Lekarze myśleli, że ma świerzb. Okazało się, że to nietolerancja histaminy
Zaczęło się niewinnie od świądu skóry. Lucy Gornall z początku nie przejmowała się objawami, ale z dnia na dzień sytuacja stawała się coraz trudniejsza do zniesienia. Swędzenie było tak silne, że prowadziło do bezsenności, dekoncentracji i izolacji społecznej. Zrezygnowała z życia towarzyskiego i nie mogła skupić się w pracy. Jej skóra była pokryta zaczerwienieniem, a nieustanne drapanie prowadziło do ran i krwawień.
Lekarze mówili Lucy, że to świerzb
W tym artykule:
Gdy organizm nie radzi sobie z histaminą
Lekarze podejrzewali świerzb. Lucy dwukrotnie przeszła leczenie, wymieniała pościel codziennie, stosowała zalecone środki – bez skutku. Przełom nastąpił dopiero podczas podróży do Austrii, kiedy zdesperowana udała się do dermatologa. To właśnie tam usłyszała diagnozę: pokrzywka wywołana nietolerancją histaminy.
Lucy dowiedziała się, że jej dieta była głównym wyzwalaczem objawów. Codziennie spożywała produkty, które miały wysoki poziom histaminy lub stymulowały jej uwalnianie. W jej menu były m.in.:
szpinak,
pomidory,
czekolada,
czerwone wino,
ocet jabłkowy,
fermentowane napoje.
Okulary przeciwsłoneczne. Czy mają termin ważności?
Po otrzymaniu diagnozy Lucy całkowicie zmieniła sposób odżywiania. Wyeliminowała najbardziej problematyczne produkty, zaczęła przyjmować leki przeciwhistaminowe i wprowadziła bardziej świadomy styl życia. Już po kilku dniach zauważyła znaczną poprawę – świąd ustał, skóra się wygoiła, a ona znów mogła normalnie spać i funkcjonować.
Dziś Lucy prowadzi życie podporządkowane nowym zasadom. Zanim sięgnie po jakikolwiek produkt, zastanawia się, czy nie wywoła on nawrotu objawów. Gdy wie, że ma przed sobą np. wieczór z serem, zapobiegawczo sięga po antyhistaminę.
Histamina - czym jest i na co wpływa?
Histamina to związek organiczny, który pełni wiele istotnych funkcji w ludzkim organizmie, ale jednocześnie może być przyczyną licznych dolegliwości. Naturalnie występuje w organizmie człowieka i jest magazynowana głównie w komórkach tucznych w formie nieaktywnej. Dopiero w odpowiedzi na określone bodźce – takie jak kontakt z alergenem – zostaje uwolniona i zaczyna aktywnie oddziaływać na różne układy i narządy.
Uwolniona histamina może prowadzić do poważnych reakcji, takich jak:
katar sienny,
pokrzywka.
Jest głównym mediatorem stanu zapalnego w przebiegu reakcji alergicznych. Wpływa na naczynia krwionośne, powodując ich rozszerzenie oraz zwiększenie przepuszczalności, co z kolei skutkuje obrzękami i powstawaniem bąbli.
Dodatkowo histamina wpływa na układ pokarmowy – przyczynia się do zwiększenia wydzielania soków trawiennych i nasilenia perystaltyki jelit. Wysokie stężenie histaminy może mieć także wpływ na ciśnienie krwi poprzez rozszerzanie naczyń, co w niektórych przypadkach może być niebezpieczne.
- Może mieć również wpływ na zdrowie psychiczne, czego objawami są m.in. lęk, bezsenność i ataki paniki – mówi cytowany przez The Sun dr Mohamed Najjar z Jorja Healthcare Group.
W kontekście alergii histamina odgrywa kluczową rolę. Jest jednym z głównych czynników inicjujących reakcję zapalną – stymuluje uwalnianie cytokin, czyli białek odpowiedzialnych za przekazywanie sygnałów w układzie odpornościowym. Nadmierne wydzielanie tych substancji prowadzi do nasilenia objawów alergicznych, takich jak świąd, kichanie, łzawienie oczu, duszność czy zmiany skórne. Z tego powodu w leczeniu alergii powszechnie stosuje się leki przeciwhistaminowe, które blokują receptory histaminowe i ograniczają jej działanie.
Źródło: The Sun
Treści w naszych serwisach służą celom informacyjno-edukacyjnym i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Przed podjęciem decyzji zdrowotnych skonsultuj się ze specjalistą.
