Zajadasz mango? Uważaj, bo nie każdy organizm lubi je tak samo

Mango od lat cieszy się ogromną popularnością i to nie tylko w krajach tropikalnych, ale też w Europie i USA. Nic dziwnego, ponieważ ma intensywny, słodki smak, miękki miąższ i piękny zapach. Występuje w wielu odmianach, różniących się wielkością, kolorem i poziomem słodyczy. Jest wykorzystywane w kuchni na wiele sposobów, np. na surowo, w deserach, koktajlach, sałatkach i sosach. Dobrze łączy się z chili, limonką, jogurtem oraz ziołami.

Do tego wygląda apetycznie i często kojarzy się z egzotycznym, zdrowym stylem życia. Mango często nazywane jest idealną przekąską, naturalną, zdrową i fit. W rzeczywistości nie zawsze takie jest dla każdego.

Mango to prawdziwa bomba składników odżywczych. Zawiera:

• dużo witaminy C, która wspiera odporność i pomaga chronić komórki przed stresem oksydacyjnym,
• beta-karoten, który w organizmie przekształca się w witaminę A, korzystnie wpływająca na wzrok i wygląd skóry,
• witaminę E,
• witaminy z grupy B,
• potas,
• magnez,
• błonnik wspierający trawienie.

Dzięki obecności przeciwutleniaczy mango uchodzi za owoc o działaniu przeciwzapalnym i wspomagającym regenerację. W wielu kulturach uznawane jest za owoc dodający energię i poprawiający samopoczucie. Łączy w sobie słodki smak z wartościami prozdrowotnymi, dlatego często trafia na listy tzw. superfoods. Ale jak wszystko ma też swoje ciemne strony.

Choć mango uchodzi za bezpieczny owoc to u niektórych osób może wywołać reakcje alergiczne. Należy do tej samej rodziny roślin co pistacje i nerkowce, dlatego osoby uczulone na orzechy mogą źle reagować także na mango. Objawy bywają różne, od swędzenia w jamie ustnej, przez wysypkę, aż po obrzęk warg, gardła lub twarzy.

U wrażliwych osób kontakt ze skórką mango może powodować tzw. alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. Dzieje się tak, ponieważ skórka zawiera urushiol, czyli tę samą substancję, która występuje w trującym bluszczu. Właśnie dlatego mango warto obierać, nie zjadać skórki i myć dokładnie dłonie po przygotowaniu. Jeśli po jego spożyciu pojawiają się niepokojące objawy to lepiej skonsultować to z lekarzem.

Choć mango zawiera błonnik i enzymy wspierające trawienie to u niektórych osób może powodować odwrotny efekt. Zbyt duża ilość może wywołać wzdęcia, bóle brzucha, a nawet biegunkę. Dzieje się tak głównie wtedy, gdy organizm nie jest przyzwyczajony do większej dawki cukrów prostych i błonnika jednocześnie. Problematyczne bywa też jedzenie mango na pusty żołądek, ponieważ może podrażniać układ pokarmowy u osób z wrażliwym żołądkiem.

Dodatkowo niedojrzałe mango jest popularne w niektórych kuchniach, np. w sałatkach i piklach. Ma jednak wtedy cierpki smak i więcej kwasowości, co u wrażliwych osób może wywołać zgagę lub dyskomfort. Jeśli po zjedzeniu mango czujesz się ciężko, masz przelewania w brzuchu lub gazy, to znak, że warto zmniejszyć porcję albo jeść je rzadziej. Nawet zdrowy owoc nie zawsze pasuje każdemu układowi trawiennemu.

Mango ma naturalnie słodki smak, więc budzi wątpliwości u osób z cukrzycą i insulinoopornością. Choć jego indeks glikemiczny nie jest bardzo wysoki, to wszystko zależy od ilości i dojrzałości owocu. Dojrzałe mango zawiera więcej cukrów prostych, które szybciej podnoszą poziom glukozy we krwi. Zjedzenie dużej porcji, na przykład w formie smoothie lub soku może spowodować gwałtowny wyrzut insuliny.

Przy insulinooporności i cukrzycy mango nie musi być całkowicie zakazane, ale warto traktować je jak dodatek, a nie główny składnik posiłku. Lepiej zjeść je w połączeniu z białkiem i tłuszczem, np. z orzechami, bo tego typy dodatki spowolnią wchłanianie cukru. Porcja mango powinna być niewielka.

Warto też unikać wersji suszonej lub w syropie, ponieważ mają znacznie wyższy ładunek glikemiczny. Przy zaburzeniach gospodarki cukrowej umiar jest ważniejszy niż owoc sam w sobie.

Mango najlepiej jeść dojrzałe, ale nieprzejrzałe. W takiej formie ma najwięcej smaku, mniej kwasowości i nie zawiera nadmiaru cukrów. Najlepiej zjeść je razem z większym posiłkiem, a nie na pusty żołądek, szczególnie przy wrażliwym układzie trawiennym. Połączenie mango z białkiem lub tłuszczem, np. jogurtem białkowym, orzechami lub proteinową owsianką, pomoże spowolnić wchłanianie cukrów i zmniejszyć ryzyko gwałtownego skoku glukozy.

Najlepiej ograniczyć się do jednej porcji, czyli około połowy dużego mango lub jednego małego owocu. Unikaj wersji suszonej, kandyzowanej lub zalanej syropem, ponieważ zawiera znacznie więcej cukru i kalorii. Jeśli po mango pojawiają się wzdęcia, swędzenie w ustach lub ciężkość na żołądku, to sygnał, że twój organizm może go nie tolerować tak dobrze. Obserwacja reakcji po spożyciu to podstawa tego, by cieszyć się smakiem mango bez nieprzyjemnych skutków.

Mango to pyszny, odżywczy owoc, który może wzbogacić dietę witaminami, antyoksydantami i błonnikiem. Ale jak każdy produkt, nie jest dla wszystkich. U niektórych może powodować alergie, problemy trawienne lub wahania cukru we krwi. Jeśli po zjedzeniu mango czujesz się świetnie, to jedz je z umiarem i ciesz się jego smakiem. Jeśli jednak zauważasz nieprzyjemne objawy, lepiej wsłuchać się w swój organizm. Bo nawet najzdrowszy owoc nie działa tak samo na każdego.

Źródła

1. NaukaJedzenia.pl