Trwa ładowanie...

Pierścień Woronoffa – przyczyny, objawy i leczenie

Avatar placeholder
16.06.2021 12:36
Pierścień Woronoffa jest jednym z objawów łuszczycy. To białe zabarwienie skóry pojawiające się wokół charakterystycznych grudek, będących objawem choroby.
Pierścień Woronoffa jest jednym z objawów łuszczycy. To białe zabarwienie skóry pojawiające się wokół charakterystycznych grudek, będących objawem choroby. (123rf)

Pierścień Woronoffa jest jednym z objawów łuszczycy. To białe zabarwienie skóry pojawiające się wokół charakterystycznych grudek, będących objawem choroby. Symptom ten ma związek z obkurczaniem się naczyń krwionośnych. Zmiany mogą występować na całym ciele. Co warto wiedzieć?

spis treści

1. Co to jest pierścień Woronoffa?

Pierścień Woronoffa to niespecyficzny objaw zbielenia skóry związany z obkurczeniem naczyń, który obserwuje się wokół drobnych grudek łuszczycowych. Jest jednym z objawów choroby.

Łuszczyca to przewlekła, nawracająca, autoimmunologiczna choroba układowa, która występuje w wielu odmianach. Najczęściej spotykaną formą, ze względu na obraz kliniczny, jest łuszczyca zwykła (łac. psoriasis vulgaris), na którą zapada około 90% chorych.

Zobacz film: "Czym jest łuszczyca?"

Pozostałe odmiany łuszczycy to:

  • łuszczyca zadawniona (łac. psoriasis inveterata),
  • łuszczyca brodawkująca (łac. psoriasis verrucosa),
  • łuszczyca owłosionej skóry głowy (łac. psoriasis capitis),
  • łuszczyca wysiękowa (łac.psoriasis exsudativa),
  • łuszczyca brudźcowa (łac. psoriasis rupioides),
  • łuszczyca kropelkowata, grudkowa (łac. psoriasis guttata),
  • łuszczyca plackowata (łac. large plaque psoriasis),
  • łuszczyca stawowa (łac. psoriasis arthropatica),
  • łuszczyca uogólniona, erytrodermia łuszczycowa (łac. erythrodermia psoriatica),
  • łuszczyca krostkowa (łac. psoriasis pustulosa).

Nasilenie choroby jest zróżnicowane: od form z nielicznymi i niewielkimi wykwitami skórnymi, po ciężkie postacie, które cechują się zmianami zapalnymi oraz wysiękowymi.

Objawy łuszczycy są dokuczliwe i dość charakterystyczne. Na ciele osoby chorej pojawiają się specyficzne wykwity i stan zapalne. Następuje nadmierne rogowacenie naskórka i rozrost naczyń krwionośnych. Skóra osób chorujących na łuszczycę jest nadmiernie wysuszona, ponadto swędzi i posiada pęknięcia wokół zmian chorobowych. Obserwuje się także objaw Koebnera, czyli pojawianie się zmian łuszczycowych wskutek zadrapania czy urazu naskórka.

2. Przyczyny pojawienia się pierścienia Woronoffa

Pierścień Woronoffa towarzyszy łuszczycy. Jest związany z obkurczaniem się naczyń krwionośnych, które otaczają charakterystyczne grudki będącego objawem choroby.

Przyczyny łuszczycy, wywołującej między innymi pierścień Woronoffa, są bardzo złożone i nie do końca poznane. Wiadomo, że na jej pojawienie się mają wpływ zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe, tak zewnętrzne, jak i wewnętrzne. To zarówno wrodzone predyspozycje genetyczne, jak i zaburzenia autoimmunologiczne czy przewlekłe zakażenia bakteryjne oraz wirusowe o utajonym przebiegu.

Zobacz także

3. Jak wygląda pierścień Woronoffa?

Pierścień Woronoffa cechuje się zbieleniem skóry wokół zmian zapalnych typowych dla łuszczycy. Te są specyficzne. To grudki:

  • owalne bądź okrągłe,
  • czerwone, czerwonobrunatne lub zaróżowione,
  • płasko-wyniosłe,
  • o wyrazistych brzegach, są wyraźnie odgraniczone od otoczenia,
  • zróżnicowanej wielkości,
  • pokryte srebrzystą lub srebrzystoszarą, nawarstwiającą się łuską, powstałą w wyniku zrogowacenia ognisk chorobowych.

Zmiany mają czasem tendencję do zlewania się. Mogą występować na całej powierzchni skóry, zwykle w obrębie prostowników kończyn (głównie łokci i kolan), okolicy kości krzyżowej, okolicy pośladkowej, na skórze stóp i dłoni oraz owłosionej skórze głowy.

4. Diagnostyka i leczenie

Diagnozowaniem i leczeniem łuszczycy, do której objawów należy pierścień Woronoffa, zajmuje się dermatolog. Do rozpoznaniu choroby zwykle wystarczy zaobserwowanie typowych dla niej zmian skórnych.

Leczenie pierścienia Woronoffa jest tożsame z leczeniem łuszczycy. Opiera się zarówno na terapii miejscowej, jak i stosowaniu leków ogólnych. U większości pacjentów z łuszczycą wystarczy leczenie miejscowe.

Wybór preparatów i rodzaj terapii zależy od preferencji pacjenta, ale również miejsca występowania zmian i ich rozległości oraz rodzaju łuszczycy.

Najczęściej stosuje się preparaty złuszczające, fototerapię i fotochemioterapię (naświetlanie ciała), leki przeciwzapalne (kortykosteroidy) oraz środki farmakologiczne zawierające pochodne witaminy D lub dziegcie. Lekami pierwszego rzutu są kortykosteroidy i analogii witaminy D3. Preparaty lecznicze są dostępne w postaci kremów, maści, lotionów.

Ponieważ na nasilenie choroby oraz rezultaty leczenia wpływa styl życia, zaleca się unikanie alkoholu, a także urazów, zadrapań, otarć skóry oraz przestrzegania zasad racjonalne diety czy podejmowanie aktywności fizycznej. Warto pamiętać, że łuszczyca jest chorobą przewlekłą, która może nawracać. Nie jest jednak zakaźna.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze