Nefazodon – działanie, wskazania i skutki uboczne

Nefazodon jest substancją zaliczaną do leków na depresję nowej generacji. Działa uspokajająco i przeciwlękowo, poprawia nastrój i sen. Jest substancją czynną leków stosowanych w terapii depresji, zaburzeń dwubiegunowych, bezsenności oraz zaburzeń lękowych. Jak ją zażywać? Czy występują skutki uboczne terapii?

1. Co to jest nefazodon?

Nefazodon to pochodna triazolopirydyny i lek przeciwdepresyjny, który wraz z takimi substancjami jak manseryna, tianeptyna, mirtazapina i trazodon jest zaliczany do leków na depresję nowej generacji. Wskazaniem do jego stosowania jest niepokój, lęk oraz problemy z zasypianiem.

Jedynym lekiem tej grupy dostępnym w preparatach leczniczych w Polsce jest trazodon (Trittico CR, Trittico XR). Nefazodon został wprowadzony do użytku medycznego w 1994 r. Obecnie jest wycofany z uwagi na działanie toksyczne na wątrobę.

2. Właściwości i działanie nefazodonu

Zobacz film: "Koszmary senne mogą być objawem choroby"

Nefazodon należy do grupy leków przeciwdepresyjnych SARI (serotonin antagonist and reuptake inhibitors). To inhibitory wychwytu serotoniny oraz antagoniści receptorów serotoninergicznych 5-HT2A i α1-adrenergicznych.

SARI łączą dwa receptorowe mechanizmy działania: blokowanie wychwytu zwrotnego serotoniny oraz antagonizm wobec receptorów serotoninergicznych 5-HT 2. Oznacza to, że substancja blokuje receptory 5-HT2 oraz hamuje wychwyt zwrotny serotoniny. Powoduje to wzrost poziomu serotoniny w mózgu.

Pomaga również w hamowaniu wychwytu zwrotnego noradrenaliny i dopaminy. W rezultacie nefazodon wykazuje właściwości przeciwdepresyjne, przeciwlękowe i uspokajające, poprawia jakość snu. Działa korzystnie w przypadku bezsenności związanej z depresją, lęku i wielu innych objawach towarzyszących depresji.

Nefazodon a inne leki przeciwdepresyjne

Wszystkie substancje z grupy SARI różnią się od innych leków selektywnych:

• inhibitorów wychwytu serotoniny (SSRI),
• inhibitorów monoaminooksydazy (inhibitory MAO),
• trójcyklicznych leków przeciwdepresyjnych (TLPD).

Zarówno pod względem budowy chemicznej, jak i własności farmakologicznych czy mechanizmu działania. Ponieważ jego mechanizm działania nie pokrywa się z mechanizmem innych leków przeciwdepresyjnych, należy do tak zwanych atypowych leków przeciwdepresyjnych.

Ustalono, że:

• efektywność przeciwdepresyjna nefazodonu i innych leków z grupy SARI jest porównywalna z SSRI oraz TLPD,
• nefazodon, tak jak i inne leki antydepresyjne z grupy SARI, wykazuje aktywność przeciwdepresyjną przy zmniejszonej częstości działań niepożądanych w porównaniu z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi.

3. Stosowanie i dawkowanie nefazodonu

Nefazodon podaje się doustnie w dwóch dawkach podzielonych. Nie jest konieczne przyjmowanie leku na czczo.

Długość stosowania leków z grupy SARI powinna być zgodna z obecnymi standardami leczenia depresji. Dawkowanie ustala lekarz. U osób w podeszłym wieku może być konieczne dostosowanie (zmniejszenie) dawek.

Szczytowe stężenie leku we krwi występuje po około godzinie. Substancja jest metabolizowana w wątrobie i transportowana do narządów wewnętrznych. Skuteczność nefazodonu zarówno w profilaktyce, jak i leczeniu depresji potwierdziły długoterminowe badania kliniczne.

4. Skutki uboczne i przeciwwskazania

Ze stosowaniem nefazodonu wiąże się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, choć te zdarzają się rzadko. Typowe skutki uboczne to suchość w ustach, senność, uczucie zmęczenia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, bóle i zawroty głowy. Sporadycznie zaobserwowano również bezsenność, brak apetytu, wymioty, zaparcia lub biegunki.

Znaczącym problemem wynikającym ze stosowania nefazodon jest możliwość wystąpienia ostrego uszkodzenia wątroby.

Nie każdy pacjent może stosować nefazodon. Przeciwwskazanie stanowi nadwrażliwość na substancję lub inne składniki leku, problemy z wątrobą oraz choroba wieńcowa. Obecnie brak jest danych dotyczących wpływu antagonistów receptora 5HT 2 i inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny na zdrowie kobiet w ciąży i dzieci.

5. Nefazodon – interakcje z lekami i środki ostrożności

Ponieważ nefazodon jest inhibitorem izoenzymu wątrobowego CYP3A4, stosowany z lekami metabolizowanymi przez ten enzym może wywołać wzrost stężenia leków we krwi, nasilając ryzyko kardiotoksyczności.

Nie należy stosować go wraz z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (amitryptylina, klomipramina, imipramina), ponieważ zwiększa ich stężenie we krwi. Nefazodon jest przeciwwskazany u pacjentów otrzymujących leki antyhistaminowe, takie jak terfenadyna czy astemizol, a także cizapryd, pimozyd, z powodu możliwości blokowania metabolizmu tych leków i wystąpienia poważnych zaburzeń rytmu serca.

Ponadto nie zaleca się stosowania łącznego SARI z MAO, i do dwóch tygodni po ich odstawieniu, ze względu na możliwość groźnych dla życia interakcji (zespół serotoninowy).

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.