Rak prącia
Rak prącia należy do najczęstszych chorób prącia. Występuje głównie u mężczyzn w starszym wieku lub tych, którzy byli obrzezani w dzieciństwie. W Europie i Ameryce Północnej jest on bardzo rzadki, a w niektórych regionach Afryki i Ameryki Południowej stanowi nawet 10% wszystkich nowotworów złośliwych u mężczyzn. Najczęściej zlokalizowany jest w okolicach napletka lub żołędzi, rzadziej na trzonie prącia. W 90% przypadków jest to rak kolczystokomórkowy skóry.
Rak prącia
W tym artykule:
Przyczyny i objawy raka prącia
Za potencjalne przyczyny raka prącia uznaje się:
- brak higieny w miejscach intymnych,
- stulejkę – schorzenie, którego istotą jest zwężenie ujścia napletka, które uniemożliwia ściąganie napletka,
- zapalenie żołędzi,
- zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego – wirus może stać się przyczyną zmian, objawiających się brodawkami na skórze (łagodnymi zmianami w postaci kłykcin kończystych), a także niektórych nowotworów.
Objawy raka prącia to przede wszystkim:
- czerwone, sączące się guzki i stwardnienia na powierzchni żołędzi lub napletka, mające tendencję do krwawienia,
- niegojące się zapalenie trzonu prącia,
- pojawienie się ropy z istniejącej stulejki,
- rzadkie przypadki zatrzymania moczu w wyniku zablokowania nacieczonej cewki moczowej.
Pierwsze przerzuty raka prącia najczęściej lokalizują się w węzłach chłonnych, rzadziej w płucach, wątrobie, mózgu czy kośćcu.
Stadia i leczenie raka prącia
Jak w przypadku innych nowotworów złośliwych, rak prącia może dawać przerzuty do innych narządów. Zazwyczaj rak prącia jest nowotworem pierwotnym, czyli takim, który zapoczątkowany został właśnie w penisie. Znacznie rzadziej zdarza się, że jest to przerzut z innego nowotworu. Do oceny stadium raka, a co za tym idzie, do wyboru metody leczenia lekarze wykorzystują ocenę stopnia metastazy nowotworu. W związku z tym wyróżnia się:
- stadium I – nowotwór, który dotyka tylko żołędzi lub napletka,
- stadium II – rak, który rozprzestrzenił się na trzon penisa,
- stadium III – rak dotyka pachwinowego węzła chłonnego (nadający się do operacji),
- stadium IV – pachwinowy węzeł chłonny dotknięty rakiem (nienadający się do operacji) i przerzuty do odległych tkanek,
- nawrót – rak, który odtworzył się po leczeniu.
Im wcześniej zdiagnozuje się raka, tym większe szanse na wyleczenie. W przypadku raka prącia szanse przeżycia 5 lat wynoszą średnio 50%.
Leczenie raka prącia uzależnione jest od umiejscowienia i stopnia zaawansowania choroby. W przypadku zastosowania leczenia operacyjnego następuje całkowita lub częściowa amputacja prącia. Czasem wycięciu może ulec także moszna, jadra i najądrza i okoliczne węzły chłonne. Innymi metodami leczenia raka prącia są: chemioterapia, laseroterapia, radioterapia, krioterapia. Wymienione metody (poza chemioterapią) stosuje się w przypadku niskiego stopnia zaawansowania choroby.
Nowotwór prącia jest schorzeniem, któremu można zapobiegać poprzez szereg drobnych czynności, takich jak przemywanie każdego dnia wodą z mydłem żołędzi i napletka (po jego ściągnięciu). W przypadku raka prącia ważne jest także samobadanie żołędzi oraz odpowiednie wykonanie przez lekarza nacięcia stulejki.
Źródła
- Przerzuty raka jelita grubego do prącia: opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
- Babayan R.K., Oates R.D., Siroky M.B. Podręcznik urologii, diagnostyka i leczenie, Czelej, Lublin 2006, ISBN 83-89309-74-2
- Perek D. (red.) HARRISON - Onkologia, Czelej, Lublin 2009, ISBN 978-83-7563-008-4
- Kleinman I., Lipshultz L., Podstawy urologii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1999, ISBN 83-200-2188-X
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
