4 z 7Sytuacja w Polsce

Polska znalazła się w rankingu na 15. miejscu, wyprzedzając Włochy, Hiszpanię, Szwecję, Japonię i Szwajcarię. Historia opieki paliatywnej w Polsce jest jeszcze stosunkowo młoda, ponieważ sięga zaledwie początku lat 80. W 1998 r. Polska przyjęła Program Rozwoju Opieki Paliatywnej i Hospicyjnej, który miał poprawić dostęp, zapewnić ciągłość i jakość usług. W Polsce zarówno lekarze, jak i pielęgniarki mogą zdobyć specjalizację z medycyny paliatywnej. Niestety liczba specjalistów wciąż nie jest wystarczająca.

Największym problemem jest niedostateczne finansowanie oraz brak możliwości dodatkowego dotowania takich procedur jak np. przetaczanie krwi, co powoduje generowanie dodatkowych kosztów. Eksperci twierdzą również, że powinniśmy zerwać ze stereotypem palcówek świadczących usługi z zakresu opieki paliatywnej – nie są to bowiem wyłącznie miejsca dla samotnych osób lub tych u schyłku życia.

Opieka paliatywna w Polsce wymaga ciągłego rozwoju, pomimo że nasz kraj znajduje się w grupie państw europejskich o najwyższym jej poziomie. Mamy największą liczbę hospicjów domowych w przeliczeniu na milion mieszkańców. Poprawy wymaga jednak podejście do pacjentów – powinno być indywidualne, z uwzględnieniem różnic psychicznych i fizycznych. Odrębność w przypadku osób starszych wciąż wydaje się tematem nieporuszanym wystarczająco często.