Trwa ładowanie...

Wrodzone łysienie - rodzaje i leczenie

Avatar placeholder
13.08.2021 10:46
Wrodzone łysienie
Wrodzone łysienie

Wrodzone łysienie to niezwykle rzadkie zjawisko. Brak owłosienia na całym ciele jest spowodowany przyjściem na świat z tak zwanym bezwłosym genem, który powoduje brak włosów także u myszy. Inne przyczyny łysienia wrodzonego są nadal niezbadane. Brak owłosienia może odbierać pewność siebie, a także wzmacniać poczucie odrębności od grupy. Na szczęście istnieją metody leczenia wrodzonego braku włosów. Należy jednak pamiętać, że ich skuteczność nie jest zbyt wysoka.

spis treści

1. Rodzaje łysienia

Brak włosów lub ich przerzedzenie mają wiele twarzy. Łysienie u kobiet zwykle ogranicza się do zmniejszenia grubości włosów, podczas gdy mężczyźni czasami zupełnie tracą włosy na głowie. Wyróżnia się trzy typy łysienia ze względu na objawy:

  • łysienie plackowate, które dotyka 90% łysiejących osób. Łysienie plackowate często objawia się naprzemiennymi fazami wypadania i wzrostu włosów. Jeśli jednak wypadną wszystkie włosy, mogą już nie odrosnąć. Ten typ łysienia może dotknąć także inne części ciała, na przykład brodę lub brwi. Łysienie plackowate oznacza tymczasową utratę włosów, które ostatecznie odrastają, choć czasami mają biały kolor lub inną fakturę niż pozostałe włosy. Włosy wypadają w ten sposób na skutek autoimmunizacji lub silnego pociągania za włosy, na przykład podczas czesania włosów. Przyczyny takiego typu łysienia są różne, od stresu poczynając;
  • całkowite łysienie skóry głowy, z którym zmaga się około 5% ludzi. Całkowita utrata włosów na głowie ma swoje podłoże najprawdopodobniej w chorobie autoimmunizacyjnej;
  • utrata włosów na całym ciele, która przytrafia się mniej niż 1% łysiejących ludzi;
  • łysienie trakcyjne powstaje na skutek powtarzanego ciągnięcia za włosy, na przykład podczas noszenia warkoczyków lub kucyka. Temu rodzajowi łysienia można zapobiec przez zmianę uczesania;
  • zdarzają się także grzybiczne infekcje skóry głowy, którymi można zarazić się przez korzystanie z tego samego grzebienia, a które powodują wypadanie włosów;
  • łysienie androgeniczne ma związek z predyspozycjami genetycznymi, jednak dokładny jego wzór jest nieznany. Łysienie androgeniczne dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Może objawić się na kilka sposobów, od osłabienia grubości włosów aż do kompletnej utraty włosów na skroniach i reszcie głowy. Łysienie androgenetyczne jest blisko związane z męskimi hormonami. Jeśli ich poziom jest zbyt wysoki, włosy wypadają;
  • wrodzony brak włosów występuje najrzadziej z innych typów łysienia.
Zobacz film: "Łysienie a krążenie"

Często u podłoża każdego z typów łysienia leży odmienna przyczyna. Do naczęstszych powodów łysienia zalicza się:

  • choroby autoimmunologiczne;
  • szok emocjonalny lub fizyczny, na przykład w wyniku silnego stresu, wysokiej gorączki, zaburzeń hormonalnych oraz niedoboru składników odżywczych;
  • uszkodzenie mieszków włosowych;
  • chemioterapia;
  • liszaj obrączkowy – infekcja grzybiczna, która może powodować łysienie plackowate i suchą, łuskowatą skórę głowy.

Problem łysienia dotyczy wielu osób, jednak nie zawsze do końca wiedzą one, jakie są jego powody. Przyczynia się to do powstawania wielu mitów na temat wypadania włosów. Walka z łysieniem będzie skuteczna tylko po ich obaleniu:

  • łysienie wrodzone nie dziedziczy się z konkretnej strony rodziny. Na brak owłosienia mają wpływ geny obojga rodziców;
  • długie włosy nie obciążają cebulek, podobnie jak noszenie nakryć głowy nie powoduje wypadania włosów;
  • szampon nie ma wpływu na łysienie, a masaż głowy nie zatrzymuje utraty włosów;
  • koloryzacja, trwała i odżywianie nie prowadzą do braku owłosienia. Jednak spalenie włosów lub poważne zabiegi na włosy mogą je łamać i skutkować ich wypadaniem.

2. Wrodzony brak włosów

Wrodzony brak włosów to przypadłość, która może wpędzić w kompleksy. Przyczyny częściowego braku owłosienia są różne; łysienie może mieć swoje podłoże na przykład w genach i zmianach hormonalnych. Wyróżnia się dwa rodzaje wrodzonego braku włosów.

2.1. Całkowity wrodzony brak włosów

Winnego braku owłosienia upatruje się w genetyce, w tak zwanym bezwłosym genie. Całkowity wrodzony brak włosów to najcięższa forma łysienia. Zwykle ludzie obdarzeni tym genem rodzą się bez włosów, ale w niektórych przypadkach całkowita utrata owłosienia następuje w późniejszym okresie życia, w wyniku komplikacji przy bielactwie nabytym.

Wrodzony brak owłosienia może pojawić się u tylko jednej osoby z danej rodziny, przy czym występuje wówczas na powierzchni całego ciała. Jest także możliwe, że w rodzinie jest kilka przypadków wrodzonego braku owłosienia, ale tylko u osób jednej płci.

U osób z wrodzonym brakiem owłosienia występują zwykle meszki płodowe, z których mogą wyrosnąć cienkie i rzadkie włosy. W niektórych przypadkach wrodzony brak owłosienia jest tylko tymczasowy.

Oczywistym symptomem jest zupełny brak włosów na głowie, tułowiu, twarzy, pod pachami oraz w nosie. Innym objawem jest zniekształcenie paznokci, a także kifoza lub skolioza oraz defekty skórne.

2.2. Częściowy wrodzony brak włosów

Wyróżnia się dwie postacie słabego wrodzonego owłosienia: słabe owłosienie zwykłe lub słabe owłosienie związane z zaburzeniami rozwojowymi ektodermy. Mogą one mieć charakter miejscowy lub dotyczący całego ciała, ale wówczas słabe owłosienie najbardziej widoczne jest na skórze głowy. W przypadku słabego wrodzonego owłosienia włosy na głowie są zwykle cieńsze i rzadsze, ale brwi i rzęsy wyglądają normalnie. U osób ze słabym owłosieniem wrodzonym później pojawiają się włosy łonowe i w okolicy pach, są też zazwyczaj wyraźnie rzadsze. W przypadku miejscowego słabego owłosienia istnieje zwykle zależność pomiędzy nim a zaburzeniami rozwojowymi.

Inna forma częściowego wrodzonego braku włosów - wrodzony brak owłosienia plamisty - przypomina objawami łysienie plackowate. Na skórze pojawiają się pojedyncze lub liczne bezwłose plamy. Ten rodzaj łysienia może być przekazywany z pokolenia na pokolenie i dotyczy zwykle określonych okolic skóry głowy.

Rozległa postać częściowego wrodzonego braku włosów może być u niektórych osób związana na przykład z zaburzeniami w ich rozwoju płciowym.

3. Leczenie wrodzonego łysienia

Niestety, nie ma leku na łysienie, który byłby skuteczny w stu procentach, istnieją jednak metody leczenia tej przypadłości, które sprawdzają się nawet u 40% pacjentów.

  • tabletki z kortyzonem - nie powinny być stosowane przez dłuższy czas, a włosy, które urosły w czasie kuracji mogą wypaść po jej zakończeniu;
  • immunoterapia – działa poprzez wywołanie [reakcji alergicznej](https://uroda.abczdrowie.pl/egzema-na-dloniach na skórze głowy) lub reszty ciała. To stymuluje rozwój włosów. Leczenie może zabrać sześć lub więcej miesięcy;
  • zastrzyki ze sterydami – zwykle po miesiącu włosy zaczynają rosnąć w ostrzykiwanych miejscach;
  • po zakończeniu terapii światłem ultrafioletowym włosy, niestety, czasem wypadają;
  • inną metodą radzenia sobie z brakiem owłosienia jest noszenie peruki lub czapki, które pozwolą chronić skórę głowy przed promieniowaniem słonecznym.

Wrodzony brak włosów może negatywnie wpłynąć na samoocenę. Niestety, leczenie łysienia często daje tylko krótkotrwały efekt. Wówczas można walczyć ze swoim organizmem lub zaakceptować siebie mimo widocznej niedoskonałości. Na cokolwiek się zdecydujesz, pamiętaj, że brak owłosienia nie określa cię jako osoby.

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Następny artykuł: Przyczyny łysienia
Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze