Trwa ładowanie...
Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Paulina Witek

Związek a nerwica

Związek a nerwica
Związek a nerwica

Zaburzenia nerwicowe pojawiają się w odpowiedzi na przewlekły stres, nieumiejętność sprostania oczekiwaniom innych, na kryzys w życiu. A kiedy już się pojawią, zmieniają życie człowieka o 180 stopni. Osoba taka potrzebuje wtedy wyjątkowo dużo wsparcia i zrozumienia, ale nie zawsze jest to łatwe. Nerwica może być poważną próbą dla związku. Jak sobie radzić z nerwicą w związku? Jak pomóc ukochanej osobie z nerwicą?

spis treści

1. Strach a lęk

Objawy nerwicy dla większości zdrowych osób są trudne do zrozumienia. Wiele osób nie odróżnia pojęcia „lęku” od „strachu”. Różnica polega na tym, że strachu w różnym natężeniu doświadcza co jakiś czas każdy z nas. Lęk jest określeniem bardziej abstrakcyjnym, nieokreślonym, intensywnym i może być patologiczny. Lęk występuje w różnych zaburzeniach psychicznych i jest osiowym objawem nerwicy.

Jeśli bliska ci osoba cierpi na zaburzenia nerwicowe, lęk towarzyszy jej bardzo często, a być może każdego dnia. Lęk dotyczy czegoś nieokreślonego. Po prostu jest. Czasem „tylko” jest, a czasem pojawia się nagle z ogromną siłą pod postacią paniki. Aby wyobrazić sobie, co czuje twoja ukochana osoba, wyobraź sobie jakąś strasznie trudną sytuację w twoim życiu, kiedy się naprawdę bardzo czegoś bałeś/bałaś. Wyobraź sobie przerażenie. Przypomnij sobie wszystkie emocje jakie ci wówczas towarzyszyły, objawy somatyczne, myśli, emocje… Osoba z nerwicą może odczuwać podobnie, ale z dużo większym nasileniem. Kilkadziesiąt razy silniejszym, a pojawia się to bez realnego zagrożenia. W ten sposób funkcjonuje jej mózg – pojawia się emocja o tak silnym natężeniu, że pacjent ma wrażenie, jakby umierał, jakby zaraz miał zemdleć albo zaraz postradać zmysły. Pacjenci z nerwicą mogą w trakcie zaledwie kilkuminutowego napadu paniki bardzo się spocić, zdenerwować, trząść się ze strachu. Jeśli wyobrazisz sobie tak silne natężenie emocji, łatwiej będzie ci zrozumieć, jak uciążliwy jest to stan.

2. Diagnoza nerwicy

Zobacz film: "Dlaczego warto wykonywać badania profilaktyczne?"

Osoby z fobią omijają szerokim łukiem miejsca lub sytuacje, w których mogą napotkać obiekt wzbudzający lęk. Jeśli boją się pająków, będą zapobiegać spotkaniom z insektem lub będą idealnie na taką sytuację przygotowane; jeśli boją się wind, będą wind unikać, choćby miały wejść na 30 piętro na pieszo; jeśli boją się jazdy środkami lokomocji, nie będą nimi jeździły lub będą pewne trasy pokonywały na pieszo.

Spróbuj to zrozumieć. Jeśli nie potrafisz – poszukaj informacji w literaturze, w Internecie, porozmawiaj ze specjalistą zajmującym się psychoterapią zaburzeń nerwicowych. W żadnym wypadku jednak nie radź swojemu partnerowi/partnerce wziąć się w garść. Nie zmuszaj też cierpiącej osoby do konfrontacji. Twierdzenie, że „to przecież nic takiego” może spowodować efekt odwrotny – najbliższa ci osoba uzna, że w ogóle jej nie rozumiesz. Nie wyśmiewaj problemu przy innych. Niektóre fobie mogą wydawać się śmieszne, ale osoby z nerwicą odczuwają krytykę bardzo dotkliwie i jeśli mają rzeczywisty problem z jakąś sytuacją czy obiektem, to mogą odebrać taki żart bardzo osobiście.

3. Pomoc osobie chorej na nerwicę

Nerwica nie jest czymś, z czym można uporać się samemu. Z reguły wymaga długiej i intensywnej terapii. Przede wszystkim psychoterapii, ale wspierająco również leczenia farmakologicznego. Zamiast bagatelizować problem, namów swojego partnera/partnerkę na wizytę u psychologa klinicznego lub psychiatry. Zachęcaj ją do aktywności sportowej i kontynuowania swoich zainteresowań pomimo tego, że teraz czuje się gorzej. Pomóż uwierzyć jemu/jej, że stan ten jest przejściowy i że terapia z czasem trwania będzie przynosić coraz bardziej pożądane efekty.

Pamiętaj też, że wspieranie osoby cierpiącej na nerwicę nie polega na usuwaniu jej kłód spod nóg. Pomóż jej radzić sobie z trudnościami, wspieraj ją w pokonywaniu trudności, ale pozwól jej też na niezależność w dokonywaniu wyborów. Zachęcanie jest lepszym sposobem od wywierania presji.

W związku z osobą cierpiącą na nerwicę bardzo ważna jest wyrozumiałość. W zasadzie na wszystkich płaszczyznach życia, ale szczególnie w życiu seksualnym. Do zaburzeń seksualnych na tle nerwicowym należą między innymi: przedwczesny wytrysk, zaburzenia erekcji, pochwica, anorgazmia czy zwykły i częsty w sytuacjach silnego stresu spadek libido. Zmuszanie do współżycia, irytowanie się, okazywanie ukochanej osobie swojej frustracji mogą wpłynąć źle na relację i uaktywnić mechanizm błędnego koła: wywołać lęk przed niepowodzeniem podczas następnego zbliżenia, co faktycznie do niego doprowadzi. I tak w kółko.

Osoby z zaburzeniami nerwicowymimają niższą samoocenę. Napięcie, lęk i - często towarzysząca nerwicy - depresja bardzo podkopują poczucie własnej wartości. Staraj się więc dowartościowywać ukochanego/ukochaną na tych płaszczyznach, na których nie dostrzega swoich zasług.

Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze