Zmarł ceniony chirurg z Torunia. Dr Drojecki od lat zmagał się z chorobą
Dr Paweł Drojecki, ceniony specjalista, mąż i ojciec diagnozę usłyszał w 2019 r. Od tamtej pory przy wsparciu rodziny i tysięcy Polaków, którzy chcieli finansowo wspomóc lekarza, dr Drojecki walczył z podstępnym schorzeniem.
W tym artykule:
Ceniony toruński chirurg zmarł w wieku 49 lat
Dr Paweł Drojecki przez lata ratował życie innych, sam jednak w wieku 49 lat przegrał walkę z poważną, nieuleczalną chorobą neurologiczną. Pogrzeb cenionego chirurga naczyniowego z Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Toruniu odbędzie się w środę 2 lipca o godz. 15.00 na cmentarzu w Kaszczorku.
Dr Drojecki przez ostatnie lata zmagał się ze stwardnieniem zanikowym bocznym. Diagnozę usłyszał w 2019 r. "Nagle z osoby niosącej pomoc stał się człowiekiem potrzebującym wsparcia. Choroba krok po kroku, mięsień po mięśniu atakuje coraz bardziej… Paweł z aktywnej, radosnej osoby przeistoczył się w pacjenta poruszającego się na wózku inwalidzkim" - pisali autorzy zbiórki na leczenie dra Pawła.
Już wówczas o lekarzu pisały ogólnopolskie media, apelując o wsparcie. Eksperymentalna terapia komórkami macierzystymi w Korei Południowej miała pomóc w zatrzymaniu choroby, jednak koszt leczenia był ogromny - 3 mln zł.
Czym jest SLA? "Początki choroby były niewinne"
"Początki choroby były niewinne. Lekkie drętwienie prawej dłoni nie przywodziło na myśl najczarniejszych wizji…" - taka informacja pojawiła się w opisie zbiórki.
Stwardnienie zanikowe boczne (SLA, ang. ALS, amyotrophic lateral sclerosis) to rzadka, postępująca choroba neurodegeneracyjna, która prowadzi do śmierci neuronów ruchowych w mózgu i rdzeniu kręgowym. SLA dotyka około 2 do 3 osób na 100 tys. rocznie. Oznacza to, że co roku w Polsce diagnozowanych jest od około 700 do 1000 nowych przypadków.
Wczesne objawy SLA są zwykle subtelne, niespecyficzne i rozwijają się stopniowo. Różnią się one w zależności od tego, które grupy neuronów ruchowych są początkowo zajęte – obwodowe (dolne) czy ośrodkowe (górne), a także od tzw. fenotypu choroby (postać opuszkowa, kończynowa itd.).
Najczęściej jednak choroba zaczyna się od objawów kończynowych:
- osłabienie ręki lub nogi – trudności w wykonywaniu codziennych czynności, np. zapinanie guzików, unoszenie przedmiotów, chodzenie po schodach,
- potykanie się, częste upuszczanie przedmiotów,
- drżenie mięśni (fascykulacje) – mimowolne, drobne skurcze mięśni widoczne pod skórą,
- skurcze mięśni – bolesne, powtarzające się skurcze, zwłaszcza nocą,
- postępujący zanik mięśni (atrofia) – zmniejszająca się masa mięśniowa w zajętej kończynie.
Do objawów opuszkowych zalicza się m.in. zaburzenia mowy i połykania. Ze względu na różnorodność prezentacji objawów SLA bywa początkowo mylone z innymi chorobami, np. neuropatiami, dyskopatią, miopatiami, co może opóźniać rozpoznanie.
Mimo że medycyna zrobiła postępy w zrozumieniu mechanizmów neurodegeneracji, SLA wciąż pozostaje nieuleczalne, a dostępne terapie jedynie spowalniają rozwój objawów. Ta bezwzględna choroba stanowi jedno z największych wyzwań współczesnej neurologii - średni czas przeżycia chorych wynosi od dwóch do pięciu lat.
Źródła
- siepomaga
- Radio PIK
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.