Gazometria - przygotowanie, interpretacja wyników, znaczenie diagnostyczne
Gazometria to badanie krwi, podczas którego mierzy się poziom tlenu transportowanego we krwi. Sprawdzana jest również równowaga kwasowo-zasadowa organizmu. Krew pobierana jest z tętnicy w nadgarstku, ramieniu lub udzie. W rzadkich przypadkach bada się krew pobraną z żyły. Jeśli czeka cię gazometria, dobrze jest dowiedzieć się, na czym polega badanie, jak się do niego przygotować, a także jak czytać wyniki. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, nasz artykuł udzieli ci tych informacji.
Zobacz film: "Badania krwi - limfocyty"
Gazometria - co jest mierzone podczas badania?
- poziom pH krwi – podczas gazometrii sprawdza się kwasowość i zasadowość krwi;
- poziom wodorowęglanów (HCO3) – wskazuje zawartość wodorowęglanów we krwi, które utrzymują krew na normalnym, nieco alkalicznym poziomie;
- ciśnienie cząstkowe tlenu (PAO2) – mierzy zawartość tlenu we krwi; jego wartości są różne w zależności od wieku, a także wysokości, na jakiej się żyje; wartość ciśnienia tlenu mówi nam, jak skutecznie płuca pobierają tlen oraz z jaką łatwością dostaje się on do krwi;
- ciśnienie cząstkowe dwutlenku węgla (PaCO2) – mierzy zawartość dwutlenku węgla we krwi; na tą wartość również ma wpływ wysokość, na jakiej się żyje; wartość ciśnienia dwutlenku węgla wskazuje, jak skutecznie organizm go eliminuje po zużyciu tlenu.
Gazometria - przygotowanie i interpretacja wyników
Generalnie badanie krwi tego typu nie wymaga żadnego wcześniejszego przygotowania. Wyjątek stanowią osoby poddawane terapii tlenowej. W tym przypadku nie powinni oni wpływać na zmianę stężenia tlenu we krwi na 20 minut przed gazometrią.
Normalny poziom pH krwi powinien wynosić między 7,35 a 7,45. Dla ciśnienia parcjalnego (cząstkowego) tlenu normę stanowi 75-100 mmHg, a dla ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla ta wartość to 35-45 mmHg. Poziom wodorowęglanów powinien znajdować się w przedziale od 22 do 26 mmHg. Saturacja krwi tlenem powinna wynosić 94-100%.
Gazometria - znaczenie diagnostyczne
PH krwi sprawdza się u osób, które przeszły ostre infekcje, a także cierpiących na choroby wątroby i nerek. Dzięki gazometrii diagnozuje się choroby upośledzające oddychanie, takie jak astma lub przewlekła obturacyjna choroba płuc. Zazwyczaj na gazometrię skierowuje się osoby, które wykazują objawy zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej, mają problemy z oddychaniem, cierpią na choroby metaboliczne, przeszły uraz głowy lub szyi, znieczulenie ogólne lub operacje mózgu bądź serca.
Dzięki gazometrii można diagnozować wiele chorób, w tym choroby zaburzające oddychanie. Jest to badanie bezpieczne. Nawet jeśli znasz normy wyników tego badania, dokładną interpretację powinno się pozostawić lekarzowi. Gazmoetria jest badaniem skutecznym, a jej wyniki może diagnozować tylko specjalista.
Bibliografia
- Czech A., Tatoń J. Diagnostyka internistyczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, ISBN 83-200-3156-7
- Szczeklik A. (red.), Choroby wewnętrzne, Medycyna Praktyczna, Kraków 2011, ISBN 978-83-7430-289-0
- Solnica B., Badania laboratoryjne. Wartości referencyjne, Medycyna Praktyczna, Kraków 2010, ISBN 978-83-7430-267-8
- Dembińska-Kieć A., Naskalski J.W., Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej, Urban & Partner, Wrocław 2009, ISBN 978-83-7609-137-2
