Ile kosztuje NFZ jeden pacjent? Te świadczenia są najdroższe

4 kwietnia 2025 r. sejm przegłosował obniżenie składki zdrowotnej dla przedsiębiorców - decyzję, której przez wiele miesięcy sprzeciwiała się sama szefowa resortu zdrowia. Izabela Leszczyna jeszcze niedawno mówiła, że "Minister Zdrowia nie może zaakceptować obniżenia składki zdrowotnej", bo system "z pewnością tego nie udźwignie", a nawet bezpośrednio obiecywała, że nie poprze rządowego projektu obniżenia składki, finalnie zagłosowała za obniżeniem składki.

"Minister Zdrowia głosująca za obniżeniem składki zdrowotnej to uniwersum, które nie przyszłoby mi do głowy" - pisze prezes Okręgowej Izby Lekarskiej w Szczecinie dr Michał Bulsa w oświadczeniu przesłanym naszej redakcji.

"Chyba że pani ministra wie więcej niż środowisko lekarskie, np. w sprawie dodatkowego finansowania sektora ochrony zdrowia z budżetu, i może ustaliła coś więcej z Ministrem Finansów. Wówczas prosimy o informacje. Na ten moment środowisko lekarzy i pacjentów ma prawo czuć się przez 'swojego' ministra zdradzone" - dodaje.

Jak szacowali eksperci Federacji Przedsiębiorców Polskich, obniżenie składki zdrowotnej oznacza dla NFZ stratę wynoszącą:

• 1,58 mld zł w 2025 r.,

• 6,44 mld zł w 2026 r.,

• 6,63 mld zł w 2027 r.

Rząd obiecuje jednak, że dziura w budżecie zostanie uzupełniona.

Zobacz też: Szpitale czekają na miliardy złotych. NFZ na skraju wydolności

- Środowisko jest głęboko zaniepokojone takim systemem finansowania w momencie, kiedy można śmiało powiedzieć, że stoimy nad przepaścią. Mimo że obniżenie składki zdrowotnej nas martwi, chcemy wstrzymać się z ocenami, bo pojawiają się głosy, że NFZ nie straci, a rząd opracowuje rozwiązanie, które sprawi, że nie będą poszkodowani pacjenci. Czekamy więc na konkrety - mówi w rozmowie z WP abcZdrowie Iwona Kania, zastępczyni rzecznika prasowego Naczelnej Izby Lekarskiej.

Z danych Narodowego Funduszu Zdrowia wynika, że 80 proc. środków z systemu pochłania leczenie zaledwie 17 proc. pacjentów. W 2023 r. 100 "najdroższych pacjentów" otrzymało od NFZ świadczenia o wartości 314 665 165 zł, co przekłada się na średnio 3 mln zł na jednego pacjenta z tej grupy.

Tego rodzaju nowoczesne terapie są dostępne dzięki publicznemu finansowaniu, które pochodzi ze składki zdrowotnej. Bez solidarnego systemu niemal nikt nie byłby w stanie ich samodzielnie opłacić, nawet osoby bardzo zamożne.

Co więcej, istnieją sytuacje, w których NFZ może także wydać zgodę i sfinansować leczenie poza granicami kraju, jeśli czas oczekiwania na udzielenie pomocy pacjentowi jest zbyt długi w stosunku do jego stanu zdrowia lub jeśli świadczenie należy do tych gwarantowanych, ale nie ma możliwości jego wykonania w Polsce. W 2023 r. takich zgód wydano 126, w tym jedną za leczenie kardiochirurgiczne rocznego dziecka w Stanach Zjednoczonych, za które fundusz zapłacił 6,5 mln zł. W granicach UE, najdroższym świadczeniem było leczenie z zakresu chirurgii onkologicznej, które wyniosło 740 tys. zł.

- Na pewno najbardziej kosztowne są wszelkie procedury związane z transplantologią, bo one obejmują przygotowanie do przeszczepu i samo przeszczepienie, które odbywa się przy udziale bardzo dużego zespołu. Bardzo wysoko wyceniane są przeszczepienia serc i płuc. Jeśli chodzi o inne świadczenia, do tych bardzo drogich należą także wszelkie procedury onkologiczne i operacje neurochirurgiczne służące leczeniu np. wszelkich dyskopatii - tłumaczy Iwona Kania z Naczelnej Izby Lekarskiej.

Do kosztownych świadczeń należą także nowoczesne metody leczenia nowotworów oraz pobyty na oddziałach intensywnej terapii. Jak podał serwis poznan.wyborcza.pl, leczenie 76-letniego mężczyzny z zapaleniem otrzewnej, ostrą niewydolnością nerek i układu oddechowego w Centrum Medycznym HCP w Poznaniu kosztowało ponad 610 tys. zł.

Należy jednak mieć na uwadze, że ceny świadczeń mogą różnić się w zależności od regionu i placówki.

Ostatnio w mediach społecznościowych zrobiło się także głośno o wyliczeniach "wykorzystanych świadczeń", które można znaleźć w Internetowym Koncie Pacjenta. Internautów szokują rozbieżności pomiędzy indywidualnymi kosztami, ale i nierzadko bardzo niskie kwoty nakładów na ich leczenie – w porównaniu ze składkami.

- Jestem jedną z tych, które ciągną NFZ na swoich plecach. IKP wyliczyło, że od 2008 r. NFZ wydało na mnie zaledwie... 418,63 zł. Co weszło w skład tej ceny? Kilka wizyt na SOR ze skręconą kostką, telemedycyna, wizyty u internisty, wizyta u specjalisty z USG ginekologicznym. Od kilku lat korzystam z prywatnej opieki medycznej i tam wykonuję badania diagnostyczne, a także odbywam wizyty u specjalistów, więc od dawna nie obciążam nimi NFZ - mówi w rozmowie z WP abcZdrowie jedna z naszych czytelniczek, pani Katarzyna spod Warszawy.

Inną perspektywę przedstawia jednak pani Dagmara z Krakowa, która przesłała również screen z Internetowego Konta Pacjenta.

- W ostatnich latach przechodziłam zabieg embolizacji malformacji kręgosłupa, który wiązał się z kilkukrotnymi pobytami w szpitalu. Moje świadczenia wyceniono na 36 273 zł, z czego ok. 22 tys. kosztowały dwie operacje, a reszta to głównie hospitalizacja. Nie wyobrażam sobie sytuacji, w której musiałabym tę kwotę pokryć z własnej kieszeni - mówi.

Tiktokerka @Herdzianka podzieliła się z kolei kosztami, które NFZ poniósł za jej poród z pobytem w warszawskim szpitalu (dłuższym niż 5 dni). Świadczenie oszacowano na 6323 zł. Wśród komentujących matek kwoty te jednak znacząco się różniły: jedna z nich podała, że poród za pomocą cesarskiego cięcia kosztował w tym szpitalu 2350 zł.

Wielu ekspertów podkreśla, że system finansowania świadczeń przez NFZ ma sens, jeśli do składek podchodzimy ze społeczną równością, w której brak spójności: kiedy przedsiębiorcy i pracownicy na etacie płacą pełne składki, rolnicy ponoszą symboliczne koszty (rzędu ok. 300 zł) w ramach KRUS - a ze świadczeń korzystają tak samo, jak inni.

Co więcej, rozwiązanie forsowane przez rząd odciążą część przedsiębiorców, ale obciążą innych obywateli.

"Przedsiębiorca z dochodem 14 tys. zapłaci składkę zdrowotną w 2026 r. taką samą jak pracownik z minimalnym wynagrodzeniem. Stracą tylko ryczałtowcy z przychodem powyżej 56 tys. miesięcznie" - napisała w portalu X doradczyni podatkowa Małgorzata Samborska.

Finalnie, eksperci podkreślają, że najistotniejszym aspektem finansowania ochrony zdrowia w Polsce są zbyt niskie nakłady w stosunku do PKB. Znajdujemy się na końcu europejskiego rankingu, jeśli chodzi o wydatki na ochronę zdrowia – przeznaczamy na nią tylko 6,4 proc. PKB, znacznie mniej niż unijna średnia 10,4 proc.

- MZ mówi, że chce ochrony zdrowia na wysokim poziomie, stale rozszerza programy lekowe, stawia na nowoczesny sprzęt. Tylko że utrzymanie takich standardów na dłużej niż tylko głośną inaugurację, kosztuje z roku na rok coraz więcej. Mam wrażenie, że nikt w MZ nie potrafi tych wydatków solidnie policzyć: rozszerzamy świadczenia, a finansowania nie zwiększamy. Gdzie tu logika? - argumentował w rozmowie z WP abcZdrowie prezes OIL w Szczecinie Michał Bulsa.

Jak podkreślał lekarz, "wprowadzenie tej zmiany odblokowałoby dodatkowe miliardy złotych na ochronę zdrowia".

Aleksandra Zaborowska, dziennikarka Wirtualnej Polski

Źródła

1. abcZdrowie.pl
2. NFZ
3. X