Po tym produkcie poziom cukru wzrasta. Przy cukrzycy i insulinooporności trzeba uważać
Nie wszystkie soki są równie zdrowe, nawet te "bez dodatku cukru" mogą szybko podnosić poziom glukozy we krwi. To, czy po szklance napoju szybko "skoczy cukier", określa indeks glikemiczny. To prosta informacja istotna dla osób dbających o stabilny poziom cukru, w szczególności dla chorych na insulinooporoność czy cukrzycę.
W tym artykule:
Czym jest indeks glikemiczny?
Indeks glikemiczny (IG) określa, jak szybko po spożyciu danego produktu wzrasta poziom glukozy we krwi. Jak tłumaczy Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej, "im wyższa wartość IG, tym gwałtowniejszy wzrost glikemii po jego zjedzeniu". W praktyce oznacza to, że produkty o wysokim IG powodują szybki skok cukru, a następnie jego nagły spadek, co często kończy się uczuciem głodu i chęcią sięgnięcia po kolejną przekąskę.
Z kolei produkty o niskim IG podnoszą glukozę powoli i na dłużej zapewniają uczucie sytości. Wskaźnik ten przydaje się więc nie tylko osobom z cukrzycą czy insulinoopornością, ale też wszystkim, którzy chcą utrzymać energię na stałym poziomie i unikać napadów głodu.
Dlaczego soki mają często wysoki IG?
Na wartość indeksu glikemicznego wpływa nie tylko skład, ale też sposób przygotowania. Surowa marchew ma IG około 16, ale gdy zostanie ugotowana już 49.
Istotne znaczenie ma również rozdrobnienie produktu. Owoce zjadane w całości zawierają błonnik, który spowalnia wchłanianie cukru, lecz po wyciśnięciu soku błonnik zostaje usunięty, a naturalne cukry działają niemal jak czysta glukoza. Z tego powodu szklanka soku pomarańczowego lub jabłkowego może szybciej podnieść poziom cukru niż zjedzenie dwóch całych owoców.
Na tempo wzrostu cukru we krwi ma wpływ także dojrzałość owoców, im bardziej dojrzałe, tym wyższy IG.
Soki o wysokim indeksie glikemicznym
Największy wzrost cukru we krwi powodują napoje wysoko przetworzone i bogate w cukry proste. W tabelach IG wysoko plasują się m.in.:
sok z czerwonych buraków – około 64,
sok winogronowy bez cukru – 55,
sok żurawinowy niesłodzony – 50,
sok ananasowy niesłodzony – 50.
Oznacza to, że nawet naturalny sok owocowy czy warzywny może mieć podobny wpływ na glikemię jak słodki napój gazowany. Dlatego osoby z insulinoopornością lub cukrzycą powinny ograniczać takie napoje do niewielkich porcji, najlepiej w połączeniu z posiłkiem zawierającym białko.
Soki o niskim i umiarkowanym IG – bezpieczniejsze wybory
Nie wszystkie soki działają na poziom cukru tak samo. Stosunkowo bezpieczne są te o niższym IG, takie jak:
sok pomidorowy bez dodatku cukru – ok. 35,
sok z cytryny – ok. 20,
świeży sok z marchwi – 43,
sok jabłkowy – 46,
sok pomarańczowy – 48.
Warto jednak pamiętać, że im większa szklanka, tym większy ładunek glikemiczny (ŁG), czyli realny wpływ na poziom cukru. Nawet sok o niskim IG w dużej ilości może spowodować niekorzystny wzrost glikemii.
Sok, koktajl czy cały owoc?
Najkorzystniejszy dla gospodarki cukrowej jest cały owoc, który zawiera błonnik spowalniający wchłanianie cukru. Drugi w kolejności jest koktajl, zwłaszcza jeśli powstaje z dodatkiem białka i tłuszczu, np. na bazie kefiru czy jogurtu typu skyr. Najszybciej cukier podnosi natomiast czysty sok, nawet ten naturalny i wyciskany w domu.
Dobrym kompromisem może być smoothie, które zachowuje część błonnika, szczególnie gdy dodamy do niego siemię lniane, orzechy lub płatki owsiane.
Jak pić soki, żeby były naprawdę zdrowe?
Aby sok wyrządził jak najmniej "szkód" w organizmie, warto zastosować się do poniższych zasad:
wybieraj te o niskim IG: pomidorowy, cytrynowy, ewentualnie świeżo wyciskany pomarańczowy lub jabłkowy,
pij je do posiłku, nie na pusty żołądek,
ogranicz porcję do jednej małej szklanki (ok. 150–200 ml),
unikaj soków z koncentratu i napojów z dodatkiem cukru,
jeśli to możliwe, zastąp część soków wodą z cytryną lub całymi owocami.
Magdalena Pietras, dziennikarka Wirtualnej Polski
Źródła
- Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej
- Glycemic-index.net
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.