Duomox 1g - skład, zastosowanie, wskazanie i przeciwwskazania

Duomox 1g, czyli Duomox 1000 mg jest nierefundowanym antybiotykiem wydawanym za okazaniem recepty. Opakowanie zawiera 20 tabletek. Oprócz leku Duomox 1 g można również kupić Duomox 500 mg, Duomox 750 mg oraz Duomox 250 mg.

Każda tabletka leku Duomox 1 g zawiera: 1000 mg amoksycyliny. Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna (E466), celuloza mikrokrystaliczna i karmeloza sodowa (E460), krospowidon (E1201), wanilina, aromat cytrynowy, aromat mandarynkowy, sacharyna (E954), magnezu stearynian (E470b).

Substancją czynną preparatu jest amoksycylina, półsyntetyczna penicylina o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego. Ze względu na strukturę chemiczną zaliczana jest do antybiotyków beta-laktamowych. Mechanizm ich działania polega na hamowaniu syntezy ściany komórkowej bakterii, co prowadzi do osłabienia i śmierci patogenów.

Lek Duomox stosuje się w leczeniu zakażenia wywołanego przez szczepy bakterii wrażliwe na antybiotyk. To najczęściej zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych wywołane przez paciorkowce alfa- i beta-hemolizujące, S. pneumoniae, Staphylococcus spp. i H. influenzae, nie wytwarzające penicylinazy.

To ostre zapalenie zatok, ostre zapalenie ucha środkowego, ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, pozaszpitalne zapalenie płuc.

To również zakażenia dróg moczowych wywołane przez E. coli, P. mirabilis, S.faecalis. To na przykład ostre zapalenie pęcherza moczowego, bezobjawowy bakteriomocz w okresie ciąży czy ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Duomox jest też używany do leczenia zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołanych przez paciorkowce alfa i beta-hemolizujące, nie wytwarzające pencylinazy Staphylococcus spp. i E. coli. To na przykład ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej, zakażenia związane z protezowaniem stawów.

Preparat stosuje się również w przypadku zakażeń żołądkowo-jelitowych wywołane przez H. pylori, Salmonella spp., Shigella spp., dur brzuszny i dur rzekomy, jak również eliminacja bakterii Helicobacter pylori, niepowikłana rzeżączka wywołana przez N.gonorrhoeae oraz borelioza (choroba z Lyme).

Jak stosować Duomox 1g? Przed włączeniem amoksycyliny trzeba wykonać badanie lekowrażliwości drobnoustroju, który doprowadził do zakażenia. Leczenie może być także wdrożone przed otrzymaniem antybiogramu, ale trzeba mieć na uwadze, że po otrzymaniu wyniku badania może być konieczna zmiana leku.

Lek Duomox stosuje się doustnie, niezależnie od posiłku. Tabletki można ssać, połykać w całości lub po rozkruszeniu, można także wypijać zawiesinę powstałą po rozpuszczeniu tabletek w wodzie (roztwór należy spożyć w całości, natychmiast po przygotowaniu).

Choć dawkowanie zależy od masy ciała, zazwyczaj stosowana dawka u dzieci o wadze mniejszej niż 40 kg to 40 mg do 90 mg na każdy kilogram masy ciała na dobę, podawane w dwóch lub trzech podzielonych dawkach. Maksymalna zalecana dawka to 100 mg na kilogram masy ciała na dobę.

Dorośli, osoby w podeszłym wieku i dzieci o masie powyżej 40 kg zwykle zażywają 250 mg do 500 mg trzy razy na dobę lub 750 mg do 1 g co 12 godzin, w zależności od ciężkości i rodzaju zakażenia.

Antybiotyku Duomox nie powinny zażywać ciężarne oraz kobiety karmiące, ponieważ amoksycylina przenika przez łożysko i do mleka matki. U kobiet karmiących piersią można ją stosować jedynie w razie zdecydowanej konieczności.

Przed zażyciem leku należy poinformować lekarza o:

• uczuleniu na amoksycylinę lub inne antybiotyki beta-laktamowe (penicyliny, cefalosporyny),
• chorobach nerek,
• przejściu ciężkiej choroby przewodu pokarmowego, zwłaszcza zapalenie jelita grubego,
• o przyjmowaniu innych leków: antybiotyków, doustnych leków przeciwzakrzepowych, doustnych środków antykoncepcyjnych i innych, także tych dostępnych bez recepty,
• ciąży, podejrzeniu ciąży i karmieniu piersią.

Dumox, tak damo jak inne leki, może wywołać działania niepożądane. Jeśli się pojawią, są to:

• odczyny alergiczne (pokrzywka, zmiany plamkowo-grudkowe, świąd, wysypka),
• nadmierny rozwój niewrażliwych szczepów bakteryjnych lub grzybów,
• dolegliwości ze strony układu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka, utrata łaknienia, wzdęcia,
• suchość błony śluzowej jamy ustnej.