie leczenia długoterminowego zaleca się także dokonywanie pomiaru stężenia cholesterolu w surowicy, gdyż może nastąpić zwiększenie jego stężenia.

Velaxin może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami, dlatego też zawsze należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych lekach, także lekach bez recepty.

4. Jak stosować Velaxin ER?

Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku epizodów dużej depresji zwykle początkowo stosuje się dawkę 75 mg raz na dobę, która stopniowo może zostać zwiększona. Maksymalna dawka dobowa to 375 mg.

W leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych najczęściej początkowa dobowa dawka leku to 75 mg. Lekarz może zadecydować o stopniowym zwiększaniu dawki, maksymalnie do 225 mg na dobę.

Leczenie fobii społecznych najczęściej rozpoczyna się dawką 75 mg raz na dobę. Maksymalna dawka dobowa to 225 mg.

W przypadku lęku napadowego stosuje się zwykle 37,5 mg na dobę. Potem dawkę zwiększa się do 75 mg na dobę. Maksymalna dawka dobowa to 225 mg.

Jak długo brać Velaxin ER?

O tym, jak długo trwa leczenie, decyduje lekarz. Najczęściej jednak Velaxin stosuje się do leczenia przewlekłego. Lek odstawiany jest stopniowo.

5. Velaxin ER – skutki uboczne

Pacjenci przyjmujący lek, często pytają o skutki uboczne leku na internetowych forach. Velaxin ER w opinii producenta dość często może powodować następujące działania niepożądane:

• suchość w ustach,
• bóle i zawroty głowy,
• nudności, wymioty,
• bezsenność, nietypowe sny,
• wzmożone pocenie (także poty nocne),
• wzrost stężenia cholesterolu,
• nadciśnienie,
• kołatanie serca,
• brak apetytu, utrata wagi,
• obniżone libido,
• zaburzenia wytrysku, erekcji,
• szumy uszne,
• splątanie,
• drżenie,
• zaburzenia widzenia, rozszerzenie źrenic,
• zaburzenia miesiączkowe,
• częstomocz.

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.