Ropień Brodiego – przyczyny, objawy i leczenie
Ropień Brodiego to pojedyncze, niewielkie ognisko będące objawem przewlekłego zapalenia szpiku w przynasadzie kości długich. Powstaje w sytuacji, gdy chory ma dużą odporność, a bakterie wywołujące infekcje są mniej zjadliwe. Zdiagnozowanie zmiany może być trudne, ponieważ objawy, jakie wywołuje, są często ogólne i bardzo niejasne. Co warto wiedzieć?
1. Co to jest ropień Brodiego?
Ropień Brodiego (łac. abscessus Brodie, ang. Brodie abscess) to podostre krwiopochodne zapalenie kości. Zmiana jest charakterystyczna dla przewlekłego zapalenia kości i szpiku. Spotyka się ją u starszych dzieci i dorosłych. Nazwa tego typu zmiany nawiązuje do nazwiska Benjamina Collinsa Brodiego, który opisał ją w 1832 roku.
Ropień (łac. abscessus) jest odgraniczonym zbiorowiskiem ropy w przestrzeni tkankowej, w którym doszło do uszkodzenia tkanek. Wywołuje objawy bólowe. Ropa to mętny, gęsty, żółtozielony płyn zawierający mieszaninę obumarłych komórek, bakterii oraz neutrofilów. Patologia może powstawać pod skórą, w tkankach miękkich, jak i w kościach.
Inne, obok ropnia Brodiego, specyficzne lokalizacje i rodzaje ropni to:
- ropień wątroby,
- ropień płuca,
- ropień języka,
- ropień zęba (zapalenie tkanek okołowierzchołkowych, zapalenie tkanek przyzębia),
- ropień mózgu,
- ropień podprzeponowy,
- zapalenie wyrostka sutkowatego.
Zobacz także:
2. Czym jest zapalenie kości i szpiku?
Zapalenie kości i szpiku jest chorobą wywołaną rozwojem reakcji zapalnej w obrębie tkanki kostnej. Odpowiedzialne za nią drobnoustroje mogą dotrzeć do kości przez ciągłość z przyległych tkanek, wniknąć drogą krwionośną lub zostać przeniesione w konsekwencji urazu lub zabiegu chirurgicznego.
Najczęściej izolowanym patogenem pozostaje gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus). Leczenie polega na wdrożeniu antybiotykoterapii oraz (często) chirurgicznym opracowaniu rany.
Z uwagi na wiek chorych wyróżnia się zapalenie kości i szpiku:
- niemowlęce (do 2 roku życia),
- dziecięce (do okresu pokwitania),
- dorosłe.
Ze względu na przebieg choroby zapalenie kości i szpiku może mieć charakter:
- ostry,
- podostry,
- przewlekły.
Zakażenie kości i szpiku, ponieważ ma charakter przewlekłego procesu zapalnego, nie wywołuje dokuczliwych i specyficznych objawów. Na patologię wskazuje bolesność zajętego miejsca, obrzęk, zaczerwienie i ocieplenie zainfekowanego miejsca, najczęściej bez objawów układowych (dreszczy, potów, gorączki).
Ponadto nad kością może wytworzyć się przetoka skórna (ponieważ jednak ognisko zakażenia jest zwykle niewielkich rozmiarów i odgranicza się od tkanek zdrowych włóknistą torebką, to zwykle zapobiega tworzeniu się przetoki).
Rozpoznanie wstępne stawia się w oparciu o badania kliniczne. Diagnozę potwierdzają zdjęcia radiologiczne oraz wyniki testów laboratoryjnych (podwyższone są wskaźniki stanu zapalnego, czyli OB i CRP).
Leczenie polega na podawaniu antybiotyków. Należy najpierw jednak zidentyfikować patogen. Materiał do analizy pobiera się drogą aspiracji igłowej lub biopsji wycinającej. Do najpowszechniej stosowanych leków należą β-laktamy i wankomycyna.
3. Objawy ropnia Brodiego
Ropień Brodiego jest dobrze otorbioną zmianą ropną, która najczęściej pojawia się w przynasadach kości długich, w okolicy stawu kolanowego i skokowo-goleniowego (zwykle w okolicy przynasadowej kości piszczelowej, udowej lub kościach stawu skokowego). Ognisko ropne jest otoczone błoną. Zwykle nie ulega przebiciu na zewnątrz. Jest niewielkie i pojedyncze, typowo okrągłe, otoczone wałem kości sklerotycznej.
Ropień Brodiego wywołuje podostry stan zapalny, z gorączką, bólami kończyny i wyczuwalnym uniesieniem okostnej. Gdy przejdzie w stan przewlekły, jedynym objawem jest ból.
Radiologicznie ropień Brodiego objawia się centralnie położonym ogniskiem przejaśnienia, który jest otoczony szeroką tak zwaną strefą sklerotyczną kości, bez ostrych granic.
4. Diagnostyka i leczenie
Ponieważ ogniska mogą istnieć długi czas, nawet latami mogą pozostać niezauważone. Gdy dokucza ból, obrzęk i gorączka nad miejscem dotkniętym chorobą, pojawia się podejrzenie choroby gośćcowej. Zwykle zdjęcie radiologiczne jest charakterystyczne, co wystarcza do rozpoznania choroby.
Leczenie ropnia Brodiego polega na operacyjnym usunięciu ogniska i wypełnieniem jamy przeszczepami kostnymi. Konieczne jest także zastosowanie antybiotyków. Terapia polegająca na ewakuacji ropnia, wycięciu torebki włóknistej oraz pokryciu ubytku przeszczepem z tkanki kostnej gąbczastej daje zwykle dobre efekty.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.