Lekarstwo czy placebo? Tak rosół działa przy infekcji

Rosół od dawna uchodzi za zupę, która wzmacnia i dodaje sił. Jego działanie doceniano w różnych kulturach na długo przed tym, zanim zaczęto mówić o nim w badaniach. W kuchni żydowskiej rosół uznawano za naturalny antybiotyk. We Francji popularne były klarowne buliony consommé. W Polsce od pokoleń podaje się go na wzmocnienie, czyli przy przeziębieniu, po chorobie, a nawet po porodzie.

Nie bez powodu nazywano go kiedyś wywarem życia. Choć nie znano wtedy nazw witamin i aminokwasów, ludzie obserwowali, że po porcji rosołu szybciej wraca siła, poprawia się apetyt i ogólne samopoczucie. Ta przekazywana z pokolenia na pokolenie wiedza nie wzięła się znikąd i dziś coraz częściej ma swoje potwierdzenia w badaniach.

Dobry rosół to nie tylko gorąca woda z warzywami i mięsem. To wywar bogaty w składniki, które mogą realnie wspierać organizm, zwłaszcza wtedy, gdy jest osłabiony. Proces długiego gotowania uwalnia:

• z kości i mięsa - aminokwasy (takie jak glicyna i glutamina), które wspierają regenerację tkanek i barierę jelitową;
• jeśli dodamy do rosołu porządny kawałek szpiku, znajdzie się w nim także niewielka ilość kolagenu, wapnia i żelaza;
• warzywa dostarczają witaminy, zwłaszcza te z grupy B oraz antyoksydanty i choć część z nich ulega rozkładowi pod wpływem temperatury, to sporo przenika do wywaru i nadal działa;
• przyprawy takie jak czosnek, imbir lub liść laurowy wykazują właściwości przeciwzapalne i rozgrzewające.

Całość tworzy lekkostrawny, dobrze przyswajalny posiłek, który jednocześnie nawadnia, rozgrzewa i delikatnie wzmacnia organizm.

Choć rosół przez lata uchodził za domowe lekarstwo, dopiero niedawno zaczęto przyglądać się jego działaniu w badaniach. I okazuje się, że nie wszystko w tym przekonaniu to tylko sentyment. Ten gorący wywar może rzeczywiście łagodzić objawy infekcji. Nie leczy ich bezpośrednio, ale wspiera organizm podczas zwalczania ich.

Ciepło i para rozrzedzają wydzielinę w drogach oddechowych, dzięki czemu łatwiej się oddycha i odkrztusza. Nawodnienie i elektrolity zawarte w bulionie zapobiegają odwodnieniu, które często towarzyszy gorączce i utracie apetytu. Badania sugerują też, że niektóre składniki obecne w rosole, takie jak aminokwasy z mięsa i warzyw mogą wpływać na obniżenie stanu zapalnego i wspierać odporność.

Nie jest to magiczny lek, ale ciepłe, odżywcze wsparcie, które realnie pomaga łagodniej przetrwać infekcję.

Rosół ma w sobie coś takiego, że realne działanie i efekt placebo przenikają się tak mocno, iż trudno je od siebie oddzielić. Z jednej strony, mamy konkretne działanie, takie jak nawilżenie, lekkostrawność, dostarczenie aminokwasów, mikroelementów i ciepła, które fizycznie wspierają organizm. Z drugiej, rosół to dla wielu ludzi smak dzieciństwa, symbol troski i bezpieczeństwa.

Już sama świadomość, że ktoś go dla nas ugotował, może poprawić nastrój i wyciszyć organizm, a to z kolei wpływa na działanie układu odpornościowego. Czy to efekt placebo? Może i tak, ale jeśli działa to warto go wykorzystać. Jedzenie działa nie tylko dzięki temu, co zawiera, ale też przez to, jak je odbieramy. Rosół łączy oba te elementy.

Choć rosół kojarzy się z czymś lekkim i bezpiecznym, nie zawsze jest najlepszym wyborem. Zbyt tłusty wywar, gotowany na mięsie z dużą ilością skóry lub tłuszczu, może obciążyć żołądek, szczególnie u osób z osłabionym trawieniem, wymiotami lub biegunką. Problemem może być też sól. Domowy rosół często bywa przesolony, co u osób z nadciśnieniem, odwodnieniem lub infekcjami nerek może przynieść więcej szkody niż pożytku.

Niektóre przyprawy, takie jak czosnek lub pieprz mogą dodatkowo podrażniać żołądek, zwłaszcza u dzieci lub osób z wrażliwym układem pokarmowym. Dlatego przy infekcji lepiej wybrać lżejszy rosół z delikatnymi warzywami i mniejszą ilością tłuszczu oraz przypraw. Taka wersja naprawdę pomaga, zamiast obciążać organizm.

Jeśli chcesz, żeby rosół nie tylko dobrze smakował, ale też pomagał organizmowi, postaw na prosty przepis i dobre składniki. Najlepiej sięgnąć po chude mięso z kością, np. szyję indyka, skrzydła kurczaka wysokiej jakości, wołową porcję rosołową lub kawałek cielęciny. Mięso powinno być świeże i możliwie jak najmniej przetworzone. Do tego marchew, pietruszka, seler, por, cebula (najlepiej opalana) i czosnek. Są to warzywa, które nie tylko wzbogacają smak, ale też dostarczają cenne składniki odżywcze.

Gotuj rosół na małym ogniu i długo (najlepiej minimum 2-3 godziny), żeby wydobyć wszystko, co wartościowe. Zrezygnuj z kostek rosołowych i dużej ilości soli. Do rosołu warto wrzucić liść laurowy, ziele angielskie, kawałek imbiru lub trochę kurkumy, ale w takiej ilości, by nie były zbyt intensywne.

Gotowy rosół przecedź, odtłuść i podawaj lekko ciepły, z drobnym makaronem lub kaszą jaglaną, jeśli potrzebujesz czegoś bardziej sycącego. Taki wywar faktycznie może pomóc organizmowi dojść do siebie.

Rosół nie jest magicznym lekiem, ale nie bez powodu uchodzi za pomocny przy infekcjach. Zrobiony z dobrych składników potrafi zadziałać jak zdrowotny eliksir. Rozgrzewa całe ciało, nawilża, odżywia i delikatnie stawia na nogi, gdy brakuje sił. Działa nie tylko fizycznie, ale też emocjonalnie ponieważ jest to symbol troski i domowego ciepła. Choć nie każdemu i nie w każdej formie służy to w większości przypadków może być cennym elementem wspomagania odporności i regeneracji. Warto mieć go pod ręką, nie tylko na niedzielę.

Źródła

1. NaukaJedzenia.pl