Medytacja uzdrawiająca umysł i ciało – wskazania i przeciwwskazania

Medytacja uzdrawiająca, czyli technika ćwiczeń umysłu i świadomości, to skuteczne narzędzie wspierające psychikę i ciało. Jej dobroczynny wpływ na zdrowie potwierdzają nie tylko opinie osób ją praktykujących, ale i badania kliniczne. Jak to możliwe?

Dzieje się tak, ponieważ medytacja działa na mózg: zwiększa poziom serotoniny i zmienia częstotliwość fal mózgowych. To wywołuje wiele zmian, będących konsekwencją tworzenia się nowych połączeń w mózgu. Z medytacją wiąże się więc samouzdrawianie, to jest zdolność organizmu do samoregeneracji oraz obrony przed chorobami i urazami.

Termin medytacja (łac. meditatio, zagłębianie się w myślach, rozważanie, namysł) odnosi się do wielu różnych praktyk. To składowa wielu tradycji religijnych i wierzeń (buddyzm, taoizm, konfucjanizm, hinduizm, dżinizm), ale i psychoterapii.

Medytacja uzdrawia umysł, ponieważ:

• poprawia samopoczucie, zmieniając częstotliwość fal mózgowych zwiększa poziom serotoniny,
• oczyszcza umysł, pozwala złapać dystans i inną optykę, dzięki czemu myśli stają się bardziej klarowne, a problemy wydają się łatwiejsze do rozwiązania (umożliwia dostrzeżenie różnych rozwiązań i alternatyw),
• uspokaja myśli, pozwala się wyciszyć,
• niweluje stres i niepokój, relaksuje,
• łagodzi stany lękowe,
• poprawia koncentrację i uważność,
• pozytywnie wpływa na mózg,
• poprawia pamięć, zwłaszcza długotrwałą,
• zwiększa koncentrację substancji szarej w mózgu,
• rozwija kreatywność, wspiera nieszablonowe myślenie,
• wspiera odporność psychiczną,
• pomaga w walce z depresją, nerwicą i innymi zaburzeniami natury psychicznej.

Medytacja uzdrawiająca przynosi także korzyści dla zdrowia fizycznego, ponieważ:

• rozluźnia mięśnie, zmniejsza napięcie mięśniowe,
• obniża poziom kortyzolu,
• zmniejsza ryzyko choroby serca oraz udaru,
• normalizuje ciśnienie krwi,
• poprawia funkcjonowanie układu immunologicznego,
• obniża poziom kwasu mlekowego we krwi,
• przyspiesza metabolizm,
• zmniejsza stan zapalny na poziomie komórkowym,
• łagodzi dokuczliwe objawy towarzyszące menopauzie,
• łagodzi objawy PMS (zespół napięcia przedmiesiączkowego),
• zwiększa odporność na ból fizyczny,
• regeneruje organizm,
• łagodzi migreny,
• tonuje przewlekły ból i zaburzenia psychosomatyczne,
• poprawia jakość życia seksualnego,
• dodaje sił i energii,
• poprawia jakość snu, redukuje ilość czasu potrzebnego na wyspanie się.

Ponadto regularna praktyka medytacji uzdrawiającej może być pomocna w leczeniu niepłodności z nieznanych przyczyn (gdy podłożem problemu są zaburzenia psychosomatyczne).

Medytować może każdy, bez względu na wiek, płeć, wyznanie czy stan zdrowia. Z jej dobroczynnych właściwości powinny korzystać zwłaszcza osoby:

• zestresowane, spięte, przytłoczone problemami,
• żyjące w stresie,
• zmęczone, zwłaszcza przewlekłe,
• zmagające się z permanentnym bólem,
• mierzące się z problemami zdrowotnymi (nadciśnienie, migrena), ale i chorobami, zwłaszcza przewlekłymi.

Medytacji nie powinny praktykować osoby, dla których kontakt z podświadomością może stanowić zagrożenie. Oznacza to, że nie jest ona wskazana w przypadku:

• schizofrenii,
• stosowania leków przeciwlękowych,
• zaburzenia afektywnego dwubiegunowego (może nastąpić przejście z manii do depresji),
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego,
• silnych stanów lękowych,
• niekontrolowanej depresji.

By rozpocząć medytację, wystarczy dobre nastawienie i odpowiednie warunki, czyli miejsce, które sprzyja wyciszeniu, w którym panuje cisza i spokój, a także porządek. Ważny jest komfort, stąd sprawdzi się wygodne ubranie oraz poduszka lub krzesło (kręgosłup powinien być wyprostowany).

Bardzo ważne jest, by próbować i się nie zniechęcać, nawet jeśli praktyka nie przychodzi łatwo. Czasem trudno jest zwolnić, wyciszyć się skoncentrować czy wyłączyć. By medytacja uzdrawiająca myśli i ciało przyniosła efekty, potrzeba systematyczności, cierpliwości i czasu. Dobra wiadomość jest taka, że trening czyni mistrza.