Mało jesz i ciągle tyjesz? Możesz mieć zespół Cushinga
Masz problemy z wagą? Twoje ręce i nogi są szczupłe, a większość tłuszczu gromadzi się w okolicach górnej części ciała? Jeśli dodatkowo zaobserowałaś u siebie nadmierne owłosienie, może to ozaczać, że cierpisz na zespół Cushinga.
W tym artykule:
Zespół Cushinga związany jest z zaburzeniami hormonalnymi i polega na wytwarzaniu nadmiernej ilości kortyzolu przez korę nadnerczy. To schorzenie inaczej nazywane jest hiperkortyzolizmem i może mieć różne przyczyny.
Zespół Cushinga występuje pod dwiema postaciami: zależną i niezależną od kortykotropiny (ACTH). W pierwszym przypadku mamy do czynienia z chorobą Cushinga. Przyczyną hiperkortyzolizmu jest zwiększone wydzielane ACTH, co prowadzi do wytwarzania nadmiernej ilości kortyzolu.
W postaci niezależnej od kortykotropiny przyczyną nadmiernej ilości kortyzolu może być przerost nadnerczy, gruczolak przysadki albo guz nadnerczy. Zespół Cushinga może też wynikać ze stosowania leków glikokortykosteroidowch.
Objawy, które świadczą o tym, że twoje hormony szaleją
Najpopularniejszym objawem zespołu Cushinga jest otyłość górnej części ciała. Jest bardzo charakterystyczna – nogi pozostają szczupłe, a tłuszcz gromadzi się między ramionami, w okolicach karku, na brzuchu i nad obojczykami. Chory ma też okrągłą, pełną twarz (tzw. twarz księżycowa).
Do innych symptomów zespołu należą: zmiany skórne, rozstępy, trądzik, ból kości, słabe mięśnie, skóra podatna na siniaki. Hiperkortyzolizm daje też objawy psychiczne: zmiany w zachowaniu, depresja, lęki, zmęczenie.
U kobiet pojawia się też nadmierne owłosienie na twarzy, szyi, klatce piersiowej, brzuchu i udach. Dodatkowo mają problem z nieregularnym cyklem miesiączkowym. Mężczyźni skarżą się na zmniejszony popęd seksualny, a nawet impotencję.
Jeśli zauważyłaś u siebie podobne objawy koniecznie skonsultuj się z endokrynologiem.
Leczenie zespołu Cushinga zależne jest od przyczyn, które go wywołały. Jeśli nasz organizm produkuje nadmierną ilość hormonu ACTH, lekarz przeprowadza zabieg usunięcia nadnerczy, a następnie zleca terapię zastępczą, która musi być stosowana przez resztę życia.
Jeśli nie da się usunąć guza, który powoduje hiperkortyzolizm, pacjent musi stosować leki ułatwiające blokowanie uwalniania kortyzolu.
W przypadku stosowania kortykosteroidów, pod nadzorem lekarza stopniowo zmniejsza się dawki leku. Jeśli nie można przerwać terapii lekarz musi na bieżąco monitorować stan pacjenta.
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.