Masz wstręt do wody? To może mieć konkretną przyczynę

Choć powszechnie mówi się, że woda nie ma smaku, wiele osób odbiera ją zupełnie inaczej. Dla niektórych jest mdła, dla innych metaliczna, gorzka albo wręcz nieprzyjemna w zapachu. To nie zawsze kwestia wyobraźni, ponieważ smak wody zależy od jej składu mineralnego, obecności chloru, bakterii, a nawet rodzaju rur, przez które przepływa.

Woda z kranu może różnić się od butelkowanej nie tylko twardością, ale też zawartością mikroelementów, które wpływają na jej smak i zapach. Niektóre osoby mają też bardziej wrażliwe kubki smakowe lub zaburzenia w odbieraniu bodźców, przez co woda staje się nie do wypicia.

Dla takich osób klasyczna czysta woda wcale nie jest neutralna, ponieważ organizm rejestruje ją jak coś nieprzyjemnego i podświadomie jej unika.

Niechęć do picia wody nie zawsze wynika z przyzwyczajeń czy gustu, ponieważ czasem ma realne podłoże fizjologiczne. Organizm może wysyłać sygnały, że coś jest nie tak, a woda staje się jednym z pierwszych wyzwalaczy dyskomfortu.

Przykładem mogą być zaburzenia elektrolitowe, niedobory cynku lub magnezu, które wpływają na odczuwanie smaku i pragnienia. Także osoby z refluksem, przewlekłymi problemami trawiennymi lub stanami zapalnymi żołądka często skarżą się, że czysta woda im ciąży lub wywołuje nieprzyjemne uczucie.

W niektórych przypadkach winne może być odwodnienie. Paradoksalnie, gdy organizm przez dłuższy czas nie otrzymuje wystarczającej ilości płynów, może zmniejszyć uczucie pragnienia i niechętnie reagować na wodę. To mechanizm obronny, który z czasem może pogłębiać problem. Wtedy lepiej pić mało, ale regularnie. Nawet kilka łyków może pomóc bardziej niż pełna szklanka wypita na siłę.

Niechęć do picia wody może mieć źródło nie tylko w ciele, ale też w głowie. U niektórych osób woda kojarzy się z przymusem, nudą lub czymś bez sensu, bo przez lata była narzucana jako coś, co trzeba pić. Z czasem taki przymus może wywołać odruchowy opór, zwłaszcza jeśli nie towarzyszy mu realna potrzeba ani przyjemność.

U części osób niechęć może mieć związek z dzieciństwem, np. z nieprzyjemnym smakiem wody z kranu, chorobą, odwodnieniem lub uczuciem mdłości po piciu. Mózg zapamiętuje takie skojarzenia i uruchamia reakcję obronną nawet wtedy, gdy sytuacja już się zmieniła.

W trudnych emocjonalnie momentach, takich jak stres czy obniżony nastrój, wiele osób traci chęć do picia i zapomina o potrzebach ciała. W takich sytuacjach problem nie leży w samej wodzie, tylko w tym, że organizm w taki sposób pokazuje napięcie albo zmęczenie.

Woda z cytryną, miętą czy owocami to nie oszukiwanie organizmu, tylko sprytny sposób, by pić więcej i chętniej. Dla wielu osób takie delikatne urozmaicenie powoduje, że picie staje się przyjemnością, a nie przykrym obowiązkiem.

Z punktu widzenia nawodnienia woda z naturalnymi dodatkami działa nawet lepiej niż ta bez smaku. Napary ziołowe, woda gazowana bez cukru lub domowe izotoniki na bazie wody, soli i odrobiny soku również są wartościowym źródłem płynów.

Ważne jest, by unikać słodzonych napojów, sztucznych aromatów i przesadnej ilości dodatków, które mogą zaburzać apetyt lub wpływać na poziom cukru.

Brak odpowiedniego nawodnienia nie zawsze objawia się pragnieniem. Często organizm wysyła inne, mniej oczywiste sygnały, które łatwo pomylić z czymś zupełnie innym. Jednym z nich są:

• przewlekłe bóle głowy,
• uczucie zmęczenia,
• spadek koncentracji.

To typowe skutki lekkiego odwodnienia, które wpływają na pracę mózgu.

Równie częste są problemy z trawieniem, takie jak zaparcia, ciężkość po posiłkach, a nawet refluks. Woda wspomaga pracę jelit, a jej niedobór może zaburzać ten proces.

Skóra może stać się matowa, sucha i bardziej podatna na podrażnienia. Odwodnienie wpływa też na nastrój, ponieważ może nasilać rozdrażnienie i wahania emocji.

Wiele osób nie łączy tych objawów z wodą, bo nie czuje pragnienia. A to właśnie sygnał, że organizm już dawno przestawił się na tryb oszczędzania.

Niechęć do picia wody można przełamać, ale zamiast się zmuszać, lepiej podejść do tematu sprytnie. Dla wielu osób kluczowe jest znalezienie formy, która im odpowiada. Jedni wolą wodę gazowaną, inni lekko ciepłą lub z dodatkiem cytryny, mięty, ogórka lub owoców. Czasem wystarczy zmienić szklankę na butelkę z ustnikiem lub pić przez słomkę, by zauważyć różnicę. Rodzaj wody też ma znaczenie, bo każda smakuje trochę inaczej. Sklepy oferują spory wybór, więc warto przetestować kilka opcji i znaleźć swoją ulubioną.

Pomaga też ustalenie rytuałów, np. szklanka wody po przebudzeniu, przed kawą lub posiłkiem. Picie wielu małych porcji w ciągu dnia jest skuteczniejsze niż wmuszanie w siebie całej butelki na raz. Dobrym trikiem jest też łączenie picia z jakąś czynnością, np. czytaniem, spacerem lub gotowaniem. Warto testować różne temperatury, dodatki i pory dnia.

Chodzi o to, by znaleźć sposób, który będzie naturalny i niewymuszony. Nawet jeśli nie będzie to czysta woda, ważne, by organizm regularnie otrzymywał płyny w formie, która do niego przemawia.

Niechęć do wody może wynikać z różnych przyczyn, od składu wody, przez problemy trawienne, niedobory, aż po psychiczne blokady. Zamiast zmuszać się do picia, lepiej znaleźć formę, która nam odpowiada. Nawodnienie jest kluczowe, ponieważ nawet niewielkie zmiany mogą poprawić samopoczucie i koncentrację.

Źródła

1. NaukaJedzenia.pl