Reanimacja
Każdego dnia możemy być świadkiem zwykłej stłuczki lub poważnego wypadku, w którym ranni potrzebują naszej pomocy. Szybka reanimacja może uratować ludzkie życie, dlatego powinniśmy wiedzieć, jak ocenić stan poszkodowanego, a także jak przeprowadzić sztuczne oddychanie i masaż serca. Prawidłowe ułożenie osoby poszkodowanej może zmniejszyć ryzyko dalszych uszkodzeń ciała. W zachowaniu zimnej krwi pomoże nam znajomość zasad udzielania pierwszej pomocy.
1. Ocena stanu rannego
Pierwszym etapem udzielenia pierwszej pomocy jest ocenienie, w jakim stanie są ofiary wypadku. Być może, mimo groźnie wyglądającego wypadku, nie stało się im nic złego i są „jedynie” w szoku. Wówczas wystarczy porozmawiać, próbować uspokoić i towarzyszyć w oczekiwaniu na przyjazd odpowiednich służb.
Zobacz film: "Dlaczego warto wykonywać badania profilaktyczne?"
Często jednak obrażenia są dużo poważniejsze: od obić, obtarć i krwotoków poczynając, przez złamania, aż po utratę przytomności kończąc. Jak sprawdzić, czy ranny jest przytomny? Jeżeli nie reaguje on na żadne bodźce z zewnątrz (głos, dotyk itp.), prawdopodobnie stracił przytomność; może też nie oddychać. W sytuacji, gdy ofiara wypadku jest świadoma, ale nie może się ruszać lub krwawi, należy zapytać o grupę krwi i ewentualne choroby przewlekłe, a informacje te przekazać sanitariuszom na wypadek utraty przytomności rannego.
2. Sztuczne oddychanie i masaż serca
Brak oddechu oraz zatrzymanie akcji serca są sygnałem do podjęcia natychmiastowej resuscytacji, czyli podtrzymywania wentylacji płuc i krążenia krwi w ramach pierwszej pomocy przedmedycznej. Sztuczne oddychanie należy wykonywać przez maskę. Jeśli jej nie posiadamy, a chory ma zakrwawioną twarz, należy zrezygnować z tej formy pomocy i przejść do masażu serca. Nigdy nie wiemy bowiem, czy ofiara nie jest zakażona wirusem, np. HIV czy HPV.
Zanim przystąpimy do masażu serca, należy pamiętać, że musi być on wykonywany na twardym podłożu, ofiara ma leżeć i mieć nieco odchyloną głowę. Masaż serca wykonuje się w 15 powtórzeniach, podczas których uciskamy mostek na środku klatki piersiowej na około 4-5 cm. Po pierwszej serii, należy wdmuchnąć dwa razy powietrze, a następnie znów uciskać mostek. Cały masaż jest powtarzany aż do przyjazdu pogotowia lub odzyskania przytomności przez rannego.
Jeżeli ofiara wypadku komunikacyjnego jest lekko ranna i ma pojedyncze otarcia, nie należy ich opatrywać. Jednak gdy poważnie krwawi, należy zatamować krwotok, unosząc (jeśli dotyczy on kończyny) część ciała do góry i uciskając opaską lub bandażem. W przypadku krwotoków z dróg oddechowych, musimy pochylić głowę rannego ku przodowi.
3. Unieruchomienie poszkodowanego
W każdej sytuacji, gdy ofiara nie może poruszać się samodzielnie, trzeba zachować wyjątkową ostrożność z przenoszeniem rannego w inne miejsce. Kręgosłup może bowiem być uszkodzony, a nieodpowiedni ruch może rannemu tylko zaszkodzić. Ciało powinno znajdować się w pozycji półleżącej. Osobom skarżącym się na ból szyi lub karku należy założyć kołnierz ortopedyczny, by unieruchomić te części ciała przed nadwyrężeniem.
Udzielając pierwszej pomocy, powinniśmy szczególnie pamiętać o ocenie stanu chorego. To od niej zależy, jakie kroki podejmiemy podczas akcji ratunkowej. Najważniejszym etapem udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej jest sprawdzenie przytomności ofiary, a w przypadku braku oddechu wykonanie sztucznego oddychania i/lub masażu serca. Jeśli chory krwawi, należy zatamować krwotok. Zawsze bądźmy ostrożni z przenoszeniem rannego, by nie uszkodzić jego kręgosłupa.
Komentarze