Symptomy nadmiaru cynku. Uważaj szczególnie po 50. roku życia
Cynk uchodzi za jeden z najczęściej polecanych składników wspierających odporność. W reklamach i mediach społecznościowych przedstawiany jest jako prosty sposób na uniknięcie infekcji. Jednak lekarze coraz częściej ostrzegają, że u osób po 50. roku życia suplementacja cynku może przynieść skutki odwrotne do zamierzonych.
W tym artykule:
Potrzebny, ale w odpowiednich ilościach
Cynk jest niezbędny dla prawidłowej pracy układu odpornościowego, gojenia ran i funkcji neurologicznych. Bierze udział w aktywacji limfocytów T i komórek NK, które chronią organizm przed infekcjami. Jednak jak podkreśla National Institutes of Health (NIH), różnica między ilością potrzebną a szkodliwą jest niewielka.
Zalecane dzienne spożycie (RDA) wynosi:
8 mg dla kobiet,
11 mg dla mężczyzn.
Najlepsze źródła cynku
Natomiast górny bezpieczny limit to 40 mg dziennie ze wszystkich źródeł (pożywienia i suplementów). Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zaleca jeszcze mniej – 25 mg dziennie. Długotrwałe przekroczenie tej wartości może prowadzić do zaburzeń metabolicznych i niedoboru innych pierwiastków.
Zobacz także: Kiedy łykać cynk? O tej porze skorzystasz najbardziej
Gdy cynku jest za dużo
Niedobór miedzi
Zarówno cynk, jak i miedź wchłaniają się w jelicie cienkim przy pomocy tych samych transporterów. Zbyt duże dawki cynku "blokują" wchłanianie miedzi, co może prowadzić do jej niedoboru. Objawy to m.in.:
osłabienie i anemia,
drętwienie kończyn,
zaburzenia równowagi i koncentracji,
osłabiona odporność.
Zjawisko to potwierdzają badania opublikowane m.in. w "American Journal of Clinical Nutrition i Clinical Nutrition", które wykazały, że suplementacja cynkiem powyżej 40 mg dziennie przez kilka miesięcy istotnie obniża stężenie miedzi we krwi.
Dolegliwości żołądkowe
Zbyt duże dawki cynku mogą powodować nudności, biegunkę, bóle brzucha i wymioty. Objawy te pojawiają się często już po kilku dniach stosowania wysokich dawek, zwłaszcza na pusty żołądek.
Ryzyko sercowo-naczyniowe
Niektóre badania wskazują, że nadmiar cynku może obniżać poziom "dobrego" cholesterolu HDL, co może zwiększać ryzyko chorób serca – szczególnie u osób starszych.
Interakcje z lekami
Cynk może ograniczać wchłanianie antybiotyków (tetracyklin, fluorochinolonów) oraz wchodzić w reakcje z lekami moczopędnymi. Osoby przyjmujące kilka preparatów powinny więc zachować szczególną ostrożność.
Cynk a odporność
Choć niedobór cynku rzeczywiście osłabia odporność, nie ma dowodów, że długotrwała suplementacja wysokimi dawkami zapobiega infekcjom.
Metaanaliza opublikowana w "Cochrane Database of Systematic Reviews" wykazała, że cynk może skrócić czas trwania przeziębienia, ale tylko wtedy, gdy jest podawany krótko i od początku infekcji. Nie stwierdzono natomiast korzyści z długoterminowego "profilaktycznego" stosowania suplementów cynku u osób zdrowych.
Zbilansowana dieta zwykle wystarcza, by pokryć zapotrzebowanie bez potrzeby sięgania po suplementy.
Najlepsze źródła tego pierwiastka to:
ostrygi, wołowina, wieprzowina,
drób i indyk,
pestki dyni, soczewica, fasola,
produkty pełnoziarniste,
tofu i komosa ryżowa.
Umiarkowana ilość cynku wspiera odporność, ale nadmiar może zaburzyć równowagę mikroelementów i osłabić organizm. Po 50. roku życia, gdy wzrasta ryzyko chorób przewlekłych i interakcji z lekami, lepiej więc unikać suplementów "na zapas".
Dominika Najda, dziennikarka Wirtualnej Polski
Źródła
- NIH
- EFSA
- American Journal of Clinical Nutrition i Clinical Nutrition
- Cochrane Database of Systematic Reviews
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.