Choroba Plummera
Choroba Plummera, inaczej wole guzkowe toksyczne, to nieprawidłowy rozrost tarczycy. Gruczoł ten powiększa się, pojawiają się guzki wydzielające dodatkowo hormony tarczycy, wywołując w ten sposób nadczynność tarczycy. Ta choroba może być spowodowana długotrwałym niedoborem jodu lub nadmierną jego podażą. Najczęściej dotyka kobiety w wieku 45-60 lat. Poziom hormonu TSH jest obniżony, przy czym stężenie hormonów tarczycy jest prawidłowe lub podwyższone.
1. Przyczyny choroby Plummera
Wole guzkowe toksyczne najczęściej rozwija się w wyniku leczenia niedoboru jodu. Duża jego podaż powoduje rozwinięcie się guzków. W medycynie takie miejsca nazywane są źródłami ektopowymi.
Wydzielanie hormonów gruczołu tarczowego nie jest wtedy kontrolowane w żaden sposób. Dochodzi do znacznego powiększenia się organu i pojawienia się wola oraz innych symptomów nadczynności tarczycy. Toksyczne guzki na tarczycy mogą pojawić się także na skutek podaży dużej dawki jodu zawartej w radiologicznych środkach cieniujących czy w wyniku terapii lekami mającymi w swojej budowie atom jodu (amiodaron, niektóre środki odkażające).
2. Objawy choroby Plummera
W wyniku zwiększonego wydzielania hormonów pojawiają się typowe objawy nadczynności tarczycy. Zaliczamy do nich:
- uczucie niepokoju wewnętrznego,
- kołatanie serca,
- tachykardię - przyspieszenie akcji serca powyżej 100 uderzeń na minut,
- drżenie rąk,
- zwiększoną potliwość,
- nietolerancję gorąca,
- wzmożoną pobudliwość nerwową,
- osłabienie, zmęczenie,
- duszność,
- zwiększone łaknienie przy jednoczesnej utracie masy ciała spowodowanej wyniszczeniem organizmu,
- ciepłą i wilgotną skórę,
- nieregularne miesiączkowanie,
- bezsenność,
- zahamowanie wzrostu,
- wole tarczycy.
U osób powyżej 60. roku życia pojawia się apatia, obniżenie sprawności oraz utrata dotychczasowych zainteresowań.
W wyniku nadmiernej produkcji hormonów tarczycy przez guzki autonomiczne następuje zmniejszenie wydzielania hormonu TSH – tyreotropiny, wydzielanej przez przysadkę mózgową – i poprzez ujemne sprzężenie zwrotne dochodzi do zahamowania wytwarzania hormonów tarczycy przez prawidłowe komórki. Nieleczone wole guzkowe zwiększa ryzyko pojawienia się tzw. przełomu tarczycowego, czyli stanu, w którym dochodzi do zagrażającego życiu gwałtownego uwolnienia hormonów tarczycy.
Guzki toksyczne są z reguły łagodne, czasami jednak mogą przekształcić się w złośliwe.
3. Diagnostyka i leczenie choroby Plummera
Diagnostyka choroby Plummera opiera się przede wszystkim na badaniu USG tarczycy, które wykazuje istnienie wola guzkowego toksycznego. Scyntygrafia tarczycy, czyli badanie izotopowe tarczycy, umożliwia uwidocznienie guzków autoimmunologicznych, tj. wytwarzających dodatkowo hormony tarczycy.
Niekiedy zlecane jest przeprowadzenie biopsji aspiracyjnej guzków tarczycowych i ich badanie histopatologiczne. Wykonywane jest także badanie biochemiczne, w którym oznaczane jest stężenie hormonu TSH.
Badanie hormonów tarczycy wykazuje, że poziom tyreotropiny jest niski przy jednoczesnym prawidłowym lub podwyższonym stężeniu T3 i fT3 oraz T4 i fT4.
Leczenie polega na stosowaniu leków przeciwtarczycowych, a także bardzo często jodu promieniotwórczego. Niekiedy wykonywany jest zabieg chirurgiczny, gdy wole tarczycowe jest sporych rozmiarów i może uciskać inne narządy. Objawowo w zaburzeniach rytmu serca stosowane są beta-adrenolityki.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.