Trwa ładowanie...

Maskowała się przez całe życie. Po latach usłyszała dagnozę

Avatar placeholder
18.01.2024 18:54
Diagnoza ADHD zmieniła jej życie. W końcu poczuła ulgę
Diagnoza ADHD zmieniła jej życie. W końcu poczuła ulgę (Instagram)

21-letnia Tahlia Lehmann w filmie na Tik-Toku opowiedziała o tym, że choć przez lata borykała się z ADHD, zaburzenie to zostało zdiagnozowane u niej dopiero teraz. Nie jest jedyna - ostatnimi czasy dość często diagnozuje się ADHD u dorosłych kobiet. Dlaczego? I jakie są objawy ADHD po wieku dziecięcym?

spis treści

1. Czym jest ADHD?

ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, może być trudny do zdiagnozowania ze względu na szeroką gamę objawów. Dopiero od niedawna naukowcy przyznają, że ADHD to nie przypadłość wieku dziecięcego, która objawia się wyłącznie "skakaniem po drzewach" i nieumiejętnością spokojnego usiedzenia w ławce.

Symptomy ADHD są wynikiem zaburzenia neurorozwojowego i rozwijają się w dzieciństwie, ale nie mijają z wiekiem. Mogą mieć różne nasilenie i stosownie do tego - niekorzystny wpływ na funkcjonowanie pacjenta w różnych obszarach życia. Ze względu na inne oczekiwania społeczne wobec dziewczynek, które w dzieciństwie częściej niż chłopcy "maskują" swoje objawy, coraz częściej zdarza się, że kobiety diagnozowane są dopiero w dorosłości (na podstawie objawów aktualnych oraz objawów z przeszłości).

2. Przypadek Tahlii

Zobacz film: "Ftalany w plastikowych opakowaniach. Wykryto powiązanie tych chemikaliów z ADHD u nastolatków"

Tahlia Lehmann (obecnie 21 lat) spędziła lata na badaniu i zrozumieniu swoich objawów, zanim w końcu w wieku 20 lat zdiagnozowano u niej ADHD. W filmie na TikToku wyjaśniła, że "maskowała się przez całe swoje życie". Głównie poprzez naśladowanie innych, próbę dopasowania się do sytuacji społecznych, próbę eliminacji własnych naturalnych odruchów.

To wszystko doprowadziło ją do "wypalenia" i niskiej samooceny ("dlaczego oni nigdy nie zapominają kluczy, a ja muszę mieć kartkę z przypomnieniem o kluczach przyklejoną do drzwi, a i tak nie jest pewne, że je wezmę?"). Całą życiową energię musiała wykorzystywać na to, by nikt nie zorientował się, że "coś jest nie tak".

- W wieku 20 lat zdiagnozowano u mnie ADHD. To było jak jazda kolejką górską! W końcu otrzymałam odpowiedzi na moje pytania i poczułam ulgę. Jednocześnie byłam jednak przytłoczona i wiedziałam, że muszę dowiedzieć się więcej. Poddałam się terapii i zgłębiam wiedzę, aby lepiej zrozumieć swoje ADHD, dowiedzieć się, jak można sobie z nim radzić - wytłumaczyła.

@tahlsyywalsyy some different ways undiagnosed adhd can show up in people, especially myself #undiagnosedadhd #adhd #adhdtiktok #adhdcheck #adhdinwomen #adhdsymptoms #adhdsymptomsinwomen #adhdsigns #adhdsignsinwomen #understandingadhd #neurodivergent #adhdsupport #supportingadhd #diagnosedadhd ♬ Originalton - ˚₊‧ 🎧 ‧₊˚

3. Objawy ADHD u dorosłych

Dorośli z ADHD mogą doświadczać różnych trudności w codziennym życiu.

Trudności z kończeniem zadań

Bardzo często osoby z ADHD mają problem z dokończeniem zadań, wykładają się "na ostatniej prostej". Jeśli zadanie jest skomplikowane, ekscytujące i stanowi wyzwanie - problemu nie ma. Zaczyna się wtedy, kiedy trzeba dołożyć ostatnią cegiełkę, wykonać czynności rutynowe, nudne.

Problemy z koncentracją

Osoby z ADHD często wykonują kilka rzeczy w tym samym momencie, mają też problem ze skupieniem się na aktywności, która jest w danym momencie konieczna, gubią wątek w rozmowie. Uciekają myślami, łapią się na tym, że przez ostatnie 5 minut czytały o życiu płodowym nosorożców, zamiast wykonywać swoją pracę. Nie robią tego celowo ani złośliwie.

Kiedy coś je bardzo fascynuje, są w stanie - w danym momencie - poświęcić się temu bez reszty, zapominając nawet o jedzeniu i piciu. To tzw. "hiperfokus", którego nie da się zaplanować ani odłożyć w czasie.

Odczuwanie stałego niepokoju, nieustanna aktywność ruchowa lub umysłowa

Dorośli z ADHD mają skłonność do nieustannej aktywności i bycia w ruchu. Często jest to "drobna" nadruchliwość, której otoczenie nie musi dostrzegać. Może to być nawijanie włosów na palec, machanie nogami pod stołem, częste zmiany pozycji, nieustanne wychodzenie (np. do toalety czy po wodę) z miejsca, w którym muszą siedzieć nieruchomo przez dłuższy czas (np. wykład). Te osoby zazwyczaj nie czekają na autobus - wolą się przejść "jeszcze jeden przystanek".

Czasami wewnętrzny niepokój bywa mylony z lękiem lub ten lęk nasila.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl

Rekomendowane przez naszych ekspertów

Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza.

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze