Przewlekłe zapalenie prostaty
Przewlekłe zapalenie prostaty to schorzenie niezbyt często występujące i niestety słabo poznane. Zarówno jego rozpoznanie, jak i leczenie jest trudne. Choroba w znaczący, negatywny sposób wpływa na życie chorego. Może być powodem obniżenia nastroju i jakości życia. Zapalenie prostaty to choroba, która może wywoływać różne objawy – większość z nich związana jest z dolegliwościami bólowymi okolic intymnych. Ból może być zlokalizowany w kroczu, podbrzuszu, prąciu, jądrach lub odbytnicy i okolicy krzyżowej.
1. Diagnostyka przewlekłego zapalenia prostaty
Mężczyźni cierpiący na to schorzenie mogą się także uskarżać na nieprzyjemne doznania towarzyszące ejakulacji lub oddawaniu moczu. Rozpoznanie przewlekłego zapalenia prostaty jest bardziej pewne, gdy zgłaszane dolegliwości obecne są od co najmniej pół roku, jednak diagnozę można ustalić także wcześniej, jeśli przemawia za nią charakterystyczny obraz kliniczny. Należy przedtem wykluczyć zakażenie układu moczowego np. chlamydiami, gdyż może ono wywołać podobne objawy. W przebiegu przewlekłego zapalenia prostaty gruczoł może być przy palpacji przez odbytnicę (badanie per rectum) bolesny, ale także może nie dawać dolegliwości bólowych.
1.1. Badania w diagnostyce przewlekłego zapalenia prostaty
W diagnostyce przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego wykorzystuje się posiew moczu, badanie wydzieliny gruczołu krokowego (odczyn, posiew), przezodbytnicze badanie ultrasonograficzne (TRUS), badanie PSA.
2. Przyczyny przewlekłego zapalenia prostaty
Przyczyną przewlekłego zapalenia prostaty może być zakażenie bakteriami i można w wydzielinie stercza wykazać obecność konkretnego czynnika patogennego. Jednak w większości przypadków przewlekłego zapalenia gruczołu nie udaje odnaleźć się zarazka odpowiedzialnego za chorobę – rozpoznaje się wtedy niebakteryjne zapalenie gruczołu krokowego (zapalny zespół przewlekłego bólu miednicy). Zespół przewlekłego bólu miednicy może mieć także charakter niezapalny – nazywany jest wtedy prostadynią (niektórzy naukowcy postulują, że może być ona odmianą przewlekłego zapalenia prostaty).
3. Bakteryjne zapalenie prostaty
W przypadku wystąpienia bakteryjnego zapalenia prostaty w wydzielinie gruczołu krokowego wykryć można bakterie chorobotwórcze, przy czym nie stwierdza się jednoczesnego zakażenia układu moczowego. Najczęściej przyczyną schorzenia jest inwazja bakterią E.coli, ale czasami wykrywany jest także także Staphylococcus aureus, Streptococcus faecalis oraz enterokoki. Jak dotąd nie wykryto czynnika chorobotwórczego będącego przyczyną niebakteryjnego przewlekłego zapalenia prostaty. Być może nie jest ono spowodowane czynnikiem infekcyjnym, ale istnieje też prawdopodobieństwo, że po prostu nie potrafimy wykazać jego obecności.
4. Antybiotyki w leczeniu przewlekłego zapalenia prostaty
Postępowaniem w przypadku bakteryjnego zapalenia prostaty jest antybiotykoterapia zgodna z wynikami posiewu wydzieliny gruczołu – zazwyczaj lekami z grupy chinolonów, a u osób uczulonych – trimetopimem, kotrimoksazolem. Terapia trwa zazwyczaj około 28 dni, ale niekiedy leczenie przedłuża się nawet do około 90 dni. U niektórych chorych, w przypadku szczególnego nasilenia choroby korzystne może być leczenie zabiegowe w postaci resekcji gruczołu. W leczeniu niebakteryjnego zapalenia prostaty, pomimo że nie wykazuje się obecności bakterii, skuteczne mogą się okazać także antybiotyki. Wykorzystuje się też leczenie objawowe mające na celu zmniejszenie dyskomfortu pacjenta – głównie antagoniści receptorów α-adrenergicznych (zmniejszają dolegliwości dyzuryczne), niesteroidowe leki przeciwzapalne, bioflawonoidy.
Jeśli w trakcie przezodbytniczego badania ultrasonograficznego wykazano obecność torbieli lub ropni w sterczu i istnieje możliwość ich nakłucia, to niekiedy podejmuje się takie próby i częstokroć przynosi to poprawę.
Przy postawieniu rozpoznania przewlekłego zapalenia prostaty nie jest konieczne jednoczesne leczenie partnera seksualnego, o ile nie wykazano obecności patogenów przenoszonych drogą płciową (czyli np. chlamydii).
Przewlekłe zapalenie prostaty to trudna w leczeniu dolegliwość, która ma charakter nawrotowy, dlatego chorzy wymagają długotrwałej obserwacji i opieki. Przewlekłe zapalenie prostaty może być powodem obniżenia nastroju i jakości życia, więc niekiedy poza leczeniem urologicznym pomocna może być konsultacja psychologa.
Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.