Cuchnący pot – skąd się bierze i jak go zwalczyć
Cuchnący pot to problem wielu osób, głównie dorosłych kobiet i mężczyzn. Skąd się bierze? Okazuje się, że jego pojawienie się to nie tylko kwestia higieny. Brzydki zapach potu może także być objawem choroby, takiej jak cukrzyca, niewydolność nerek, a nawet nowotwór. Wówczas woń potu może przypominać zapach acetonu lub zgniłych owoców, octu czy moczu. Jak go zwalczyć? Co robić?
1. Skąd się bierze cuchnący pot?
Cuchnący pot, czyli nieprzyjemny zapach wydobywający się najczęściej spod pach, to problem wielu osób, zwłaszcza dorosłych i nastoletnich. Skąd się bierze? Pot wydzielany przez człowieka jest substancją bezwonną. W 98 procent składa się z wody, pozostałe 2 procent to roztwór fizjologiczny chlorku sodu, mocznik, amoniak oraz minerały, takie jak żelazo, potas i magnez. O powstaniu nieprzyjemnej bądź neutralnej woni decydują dopiero procesy zachodzące na powierzchni skóry.
Duże znaczenie ma dieta. Niewystarczająca ilość wody, wysoko przetworzone pożywienie, posiłki typu fast food, dużo soli i ostrych przypraw w jedzeniu sprawia, że pot ma ostry i nieprzyjemny zapach. Sprzyja mu także spożywanie dużych ilości czerwonego mięsa, cebuli, czosnku, szparagów czy warzyw kapustnych.
Zapach potu może się zmieniać pod wpływem przyjmowanych leków czy palenia papierosów. Nie bez znaczenia jest kwestia higieny, jakości odzieży czy trybu życia. Intensywność woni zależy również od hormonów.
2. Cuchnący pot a choroby
Zdarza się, że nieprzyjemna woń potu może wskazywać na chorobę – także źle leczoną. Jakie nuty zapachowe dominujące w cuchnącym pocie powinny niepokoić? Okazuje się, że to zapach moczu, acetonu (fermentujących owoców), świeżej wątróbki lub zgnilizny, nieświeżego piwa, a także… zapach myszy. Na co wskazują?
Cuchnący pot o zapachu moczu może oznaczać schorzenie nerek i ich niewydolność. Zwykle pojawia się wówczas osłabienie, bóle kości, zmienia się także częstotliwość oddawania moczu (początkowo wielomocz, następnie skąpomocz), męczliwość, dolegliwości ze strony układu kostnego, suchość skóry i jej ziemiste zabarwienie. Zapach mocznicowy wskazuje na zaawansowaną niewydolność nerek.
Nieprzyjemny pot o zapachu acetonu lub fermentujących owoców to zwykle objaw nierozpoznanej lub źle leczonej cukrzycy. Gdy z powodu braku insuliny cukier zaczyna gromadzić się we krwi, dochodzi do wytworzenia się tzw. ciał ketonowych: kwasu acetooctowego, kwas betahydroksymasłowego oraz acetonu. Stąd nieprzyjemny zapach potu. Ciało pachnące acetonem świadczy o głębokich zaburzeniach cukrzycowych, które wymagają jak najszybszej interwencji lekarskiej.
Śmierdzący pot pod pachami o zapachu nieświeżego piwa może świadczyć o gruźlicy. Objawem choroby jest uporczywy kaszel i ból w klatce piersiowej. Z kolei przykry zapach potu o woni świeżej wątróbki lub zgnilizny może wskazywać na zaburzenia pracy wątroby. Pojawiają się także bóle brzucha, brak apetytu, częste odbijanie się po jedzeniu.
Zapach potu przypominający mysi pojawia się u osób, które zmagają się z wrodzonymi chorobami metabolicznymi. To na przykład fenyloketonuria, istotą której są genetyczne niedobory enzymów wpływających na przemianę materii. To skutkuje obecnością w pocie nieprawidłowych produktów jej przemiany. W przebiegu choroby dochodzi do gromadzenia się w narządach fenyloalaniny. Substancji, która prowadzi do ich dysfunkcji. Objawy choroby, takie jak sporadyczne wymioty, wysypki skórne, drgawki, zwiększone lub zmniejszone napięcie mięśniowe, pojawiają się już u niemowlęcia.
3. Jak zwalczyć śmierdzący pot?
Bez względu na płeć i wiek, zapach potu wynikający z przemiany materii można starać się zniwelować, dbając o higienę. Należy myć codziennie całe ciało, a do pach używać mydła antybakteryjnego. Warto pamiętać, że najwięcej gruczołów potowych znajduje się pod pachami i na stopach. Wskazana jest także depilacja lub golenie pach, co pomaga potowi sukcesywnie i efektywnie odparowywać.
Niezbędne jest noszenie czystych ubrań z tkanin naturalnych, takich jak bawełna, które zapewniają optymalną cyrkulację powietrza i pozwalają skórze oddychać. Warto także stosować antyperspirant lub dezodorant, który maskuje zapach, ale i zawiera etanol oraz środek antybakteryjny zabijający bakterie. Silny zapach potu można również zminimalizować, zmieniając styl życia i sposób żywienia.
Gdy domowe sposoby i codzienna pielęgnacja nie są wystarczające, warto zwrócić się o pomoc do lekarza. Być może przyczyną cuchnącego potu jest niezdiagnozowana choroba.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.