Przygotuj się do badania słuchu
Systematyczne badania słuchu są ważne dla postawienia wczesnej diagnozy chorób jednego z najważniejszych zmysłów. Taka kontrola jest bezpieczna i trwa bardzo krótko. W przypadku odnotowania niepokojących problemów ze słyszeniem należy niezwłocznie udać się do gabinetu lekarskiego. Jakie rodzaje badań słuchu wyróżniamy i na czym one polegają?
1. Badanie słuchu – wskazania
Kiedy warto udać się na tego typu kontrolę? Wyróżnia się szereg wskazań do jej przeprowadzenia. Są to m.in. szumy i piski w uszach, zawroty głowy i problemy z równowagą. Ponadto bodźcem do udania się do gabinetu lekarza jest podejrzenie niedosłuchu, czyli zaburzenie, które polega na nieprawidłowym odbiorze i przetwarzaniu dźwięków.
2. Badanie słuchu – przebieg
Istotą takiej analizy jest ocena reakcji organizmu pacjenta na stymulację dźwiękami. Badanie pozwala ustalić rodzaj i stopień upośledzenia zmysłu słuchu. W trakcie kontroli subiektywnej pacjent jest zobowiązany do udzielania badającemu informacji zwrotnej na temat słyszalności dźwięków. W przypadku kontroli obiektywnej nie ma takiej konieczności.
Przykładem subiektywnego badania jest audiometria tonalna, w wyniku której otrzymuje się prosty wykres obrazujący próg słyszalności zmierzony w decybelach, dla różnych częstotliwości (od 125 do 8000 Hz) do porównania z prawidłowymi wartościami.
Umożliwia ona ustalenie najcichszego dźwięku, który pacjent jest w stanie usłyszeć. W tym celu zakłada on na głowę słuchawki, którymi prezentowany jest dźwięk. Badany musi poinformować (podnosząc rękę lub wciskając przycisk) osobę wykonującą audiometrię (laryngologa, protetyka słuchu, audiologa) o chwili, w której usłyszy ton. Badanie odbywa się w kabinie dźwiękoszczelnej i wyciszonej lub w wygłuszonym pomieszczeniu. Wykonuje się je na każde ucho z osobna.
W trakcie innego badania słuchu, lekarz przeprowadza test szeptem i normalnym tonem głosu. Zadaje pacjentowi pytania, stojąc w różnej odległości od niego. W trakcie rozmowy moduluje głos. W ten sposób ustala się odległość, z jakiej pacjent rozumie treść przekazu. Daje to ogólną i szybką informację o kondycji narządu słuchu badanego.
Oprócz audiometrii tonalnej przeprowadza się próby stroikowe (Rinnego, Webera i Schwabacha), które umożliwiają ocenę charakteru niedosłuchu – czy jest on odbiorczy (uszkodzenie ucha wewnętrznego), czy przewodzeniowy (niesprawność elementu drogi, która odbiera bodźce akustyczne, czyli ucha zewnętrznego i środkowego).
Innym rodzajem kontroli obiektywnej jest audiometria impedancyjna, której istotą jest wychwycenie drgań błony bębenkowej na skutek podanego przez specjalistę dźwięku.
Gdy zdecydowaliśmy się poddać badaniu słuchu, nie musimy się do niego szczególnie przygotowywać. Zarówno informacje o jego przebiegu, jak i niezbędne instrukcje przekazuje pacjentowi osoba przeprowadzająca kontrolę słuchu.
Weryfikacja merytoryczna: Michał Szulakiewicz – dyplomowany protetyk słuchu
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.