Jak żyć z atopią?
1. Atopia – objawy?
Schorzenie to funkcjonuje również po innymi nazwami: egzema, świerzbiączka, wyprysk. Objawia się dużym wysuszeniem skóry, które powoduje silne swędzenie. U chorych osób na powierzchni skóry widać czerwone grudki. Po pewnym czasie łączą się ze sobą, występuje świąd, a rozdrapywanie ich owocuje pojawieniem się wyraźnych przeczosów. Pręgi te czasem ropieją zwłaszcza, gdy dojdzie do bakteryjnego zakażenia skóry. Chora tkanka staje się cieńsza i bardziej podatna na wszelkie uszkodzenia. Pierwsze objawy tej atopii pojawiają się bardzo wcześnie, bo już między 3 a 6 miesiącem życia. Zmiany chorobowe widoczne są głównie na twarzy, zdarza się, że występują na klatce piersiowej, nogach i rękach. W późniejszym czasie, czyli u kilkuletnich dzieci, wysypka pojawia się pod kolanami, na nadgarstkach, karku i szyi. U nastolatków zmiany przemieszczają się na grzbiety rąk, w okolice oczu i ust.
2. Przyczyny atopii
Atopia jest chorobą uwarunkowaną genetycznie, należy do tej samej grupy tych schorzeń, co astma, oskrzelowa i katar sienny. Jeśli któreś z rodziców cierpi na te dolegliwości, jest duże prawdopodobieństwo (25-30%), że atopia pojawi się u dziecka. Ryzyko wzrasta do 60%, gdy rodzic sam cierpi na atopię. Pewne wrodzone cechy skóry, takie jak np. suchość, wrażliwość na kosmetyki, pot i wysoką temperaturę, sprawia, że zagrożenie tą chorobą jest większe. Atopia ujawnia się w reakcji na alergeny, m.in. zanieczyszczone powietrze, kurz domowy, pyłki traw i pokarmy (mleko, orzeszki ziemne, ryby, soja i pszenica). Ponadto do ujawnienia się choroby przyczynia się nadmierna higiena, ponieważ częste mycie wysusza skórę. Należy unikać także dymu papierosowego i modyfikowanej żywności. Zapalenie skóry, o którym mowa, nie jest chorobą zaraźliwą, dlatego nie trzeba się obawiać przebywania w towarzystwie atopików.
3. Atopia - leczenia
Leczenie atopii często wymaga stosowania specjalnych maści przeciwzapalnych. W niektórych przypadkach wskazane jest przebywanie na słońcu i naświetlanie promieniami UV. Ciężko chorym specjaliści przepisują sterydy, które bierze się doustnie i antybiotyki. Warto pamiętać o tym, że atopia negatywnie wpływa na naszą psychikę, gdyż nieustanne swędzenie powoduje stres i dyskomfort w spotykaniu się z innymi ludźmi. Nie akceptowanie siebie pogłębia zaburzenia.
Należy zwrócić szczególną uwagę na miejsce zamieszkania atopika. Przede wszystkim trzeba pozbyć się podrażniających alergenów. Warto zmienić zasłony wykonane z grubego materiału, podobnie powinno się postąpić z dywanami, ponieważ są one siedliskiem roztoczy. Wskazane jest częste sprzątanie mieszkania, najlepiej robić to pod nieobecność chorego, aby nie zaszkodził mu unoszący się kurz. Z tego samego powodu należy często wietrzyć pomieszczenia. Atopicy powinni wystrzegać się zabaw ze zwierzętami, sierść psów i kotów powoduje uczulenia.
Ubrania i bieliznę osobistą chorych warto prać w płatkach mydlanych, a nie podrażniających proszkach i płynach. Trzeba pamiętać o dokładnym, podwójnym płukaniu. Chorzy na atopię nie mogą nosić odzieży wykonanej z wełny. Ponadto ważna jest dieta, należy dobrać ją w sposób indywidualny i uważnie obserwować reakcje na skórze wywołane przez różne produkty. Pozytywnie na skórę atopiczną działa kąpiel. Zaleca się od 5 do 10 minut codziennej kąpieli. Jednak należy zrezygnować z kolorowych płynów o intensywnym zapachu na rzecz soli z Morza Martwego (można ją nabyć w aptece). Po kąpieli nie można wycierać się ręcznikiem, należy się nim owinąć i przyciskając do skóry, powoli ją osuszać. Następnie użyć balsamu nawilżającego, a szczególnie suche miejsca posmarować wazeliną.
Życie z atopią jest możliwe. Trzeba tylko znać podstawowe zasady odpowiedniej higieny i nauczyć się cierpliwości.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.