Przepuklina oponowo-rdzeniowa
Przepuklina oponowo-rdzeniowa to bardzo poważna wada. Niektóre choroby kręgosłupa to po prostu wynik naszego nieodpowiedzialnego postępowania. Prowadzimy siedzący tryb życia, podnosimy ciężary w nieodpowiedni sposób, nie ćwiczymy. W przypadku przepukliny oponowo-rdzeniowej chorzy nie są nawet w najmniejszym stopniu winni. Skąd taka ocena? Ponieważ ta wada powstaje w czwartym tygodniu życia dziecka.
1. Co to jest przepuklina oponowo-rdzeniowa?
Przepuklina oponowo-rdzeniowa to wrodzona wada kręgosłupa. Związana jest z upośledzeniem kręgów otaczających delikatną strukturę rdzenia kręgowego. Rdzeń kręgowy uwypukla się wtedy na zewnątrz kręgosłupa. Na plecach widoczny jest worek. Niestety, nie jest on jedynym efektem choroby. Przyczyny wady kręgosłupa, jaką jest przepuklina oponowo-rdzeniowa, nie są do końca znane. Do czynników, które wpływają na rozwój choroby, zalicza się: zmiany hormonalne, zakażenia, środki chemiczne, urazy. Często do tej listy dodaje się także wiek matki (za młoda lub starsza) oraz status społeczny rodziców.
2. Objawy przepukliny oponowo-rdzeniowej
Wyróżnia się cztery rodzaje przepukliny w zależności od tego, który fragment kręgosłupa zaatakowała: szyjną, piersiową, lędźwiową i krzyżową. U dzieci, które urodziły się chore na przepuklinę oponowo-rdzeniową, obserwuje się następujące objawy:
- zniekształcenia stawów biodrowych, kolanowych, skokowych;
- wady stóp;
- zaburzenia czynności odbytnicy i jelit;
- zaburzenia kontroli oddawania moczu;
- zaburzenia czucia;
- niedowłady mięśni (chorzy nie chodzą samodzielnie).
Często przepuklinie oponowo-rdzeniowej towarzyszy padaczka, wodogłowie, opóźnienie umysłowe.
3. Leczenie przepukliny oponowo-rdzeniowej
Większość dzieci w pierwszej dobie po porodzie przechodzi operacyjne zamknięcie rdzenia i skóry na plecach w miejscu wystąpienia wady. Przepuklinę można zoperować, zapobiegając uszkodzeniu i infekcjom struktur nerwowych oraz ich podrażnieniu. Następnie konieczna jest długotrwała rehabilitacja. Ma ona służyć:
- usprawnianiu dziecka już od pierwszego miesiąca życia;
- utrzymaniu ruchomości stawów;
- zapobieganiu przykurczom i deformacjom stawowym;
- przeciwdziałaniu odleżynom;
- zwiększaniu ruchomości stawów;
- zwiększaniu siły mięśniowej kończyn i tułowia;
- korygowaniu czynności oddechowej;
- regulacji czynności pęcherza moczowego i jelit.
Rehabilitacja dziecka pozwala też dobrać odpowiednie zaopatrzenie ortopedyczne oraz wyszkolić jego rodzinę.
Wszystkie kobiety w wieku rozrodczym powinny przyjmować kwas foliowy. Zazwyczaj panie w początkowym okresie nie wiedzą o ciąży, a pierwsze dni są niezwykle istotne. Dzięki przyjmowaniu takiej profilaktycznej dawki, maluszek od początku jest chroniony. Kobiety, które planują dziecko, powinny zacząć przyjmować kwas foliowy trzy miesiące przed poczęciem i kontynuować suplementację aż do porodu. Kwas foliowy w ciąży pomaga zapobiegać wielu wadom wrodzonym u noworodków, w tym także przepuklinie oponowo-rdzeniowej. Według statystyk, w Polsce około jedno dziecko na 1000 urodzeń rodzi się z przepukliną oponowo-rdzeniową.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.