Żyworódka pierzasta (kalanchoe) – zastosowanie, właściwości lecznicze, maść, uprawa

Żyworódka pierzasta jest rośliną o szerokim zastosowaniu leczniczym. Podobnie jak aloes, wywodzi się z rodziny sukulentów i posiada cenne właściwości lecznicze. Na co pomaga? Jej działanie jest bardzo szerokie, ponieważ zawiera mnóstwo składników mineralnych takich jak żelazo, potas czy cynk. Wpływa pozytywnie na gardło i drogi oddechowe, łagodzi bóle reumatyczne, leczy trądzik różowaty i pospolity. Żyworódka pierzasta to również doskonały środek na rany i grzybicę paznokci. Roślina może być także stosowana na włosy. Jak jeszcze można stosować żyworódkę? Dlaczego warto mieć w domu ten kwiat?

1. Co to jest żyworódka pierzasta?

Żyworódka pierzasta jest wieloletnią rośliną pochodzącą z Madagaskaru. Przez wielu pasjonatów kwiatów doniczkowych nazywana jest grubolistem sprężystym albo płodnolistem kielichowym. Swoim wyglądem nieco przypomina aloes, ponieważ podobnie jak on, wywodzi się z rodziny sukulentów.

Żyworódka pierzasta jako jedyna spośród wszystkich odmian żyworódki wykazuje właściwości lecznicze. Nie jest trująca, dlatego z powodzeniem może być wykorzystywana jako składnik soków oraz nalewek. W jej składzie występują cenne składniki mineralne oraz witaminy. Żyworódka pierzasta dodawana jest do maści leczniczych, kremów, płynów oraz leków.

2. Odmiany rośliny żyworódki

Zobacz film: "Jakie właściowości ma żyworódka?"

W sprzedaży dostępnych jest kilka odmian żyworódki. Pierwszą z nich jest kalanchoe daigremontiana, nazywana także żyworódką Daigremonta. Roślina charakteryzuje się krzewiastym, wzniesionym pokrojem, a także sztywnymi i grubymi pędami. Posiada także duże, szerokie liście o strzałkowatym kształcie (po bokach występują charakterystyczne wypustki). W warunkach naturalnych roślina może osiągnąć nawet sto pięćdziesiąt centymetrów wysokości. Roślina doniczkowa dorasta do około dziewięćdziesięciu centymetrów.

Tytułowa żyworódka pierzasta, znana także jako kalanchoe pinnata, grubolist sprężysty, płodnolist kielichowy lub roślina stulecia wykazuje cenne właściwości zdrowotne. Ta roślina lecznicza podobna do aloesu, posiada okrągłą, zdrewniałą łodygę, która dorasta nawet do metra wysokości. Na pniach żyworódek pierzastych na przemian wyrastają trójkątne, mięsiste, ząbkowane i długie liście.

Liście rośliny mogą mieć zielony lub szarozielony kolor, a od spodu są przyozdobione drobnymi, czarnymi cętkami. Liście żyworódki na brzegach mają czerwoną obwódkę. Żyworódka lecznicza w momencie zakwitu wydaje dzwonkowate kwiatostany, które mogą utrzymywać się do nawet kilku miesięcy. Kwiaty żyworódki wyrastają spośród długich pędów.

Gdzie można kupić tę odmianę? Kwiat leczniczy żyworódka pierzasta dostępny jest w kwiaciarniach i sklepach z roślinami, zarówno stacjonarnych, jak i internetowych.

Trzecia odmiana rośliny to żyworódka wąskolistna, nazywana też kalanchoe tubiflora. Cechą charakterystyczną tej odmiany żyworódki są długie, wąskie liście, które wyrastają w sposób regularny wokoło pionowo wyrastających pędów. Na liściach występują liczne rozmnóżki, dzięki którym roślina jest niezwykle żywotna.

Czym różni się ta odmiana od innych żyworódek? Liście kalanchoe tubiflora posiadają białe cętki, które doskonale kontrastują się z zielonym lub ciemnofioletowym odcieniem blaszki liściowej. Kwiat doniczkowy może osiągać nawet sto centymetrów wysokości.

Pielęgnacja nie jest specjalnie skomplikowana.Należy pamiętać o tym, że roślina preferuje stanowiska dobrze nasłonecznione, jednak nie należy przesadzać z jej podlewaniem.

3. Zastosowanie żyworódki pierzastej

Żyworódka pierzasta może być wykorzystana jako roślina ozdobnalub jakoroślina lecznicza. Wyciąg z tej rośliny stanowi składnik wielu maści (np. maść na odciski), żeli, soków oraz toników oraz płynów do stosowania zewnętrznego. Preparaty i maści zawierające żyworódkę pierzastą charakteryzują się działaniem antybakteryjnym, antyseptycznym, przeciwgrzybiczym oraz przeciwtrądzikowym.

Żyworódka pierzasta to roślina, która leczy, stanowi więc doskonały składnik nalewek. W wielu polskich domach znaleźć można nalewki z malin, cytryn, pigwy, czarnych porzeczek. Domową apteczkę warto wzbogacić także o nalewkę z żyworódki.

4. Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej

W jej składzie znajdziemy nie tylko witaminę C, znaną również jako kwas askorbinowy, ale również cenne składniki mineralne, takie jak:

• selen,
• miedź,
• bor,
• glin,
• krzem,
• żelazo,
• potas,
• cynk,
• wapń,
• mangan.

Oprócz składników mineralnych żyworódka zawiera również glikozydy nasercowe z grupy bufadienolidów, przeciwutleniacze, trójpenteny, związki steroidowe oraz chalkony.

Żyworódka to roślina, która posiada wiele różnorodnych właściwości w tym właściwości przeciwzapalne, regenerujące, immunostymulujące, a także antygrzybicze i bakteriobójcze. W ostatnim czasie żyworódka uznana została również za źródło związków o właściwościach, które mogą wspomóc terapię w kierunku zaleczania alergii.

Żyworódka jest stosowana przy:

• stanach zapalnych górnych dróg oddechowych czy gardła,
• zapaleniu oskrzeli,
• kaszlu,
• anginie,
• dychawicy,
• astmie alergicznej.

Stanowi również doskonały środek na stany zapalne skóry.

Doskonale zwalcza bóle reumatyczne. Istnieją badania potwierdzające jej skuteczne działanie w stomatologii. Płyny doustne z żyworódką przeciwdziałają paradontozie, krwawieniu dziąseł oraz dolegliwościom bólowym zębów. Żyworódka pierzasta eliminuje przykry zapach z ust, pomaga przy nadwrażliwości dziąseł.

Roślina ta posiada naprawdę szeroki wachlarz zastosowań, z tego powodu na stałe zagościła na półkach sklepów zielarskich oraz aptek. Zarówno stacjonarnie, jak i w sklepach internetowych zakupić możemy gotowe preparaty lecznicze do stosowania wewnętrznego oraz zewnętrznego. Preparaty z żyworódką pierzastą to przede wszystkim: płyny, maści, kremy, żele, toniki, krople.

4.1. Zewnętrzne zastosowanie żyworódki

W naturalnej medycynie żyworódka pierzasta jest bardzo często stosowana do leczenia problemów skórnych, ponieważ związki zawarte w żyworódce przyspieszają nie tylko gojenie ran, ale także oczyszczają je przykładowo z martwej tkanki czy ropy. Żyworódka to idealne lekarstwo na:

• trądzik,
• przebarwienia,
• stany zapalne,
• grzybicę skóry i paznokci,
• brodawki,
• kurzajki,
• liszaje,
• odciski,
• odleżyny.

Żyworódka pierzasta przeciwdziała również takiemu problemowi jak żylaki nóg. Często stosowana jest też na hemoroidy. Medycyna naturalna uwzględnia użycie żyworódki pierzastej na dolegliwości bólowe głowy oraz na chore zatoki.

5. Maść z żyworódki na skórę

Ogromną popularność zyskuje maść z żyworódki. Posiada ona bardzo szerokie zastosowanie. Jest ona odpowiednia dla skóry suchej i normalnej. Dzięki żyworódce skóra staje się sprężysta i gładka. Maść zapewnia skórze odpowiednie nawilżenie. Jeżeli borykamy się z problemem popękanej skóry dłoni czy rogowaciejącemu naskórkowi stóp maść z żyworódką pierzastą może pomóc nam pozbyć się tych problemów.

Zawarte w maści składniki mineralne, witamina C oraz kwasy fenolowe przeciwdziałają takim problemom skórnym jak: łojotok, łupież, atopowe zapalenie skóry, trądzik, przebarwienia, odleżyny, grzybica skóry oraz paznokci. Preparat jest polecany także osobom, które cierpią na egzemę i łuszczycę.

Maść z żyworódki pomoże także regenerować skórę po skaleczeniach i otarciach. Stanowi również naturalne lekarstwo na hemoroidy. Środek ten można stosować także do pielęgnacji blizn pooperacyjnych, na przykład po cięciu cesarskim. Maści na bazie żyworódki oferowane są przez takie firmy jak Gorvita, EkaMedika czy FarmVix. Osoby, które preferują domowe kosmetyki, mogą same przyrządzić maść z żyworódki w warunkach domowych.

Przepis na maść z żyworódki

Pierwszy przepis jest niezwykle prosty. Kilka łyżek wazeliny należy rozgrzać na wolnym ogniu. W drugim kroku drobno zgniecione liście żyworódki pierzastej połączyć z roztopioną wazeliną. Miksturę należy podgrzewać na wolnym ogniu przez trzydzieści minut, regularnie mieszając. Po upłynięciu trzydziestu minut maść odstawiamy do przestudzenia.

Drugi przepis na maść z żyworódką uwzględnia użycie gliceryny, masła karite, masła kokosowego oraz rozgniecionych liści rośliny doniczkowej. Mieszamy po dwadzieścia pięć gramów każdego masła oraz gliceryny z rozgniecionymi liśćmi żyworódki pierzastej. Całość gotujemy przez dwadzieścia minut na wolnym ogniu. Odstawiamy do przestudzenia.

6. Sok z żyworódki pierzastej – przepis

Żyworódka pierzasta to roślina lecznicza, która słynie ze swoich cudownych właściwości. Niemal każda apteka ma w sprzedaży żyworódkę w płynie lub sok na bazie tej rośliny. Produkty te cieszą się sporym zainteresowaniem klientów, ponieważ można je stosować zarówno na skórę, jak i na włosy. Okazuje się jednak, że taką miksturę możemy przyrządzić sami. Jak zrobić sok z żyworódki pierzastej w warunkach domowych?

Sok z żyworódki to naturalne lekarstwo, które niweluje wiele dolegliwości. Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej znajdują zastosowanie w leczeniu wielu problemów skórnych takich jak: łupież, swędzenie skóry głowy, trądzik różowaty, trądzik pospolity, kurzajki. Dodatkowo, sok z żyworódki jest naturalnym środkiem na egzemę czy liszaja czerwonego, zwanego też liszajem płaskim.

Przepis na sok z żyworódki nie jest skomplikowany. Po umyciu, a także osuszeniu, liście kalanchoe należy owinąć papierem, a następnie włożyć do lodówki na kilka dni. Po upływie określonego czasu liście wyjmujemy z lodówki, kroimy je w kostkę, a następnie wsypujemy do szklanego naczynia. Za pomocą pałki kucharskiej ugniatamy liście, aby roślina wypuściła soki. Rozgniecioną miazgę z sokiem przekładamy na kolejne pięć dni do lodówki.

Oddzielamy miazgę od soku przy użyciu sitka. Gotową miksturę odstawiamy do chłodnego i ciemnego pomieszczenia. Sok z kalanchoe jest gotowy do spożycia po kolejnych siedmiu dniach leżakowania.

Ciekawostka

Z liści rośliny przyrządzić można również inne produkty takie jak nalewka z żyworódki. Stanowi ona doskonałą alternatywę dla innych nalewek kwiatowych takich jak nalewka z aloesu czy nalewka z geranium (anginki).

7. Przeciwwskazania do stosowania żyworódki

Warto zdawać sobie sprawę, że jedyna lecznicza żyworódka to żyworódka pierzasta (kalanchoe pinnata). Żyworódka wąskolistna (Kalanchoe tubiflora) jest trująca, dlatego nie należy przyrządzać z niej żadnych soków oraz nalewek. Podobnie jest z żyworódką Daigremonta. Wszystkie części tej rośliny są trujące i nie nadają się do spożycia.

Przeciwwskazaniem do stosowania żyworódki jest nadwrażliwość na tę roślinę. Alergia skórna może objawiać się w postaci swędzenia czy wykwitów na skórze. Duża część preparatów z żyworódką zawiera w swoim składzie alkohol. Produktów tych nie powinny spożywać dzieci, kobiety ciężarne, ale również matki karmiące piersią. Stosowanie środków na bazie żyworódki może być dla kobiet ciężarnych niezwykle niebezpieczne, ponieważ żyworódka nasila skurcze macicy i może doprowadzić do przedwczesnego porodu u kobiety.

8. Uprawa żyworódki

Żyworódka to rodzina roślin zwanych sukulentami. Bardzo dobrze żyworódka radzi sobie nawet z długimi okresami suchymi – żyworódka może nie być podlewana nawet miesiąc. Jest to możliwe dzięki temu, że żyworódka magazynuje wodę w liściach w dużych ilościach. Dlatego wystarczy podlewać żyworódkę tylko jeden raz w tygodniu.

Bardzo ważne jest także odpowiednie dobrane doniczki dla sadzonki żyworódki, która musi mieć otwór odpływowy. Warto też na dnie usypać około 2 cm warstwy drenażowej, dzięki której możliwe będzie regulowanie poziomu wody. Żyworódka wymaga delikatnie przepuszczalnego podłoża. Natomiast, jeśli chodzi o odpowiednie stanowisko dla żyworódki to musi być nie tylko jasne, ale też w odpowiedniej temperaturze.

Żyworódka wymaga przesadzania jedynie w momencie, kiedy tego wymaga sytuacja, ale tylko wczesną wiosną. Czasem wysoka łodyga żyworódki potrzebuje zastosowania podpórki.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.