Kwas linolowy — zastosowanie i właściwości
Kwas linolowy to organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych kwasów tłuszczowych typu omega-6. Nie jest wytwarzany przez organizm i musi być dostarczany razem z dietą. Warto go również stosować zewnętrznie, sięgając po oleje i kosmetyki do skóry i włosów. Dlaczego warto?
1. Co to jest kwas linolowy?
Kwas linolowy (LA) należy do grupy kwasów omega-6 i niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT). Oznacza to, że ponieważ nie jest syntetyzowany przez organizm, musi być dostarczany wraz z pożywieniem.
LA a CLA
W kontekście kwasu linolowego LA bardzo często pojawia się termin CLA, oznaczający sprzężony kwas linolowy. Nie są one tożsame, cechują je odmienne właściwości i źródła pochodzenia.
Kwas CLA (Conjugated Linoleic Acid) jest pochodną kwasu linolowego. Występuje naturalnie w wielu produktach oraz w suplementach diety. Najczęściej można znaleźć go w czerwonym mięsie i nabiale.
2. Kwas linolowy a zdrowie
Kwas linolowy odgrywa bardzo ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu ustroju. Specjaliści podkreślają, że ma korzystny wpływ na układ sercowo-naczyniowy, zmniejsza ryzyko chorób układu krążenia.
Ma to związek z tym, że sprzyja obniżaniu poziomu trójglicerydów i cholesterolu LDL, a podnosi poziom cholesterolu HDL we krwi. Ponadto kwas linolowy zapobiega rozwojowi cukrzycy typu 2, wspiera także przyrost masy mięśniowej.
Kwas linolowy w postaci estru z gliceryną jest obecny w tłuszczach roślinnych. To głównie olej słonecznikowy, sojowy i kukurydziany oraz olej z pestek winogron. Znaleźć go można również w orzechach i nasionach, a w mniejszej ilości także w zbożach, roślinach strączkowych, mięsie, jajach i produktach mlecznych.
Jak wprowadzić do diety kwas linolowy? Wystarczy do sałatek dodawać oleje roślinne, takze orzechy czy migdały. Warto przy tym zwracać uwagę na jakość oleju, przechowywać go w ciemnym, chłodnym miejscu, a i stosować do zimnych dań.
Kwas linolowy — odchudzanie
Okazuje się także, że kwas linolowy wspiera odchudzanie, zmniejszając odkładanie się tłuszczu w tkankach, przyspieszając lipolizę tłuszczów.
3. Kwas linolowy w kosmetyce
Kwas linolowy — Linoleic Acid — jest składnikiem wielu kosmetyków. Stosowany jest głównie w preparatach do pielęgnacji skóry i włosów. Polecany jest szczególnie do cery suchej, szorstkiej i popękanej. Dlaczego? Kwas linolowy jest jednym z podstawowych składników sebum oraz cementu międzykomórkowego naskórka. W naskórku odpowiada za optymalny poziom nawilżenia.
Jak działa kwas linolowy w kosmetykach? Okazuje się, że:
- tworzy na powierzchni warstwę okluzyjną (film), która zapobiega nadmiernemu odparowywaniu wody, zabezpiecza skórę przed nadmierną utratą wody i jej przesuszaniem się (ma pośrednie działanie nawilżające),
- kondycjonuje skórę i włosy, ponieważ jest emolientem, który je odżywia i nawilża, a także regeneruje,
- zapobiega elektryzowaniu się włosów (to środek antystatyczny),
- poprawia wygląd włosów, nadaje im połysk i elastyczność,
- ułatwia rozczesywanie, zapobiega splątywaniu włosów.
- działa silnie antyoksydacyjnie – wspiera nas w walce z przyspieszającymi starzenie skóry wolnymi rodnikami, które między innymi przyspieszają procesy starzenia się komórek,
- reguluje pracę gruczołów łojowych, dzięki czemu pomaga mierzyć się z łojotokiem i trądzikiem,
- wycisza skórę, łagodzi podrażnienia,
- chroni przed tworzeniem się na powierzchni skóry pryszczy i zaskórników,
- przyspiesza proces gojenia naskórka,
- łagodzi objawy związane z AZS (atopowym zapaleniem skóry),
- niweluje widoczność przebarwień.
Jak włączyć kwas linolowy do pielęgnacji skóry i włosów? Wystarczy sięgać zarówno po gotowe kosmetyki, które zawierają go w składzie (wykorzystywany jest jako składnik kremów, balsamów czy mydeł), jak i postaci oleju. Można go znaleźć w olejach z wiesiołka, sojowym, z pestek winogron, słonecznikowym i z szafranu. Ten produkt sprawdzi się do masażu twarzy, kąpieli czy natłuszczenia ciała po prysznicu, także olejowania włosów wysokoporowatych.
4. Kwas linolowy — niedobór i nadmiar
Warto pamiętać, że skutkiem niedoboru LA może być łojotokowe zapalenie skóry, rogowacenie naskórka, suchość, łuszczenie się i pękanie skóry, trądzik, trudności w gojeniu się ran, kontaktowe zapalenie skóry, nasilenie stanu zapalnego, ale i osłabiona odporność, opóźnienie tempa wzrostu u dzieci czy małopłytkowość.
Dobra wiadomość jest taka, że niedobór kwasu linolowego spotyka się rzadko. Częściej LA jest spożywany w nadmiarze. Dzieje się tak, ponieważ oleje roślinne, w których występuje, stanowią element typowej, codziennej diety.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.