Płyn Lugola i jego wpływ na zdrowie. Fragment książki "Nie daj się rakowi"

Fragment książki "Nie daj się rakowi", wydanej nakładem Wydawnictwa M.

Niektóre środowiska pseudonaukowe uważają, że potas z płynu Lugola wnika do komórki nowotworowej i powoduje jej szybką śmierć. Czy aby na pewno ma to jakiś sens?

Płyn Lugola to jedna z najniebezpieczniejszych alternatywnych metod leczenia raka – z uwagi na ryzyko rozwoju nadczynności tarczycy oraz innych możliwych skutków ubocznych. Śmiało można stwierdzić, że nadczynność tarczycy to ostatnia rzecz potrzebna pacjentowi choremu na nowotwór, w szczególności jeżeli spadek jego masy ciała postępuje w szybkim tempie, a zastosowanemu leczeniu towarzyszy szereg skutków ubocznych.

Ponadto znaczne spożycie potasu może wpłynąć na zaburzenie równowagi elektrolitowej, co jest szczególnie niebezpiecznie na przykład u pacjentów z ileostomią (wyłonienie stomii na jelicie cienkim).

W diecie takich osób należy podawać jak największe ilości sodu, aby nie doprowadzić do odwodnienia organizmu. Ponieważ duże dawki potasu będą działały antagonistycznie w stosunku do sodu, mogą się przyczyniać do niedoboru tego pierwiastka. Taka sytuacja może bezpośrednio przyczynić się do zgonu pacjenta.

Rzecz jasna płyn Lugola ma swoje zastosowanie w medycynie, ale podkreśla się jego użycie głównie do użytku zewnętrznego jako środek antyseptyczny lub jako produkt do płukania jamy ustnej. Doustne stosowanie jest dozwolone tylko w indywidualnych przypadkach, po uprzedniej konsultacji lekarskiej.

Terapia płynem Lugola oznacza zwiększenie spożycia potasu oraz jodu znacznie ponad podstawowe zapotrzebowanie organizmu. Osoby przekonane o działaniu tej formy terapii twierdzą, że wymienione wyżej składniki docierają do komórek rakowych, zabijając je.

Słuszność tych tez wydaje się jednak wątpliwa, przede wszystkim ze względu na niejednoznacznie opisywany mechanizm działania tej substancji w organizmie, niemający żadnego potwierdzenia naukowego. Żadna naukowa instytucja nie rekomenduje stosowania nawet małych dawek płynu Lugola. Niesie to za sobą duże ryzyko zdrowotne nawet dla osób niechorujących na nowotwory, ponieważ nadmiar jodu w diecie może się przyczynić do powstania procesu autoimmunizacyjnego.

Inaczej mówiąc, nadmiar tego pierwiastka w diecie może spowodować rozwój chorób z autoagresji (np. Hashimoto) oraz nadmierną produkcję wolnych rodników (czyli może jeszcze bardziej nasilać proces nowotworzenia).

Autorki książki "Nie daj się rakowi"

Maria Brzegowy

Absolwentka kierunku technologia żywności i żywienie człowieka, w specjalności żywienie człowieka z dietetyką, Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Aktualnie w trakcie realizacji pracy doktorskiej. Pacjentów konsultuje w krakowskich przychodniach, a także w Szpitalu Wielospecjalistycznym im. Stanleya Dudricka w Skawinie, gdzie pod opieką prof. dr. hab. n. med. Stanisława Kłęka zdobywa umiejętności i doświadczenie w opiece żywieniowej nad pacjentami z chorobą nowotworową oraz z nieswoistym zapaleniem jelita.

Ściśle współpracuje również z Oddziałem Klinicznym Chirurgii Endoskopowej, Metabolicznej oraz Nowotworów Tkanek Miękkich Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, gdzie zajmuje się pacjentami po operacjach bariatrycznych. Uczestniczka wielu kursów i konferencji, wykładowca. Członek Polskiego Towarzystwa Żywienia Pozajelitowego, Dojelitowego i Metabolizmu (POLSPEN). Autorka bloga Pozytywne Żywienie.

Magdalena Maciejewska-Cebulak

Absolwentka dietetyki Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego i psychologii Uniwersytetu Gdańskiego. Jej głównym zainteresowaniem jest żywienie w chorobie nowotworowej, co jest związane z występowaniem raka piersi w rodzinie.

Między innymi z tego względu podjęła studia doktoranckie w Klinice Onkologii i Radioterapii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, a tematykę pracy doktorskiej poświęciła pacjentkom z nowotworem gruczołu piersiowego. Oprócz pracy naukowej oraz indywidualnego poradnictwa współpracuje z Kliniką Chirurgii Onkologicznej w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym w Gdańsku oraz z dr. n. med. Pawłem Kabatą, pomagając chorym onkologicznym dostosować sposób odżywiania w trakcie leczenia.

Jest również dietetykiem w Fundacji Omealife – Rak piersi nie ogranicza, gdzie realizuje wiele projektów edukacyjnych. W celu weryfikacji wiedzy i poszerzania kompetencji bierze udział w konferencjach dotyczących żywienia w onkologii oraz prowadzi szkolenia i wykłady.

Katarzyna Turek

Absolwentka kierunku technologia żywności i żywienie człowieka, w specjalności żywienie człowieka z dietetyką, Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Aktualnie w trakcie realizacji pracy doktorskiej. Właścicielka poradni DietExpert.

Na co dzień pracuje w przychodniach specjalistycznych i gabinetach na terenie Katowic, Chorzowa, Częstochowy i Krakowa. Współpracuje z internistami oraz gastroenterologami, wspierając żywieniowo dorosłych i młodszych pacjentów. Uczestniczka wielu szkoleń oraz konferencji specjalistycznych z zakresu dietetyki. Członek Polskiego Stowarzyszenia Dietetyków.

Specjalizuje się w dietach eliminacyjnych u pacjentów z alergiami, a także przy dolegliwościach ze strony przewodu pokarmowego oraz jelit. Prowadzi prelekcje oraz szkolenia dla personelu medycznego i dla zainteresowanych zmianą diety na zdrowszą. Edukatorka żywieniowa dzieci i młodzieży.