Badanie kału na krew utajoną we wczesnej diagnostyce raka jelita grubego
Badanie kału na krew utajoną umożliwia wykrycie obecności krwi w stolcu, który nie powoduje zmiany w jego wyglądzie. Wynik badania kału zobowiązuje do szukania przyczyny krwawienia z przewodu pokarmowego, czyli kwalifikuje pacjenta do dalszej diagnostyki. Takie badanie może być wykonane w warunkach domowych. Ponadto zalecane jest wykonywanie testu na krew utajoną w stolcu jako badanie przesiewowe w kierunku raka jelita grubego osobom po 50. roku życia raz w roku lub raz na 2 lata.
Rak jelita grubego występuje stosunkowo często. W statystyce zajmuje drugie miejsce, stanowiąc poważny problem zdrowotny w naszym kraju. Rak jelita grubego jest nowotworem osób starszych, ponieważ dotyczy głównie osób po 60. roku życia, a jego ofiarą padają częściej mężczyźni niż kobiety.
Objawy raka jelita grubego
zmiana rytmu wypróżniania się, ponieważ treści te nie mogą swobodnie przemieszczać się przez miejsce zwężane przez raka,
- krwawienie utajone, które jest niewidoczne gołym okiem, a prowadzi do rozwoju anemii,
- ogólne osłabienie,
- niedrożność jelita grubego
- ołówkowate stolce.
Diagnostyka raka jelita grubego
Przede wszystkim lekarz proponuje pacjentowi badanie przez kiszkę stolcową, czyli badanie per rectum, ponieważ około 25 proc. nowotworów jelita grubego rozwija się w końcowej części odbytnicy.
Badanie kału w kierunku krwi to test stosowany w badaniach przesiewowych wykrywających ten nowotwór. Dodatni wynik badania kału na krew utajoną wskazuje na obecność raka lub polipa gruczołkowatego. Test można wykonać w laboratorium, jak również kupując samodzielnie gotowy zestaw diagnostyczny w aptece. Wykonywanie badania na krew utajoną przyczynia się do zmniejszenia zachorowań na raka jelita grubego, co wiąże się z wykryciem zmian polipowych, zanim ulegną zezłośliwieniu. Należy pamiętać, iż skuteczność badań na krew utajoną zależy od regularności powtarzania. Pozytywny wynik testu na krew utajoną w stolcu jest wskazaniem do wykonania lepszej kolonoskopii.
Źródła
- Czech A., Tatoń J. Diagnostyka internistyczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005, ISBN 83-200-3156-7
- Steciwko A. (red.), Diagnostyka różnicowa najczęstszych dolegliwości, Urban & Partner, Wrocław 2009, ISBN 978-83-7609-062-7
- Konturek S. Gastroenterologia i hepatologia kliniczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006, ISBN 83-200-3188-5
- Socha J. Gastroenterologia praktyczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1999, ISBN 83-200-2281-9
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.