Papuzica - przyczyny, objawy, zapobieganie i leczenie papuzicy
Papuzica (choroba ptasia, psitakoza) to bakteryjna choroba odzwierzęca (zoonoza), którą powoduje zarazek Chlamydia psittaci. Ptactwo dzikie i hodowlane jest jego nosicielem, przy czym same ptaki nie chorują. Do zarażenia się bakterią przez ludzi dochodzi drogą kropelkową, poprzez wdychanie kurzu z drobinkami wysuszonego kału ptaków albo przez bezpośrednie kontakty ze zwierzętami. Najwięcej zachorowań notuje się w okresie letnim i zimowym. Gdy bakteria dostanie się do organizmu człowieka, namnaża się wewnątrz komórek i wydziela toksynę, która uszkadza ścianki naczyń krwionośnych, włosowatych, co powoduje krwawienia i uszkodzenia narządów wewnętrznych. Czas wylęgania choroby wynosi od 3 do 21 dni.
W tym artykule:
Przyczyny i objawy papuzicy
Papuzica jest to choroba odzwierzęca, tzn. taka, którą człowiek zaraża się od zwierząt - w tym wypadku od ptaka. Zakażone Chlamydią są tylko te ptaki, które pochodzą z zagranicy i nie przeszły kwarantanny. Źródłem zakażenia dla człowieka są głównie odchody ptaków, a wniknięcie patogenu zachodzi poprzez wdychanie kurzu zawierającego cząstki wysuszonego kału ptaków.
Do zakażenia może dojść także przez bliski kontakt z zakażonymi papugami, gołębiami, ptactwem domowym lub w przetwórniach drobiu. Podsumowując, zakażenie odbywa się przy udziale dróg oddechowych lub uszkodzonej skóry. W niektórych przypadkach w płucach może dojść do śródmiąższowego zapalenia płuc, które jest dosyć trudne do rozpoznania i oceny bez badania rentgenowskiego.
Objawy choroby ptasiej to:
Papuzica może przebiegać pod postacią rzekomogrypowego zespołu bez zapalenia płuc lub z zapaleniem płuc o różnym stopniu nasilenia, posocznicy.
Niestety, stwierdzenie powyższych objawów nie wystarcza do postawienia jednoznacznego rozpoznania i skutecznego leczenia, gdyż podobne objawy wystąpić mogą w przypadku zapaleń płuc powodowanych przez inne czynniki chorobotwórcze. Mimo że liczba zachorowań stwierdzanych u ludzi nie jest duża, to wciąż zdarzają się nawet pojedyncze przypadki zgonów z tego powodu.
Zapobieganie i leczenie papuzicy
Chorobę rozpoznaje się po przeprowadzeniu badania serologicznego, badania materiału biologicznego z dróg oddechowych chorego, badania histopatologicznego na obecność makrofagów i obecność wtrętów cytoplazmatycznych oraz nieserowaciejącej ziarniny i wzrostu zmian przeciwciał.
W lekkich przypadkach podaje się antybiotyki. Ciężkie – leczy się w szpitalu, a lek podaje dożylnie. Po trzech tygodniach przyjmowania antybiotyku zmniejsza się możliwość nawrotu choroby.
Jeśli zaś chcemy uniknąć tej choroby, należy stosować się do następujących zasad:
- osoby mające na co dzień kontakt z ptactwem powinny nosić odzież ochronną;
- należy regularnie sprzątać i myć klatki ptaków, także stosując przy tym odzież ochronną lub rękawice;
- należy zadbać o własną higienę osobistą po kontakcie z ptactwem;
- należy unikać kontaktu ze zwierzętami, u których istnieje podejrzenie choroby;
- hodowcom zaleca się odpowiednio długą kwarantannę zwierząt importowanych;
- zanotowano przypadki przeniesienia choroby z człowieka na człowieka - w przypadkach o bardzo ciężkim przebiegu, należy więc unikać kontaktu z osobą zakażoną;
- wielbiciele ptaków domowych powinni zapewnić swym pupilom odpowiednią dietę. Zwierzę silne i zdrowe będzie wykazywało większą odporność w momencie ekspozycji.
Źródła
- Atypowe zapalenie płuc u dzieci i młodzieży
- Boroń-Kaczmarska A. Choroby zakaźne w zarysie, Pomorska Akademia Medyczna, Szczecin 2004, ISBN 83-89318-35-0
- Dziubek Z. Choroby zakaźne i pasożytnicze, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003, ISBN 83-200-2748-9
- Cianciara J., Juszczyk J., Choroby zakaźne i pasożytnicze, Czelej, Lublin 2007, ISBN 978-83-60608-34-0
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.