Mierzą się z ciężką chorobą. ZUS odmawia wypłacenia renty
Ponad milion Polaków walczy z chorobą nowotworową, lecz nie każdy po leczeniu onkologicznym może liczyć na rentę z tytułu niezdolności do pracy. Jakie kryteria trzeba spełnić i dlaczego wielu pacjentów otrzymuje odmowę z ZUS?
W tym artykule:
Przede wszystkim staż
W Polsce według danych Krajowego Rejestru Nowotworów ponad milion osób cierpi na choroby nowotworowe. Mimo ciężkiego leczenia i poważnych komplikacji zdrowotnych wielu pacjentów onkologicznych spotyka się z odmową przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy.
Aby otrzymać świadczenie z ZUS, konieczne jest nie tylko orzeczenie o niezdolności do pracy wydane przez lekarza orzecznika, ale także spełnienie określonych warunków. Kluczowe jest posiadanie odpowiedniego stażu ubezpieczeniowego - na przykład osoba w wieku 30 lat musi wykazać co najmniej 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych.
Istotne jest również, aby niezdolność do pracy powstała w trakcie trwania ubezpieczenia, czyli podczas zatrudnienia, lub nie później niż 18 miesięcy po jego zakończeniu. Jeśli choroba rozwinie się po tym czasie, pacjent może otrzymać odmowę świadczenia, nawet jeśli leczenie było ciężkie, a niezdolność do pracy potwierdzona.
Brak wymaganego stażu ubezpieczeniowego to jeden z najczęstszych powodów odrzucenia wniosku o rentę. Nawet z orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy pacjent nie otrzyma świadczenia, jeśli nie spełnia tego kryterium. Drugim częstym powodem jest przekroczenie dopuszczalnego okresu od ustania ubezpieczenia do momentu powstania niezdolności do pracy.
Inne formy wsparcia
Pacjenci, którzy nie kwalifikują się do renty z tytułu niezdolności do pracy, mogą ubiegać się o inne formy wsparcia finansowego. Jednym z nich jest świadczenie rehabilitacyjne, przyznawane po wyczerpaniu zasiłku chorobowego, jeżeli istnieje szansa na powrót do pracy. Przez pierwsze trzy miesiące wynosi ono 90 proc. podstawy wymiaru zasiłku chorobowego (czyli na przykład średniego miesięcznego wynagrodzenia w poprzedniej pracy), potem spada do 75 proc., a w przypadku ciąży wzrasta do 100 proc.
Inną alternatywą jest zasiłek pielęgnacyjny dla osób wymagających stałej opieki, którego miesięczna wysokość wynosi 215,84 zł i nie podlega waloryzacji. Emeryci i renciści całkowicie niezdolni do pracy oraz samodzielnej egzystencji mogą ubiegać się o dodatek pielęgnacyjny. Od 1 marca jego kwota wynosi 348,22 zł i jest corocznie waloryzowana.
Jak czytamy na stronie rządowej, od 1 marca 2025 r. wzrosły również kwoty innych dodatków i świadczeń przysługujących do emerytur oraz rent, które wynoszą teraz:
dodatek dla inwalidy wojennego uznanego za całkowicie niezdolnego do pracy i do samodzielnej egzystencji - 522,33 zł,
ryczałt energetyczny - 312,71 zł,
dodatek kompensacyjny - 52,23 zł,
dodatek dla sieroty zupełnej - 654,48 zł,
świadczenie pieniężne przysługujące osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR - maksymalnie 348,22 zł,
dodatek pieniężny dla inwalidy wojennego - 1333,24 zł,
rodzicielskie świadczenie uzupełniające - 1878,91 zł,
świadczenie honorowe z tytułu ukończenia 100 lat życia - 6 589,67 zł.
Nadal nie zmienia się wysokość zasiłku pogrzebowego, chorobowego, jednorazowego odszkodowania z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu powstałego w związku z wypadkiem przy pracy lub rolniczą chorobą zawodową i zasiłku macierzyńskiego.
Źródła
- Polsat News
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.