Objawy zakrzepicy mogą być widoczne. Jak obniżyć poziom d-dimerów?
Badanie d-dimerów to jedno z kluczowych narzędzi w diagnostyce chorób zakrzepowych. Wysokie wartości nie zawsze muszą oznaczać poważne problemy, ale mogą być sygnałem wymagającym pilnej konsultacji lekarskiej. Co robić, kiedy wyniki są poza normą i czy można poradzić sobie z tym domowymi sposobami?
W tym artykule:
Czym są d-dimery?
D-dimery to cząsteczki białkowe powstające w momencie rozkładu skrzepu krwi. Kiedy w organizmie dochodzi do zakrzepu, uruchamiany jest proces fibrynolizy, którego celem jest jego rozpuszczenie. Produktem ubocznym tego mechanizmu są właśnie d-dimery, a ich obecność we krwi można oznaczyć w badaniach laboratoryjnych.
Podwyższony poziom d-dimerów nie wskazuje jednoznacznie na konkretną chorobę, ale jest sygnałem, że w organizmie doszło do aktywacji procesu krzepnięcia i rozpuszczania zakrzepów. Dlatego wynik powyżej normy wymaga dalszej diagnostyki.
Kiedy warto wykonać badanie?
Lekarz zleca badanie d-dimerów w przypadku podejrzenia chorób zakrzepowych, takich jak:
zatorowość płucna,
żylna choroba zakrzepowo-zatorowa,
rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe (DIC).
Badanie bywa przydatne także u osób, u których w morfologii krwi stwierdzono nadpłytkowość.
Objawy zakrzepicy
Do objawów zakrzepicy, które powinny skłonić do wykonania oznaczenia d-dimerów, należą:
ból i obrzęk kończyn (zwłaszcza jednej nogi),
zaczerwienienie skóry,
uczucie nadmiernej ciepłoty w kończynie.
Podwyższony poziom d-dimerów – co może oznaczać?
Za prawidłową wartość uznaje się wynik poniżej 500 µg/l. Podwyższone stężenie może wskazywać na obecność zakrzepu, ale nie tylko. Zbyt wysokie wartości obserwuje się także u:
kobiet w ciąży,
osób z chorobami wątroby,
pacjentów z infekcjami i stanami zapalnymi,
chorych na nowotwory,
osób po operacjach czy urazach.
Wysokie d-dimery mogą towarzyszyć również pacjentom stosującym antykoncepcję hormonalną. Dodatkowym czynnikiem ryzyka jest siedzący tryb życia, odwodnienie oraz genetyczna skłonność do nadkrzepliwości krwi.
Jak obniżyć poziom d-dimerów?
Podstawą jest ustalenie przyczyny nieprawidłowego wyniku. Lekarz może zlecić dodatkowe badania – USG żył kończyn dolnych, echo serca czy tomografię komputerową. W razie potwierdzenia zakrzepicy stosuje się leczenie przeciwzakrzepowe, które ma na celu rozrzedzenie krwi i zapobieganie tworzeniu się kolejnych skrzepów.
Oprócz farmakoterapii istotną rolę odgrywają działania wspomagające, takie jak:
noszenie pończoch uciskowych,
picie odpowiedniej ilości wody,
regularna, umiarkowana aktywność fizyczna,
unikanie długotrwałego pozostawania w jednej pozycji siedzącej lub stojącej.
Warto pamiętać, że samodzielne próby obniżania d-dimerów nie mają sensu. Kluczowe jest leczenie choroby podstawowej, która doprowadziła do ich wzrostu.
Dlaczego badanie jest ważne?
Oznaczenie d-dimerów pozwala w wielu przypadkach wykluczyć zakrzepicę, co bywa szczególnie istotne u pacjentów zgłaszających się na oddział ratunkowy z dusznością, bólem w klatce piersiowej czy obrzękiem kończyn. Z kolei wysoki wynik jest sygnałem alarmowym, wymagającym szybkiej diagnostyki.
Magdalena Pietras, dziennikarka Wirtualnej Polski
Źródła
- WP abcZdrowie
- Cleveland Clinic
- Śląskie Laboratoria Diagnostyczne
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.