Klomipramina – działanie, wskazania i skutki uboczne
Klomipramina to substancja, która należy do grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Jej działanie opiera się na nieselektywnym hamowaniu wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny w przestrzeniach synaptycznych. Ma szerokie spektrum działania, tak przeciwdepresyjne oraz przeciwlękowe, jak i przeciwhistaminowe. Jakie są wskazania do jej stosowania?
1. Co to jest klomipramina?
Klomipramina to organiczny związek chemiczny z grupy dibenzoazepin, chlorowana pochodna imipraminy i lek psychotropowy należący do grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (TLPD).
Na czym polega działanie klomipraminy? Substancja hamuje wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny ze szczeliny synaptycznej. Blokuje także receptory muskarynowe, histaminowe, dopaminergiczne, serotoninergiczne oraz receptory α. Wykazuje działanie przeciwdepresyjne (antydepresyjne, tymoleptyczne) oraz przeciwlękowe (anksjolityczne), także przeciwhistaminowe i cholinolityczne.
Klomipramina – leki
Preparaty dostępne na rynku polskim, których substancją czynną jest klomipramina to tabletki powlekane Anafranil oraz tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu Anafranil SR:
- Anafranil, 10 mg, tabletki powlekane, 30 szt.,
- Anafranil, 25 mg, tabletki powlekane, 30 szt.,
- Anafranil SR 75, tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu, 75 mg, 20 szt.
2. Wskazania do stosowania klomipraminy
Wskazania do stosowania klomipraminy to:
- zaburzenia depresyjne o różnym podłożu,
- zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne,
- fobie,
- zespół Tourette'a,
- zaburzenia autystyczne,
- jąkanie,
- zespół lęku napadowego,
- dysmorfofobia,
- katapleksja powiązana z narkolepsją,
- depersonalizacja,
- przewlekłe stany bólowe,
- przedwczesny wytrysk,
- zespół napięcia przedmiesiączkowego,
- moczenie nocne u dzieci (powyżej 5 roku życia, po wykluczeniu przyczyn organicznych).
3. Stosowanie i dawkowanie klomipraminy
Klomipraminę stosuje się zwykle doustnie, podczas posiłku. Tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu można podzielić na pół. Zwykle tabletki powlekane zażywa się 2–3 razy na dobę, zaś tabletki o przedłużonym uwalnianiu raz na dobę.
Dawkowanie klomipraminy ustala lekarz, indywidualnie dostosowując ją do pacjenta. Ma to związek z tym, że ilość substancji czynnej zależy od jednostki chorobowej, wieku, masy ciała, chorób towarzyszących i drogi podania. Dobowa dawka stosowana u dorosłych mieści się w zakresie od 10 mg do 250 mg.
4. Klomipramina – przeciwwskazania
Klomipramina nie może być stosowana przez wszystkich pacjentów, nawet jeśli istnieją wskazania. Przeciwwskazanie stanowi nadwrażliwość na nią lub inny składnik leku oraz inne trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne z grupy benzodiazepin, także niedawno przebyty zawał serca i wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT.
Niedozwolone jest równoczesne stosowanie inhibitorów MAO, takich jak moklobemid, selegilina czy rasagilina (także przez okres 14 dni przed lub po leczeniu substancjami z grupy inhibitorów monoaminooksydazy). Ponadto klomipraminy nie powinno się łączyć z innymi, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi z grupy benzodiazepin.
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku rozpoznania u pacjenta jaskry, nadczynności tarczycy, choroby wątroby i nerek, alkoholizmu, padaczki lub schizofrenii.
5. Klomipramina – skutki uboczne i środki ostrożności
Ze stosowaniem klomipraminy wiąże się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Najczęściej obserwuje się takie skutki uboczne jak ból głowy, senność, nudności, suchość błon śluzowych, kołatanie serca, nadmierne pocenie, niepokój, zaburzenia akomodacji, zaparcia, wysypka czy zaburzenia seksualne. Dobra wiadomość jest taka, że najczęściej nieprzyjemne bądź niepokojące i dokuczliwe objawy ustępują po upływie około 2 tygodni.
Stosując leki z klomipraminą trzeba pamiętać, że substancja wchodzi w reakcje z pożywieniem. I tak:
- produkty bogate w błonnik (np. płatki owsiane i otręby) powoduje zmniejszenie wchłaniania leku z przewodu pokarmowego.
- flawonoidy i furanokumaryny zawarte w tym grejpfrutach oraz soku grejpfrutowym zaburzają metabolizm substancji czynnej i powodują zwiększenie jego stężenia we krwi,
- alkohol nasila depresyjne działanie alkoholu na ośrodkowy układ nerwowy.
Nie zaleca się stosowania klomipraminy u ciężarnych. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy korzyść ze stosowania substancji przewyższa ryzyko wystąpienia zaburzeń rozwoju u dziecka. Ponieważ substancja przenika do pokarmu kobiecego, trzeba ją stopniowo odstawić lek lub przerwać karmienie piersią.
Rekomendowane przez naszych ekspertów
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.