Tialorid - skład, działanie, wskazania i przeciwwskazania
Tialorid to preparat złożony zawierający dwie substancje czynne o działaniu moczopędnym. Stosuje się go w leczeniu lekkiego lub umiarkowanego nadciśnienia tętniczego krwi, zastoinowej niewydolności krążenia oraz marskości wątroby z wodobrzuszem i obrzękami. Jak go dawkować? Czy istnieją jakieś przeciwwskazania?
1. Co to jest Tialorid?
Tialorid to lek o działaniu moczopędnym, który stosuje się jako lek obniżający ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu obrzęków o różnej etiologii. Preparat zawiera dwie substancje czynne o działaniu moczopędnym. To hydrochlorotiazyd, który zwiększa wydalanie sodu i wody z moczem oraz rozszerza naczynia krwionośne oraz amiloryd, który nasila działania hydrochlorotiazydu.
Każda tabletka leku Tialorid zawiera 5 mg amilorydu chlorowodorku (Amiloridi hydrochloridum) i 50 mg oraz 100 mg laktozy jednowodnej (w roli substancji pomocniczej). Jedna tabletka leku Tialorid mite zawiera 2,5 mg amilorydu i 25 mg hydrochlorotiazydu. Leki są refundowane i wydawane na receptę. Ich cena nie przekracza kilku złotych.
2. Jak działa Tialorid?
Jak działają zawarte w leku substancje czynne? Amiloryd jest diuretykiem oszczędzającym potas. Poprzez hamowanie zwrotnego wchłaniania sodu w kanalikach nerkowych zwiększa wydalanie jonów sodu i chloru z moczem. Zapobiega utracie jonów potasu.
Z kolei hydrochlorotiazyd to lek moczopędny o budowie sulfonamidowej z grupy diuretyków tiazydowych, który prowadzi do zahamowania zwrotnego transportu jonów sodu w kanalikach nerkowych. To skutkuje nasileniem wydalania sodu z moczem i zwiększeniem objętości wydalanej wody. Jego działanie prowadzi również do rozszerzenia naczyń krwionośnych i zmniejszenia oporu naczyniowego.
3. Wskazania do stosowania leku Tialorid
Wskazaniem do stosowania leku Tialorid jest leczenie:
- nadciśnienia tętniczego krwi lekkiego lub umiarkowanego (w monoterapii lub z innymi lekami obniżającymi ciśnienie krwi),
- zastoinowej niewydolności krążenia,
- marskości wątroby z wodobrzuszem i obrzękami.
4. Jak stosować Tialorid?
Dawkowanie leku ustala się indywidualnie, w zależności od ciężkości choroby i reakcji pacjenta na lek. Tialorid nie jest wskazany do stosowania u dzieci.
Zwykle u osób dorosłych stosuje się następujące dawkowanie:
- w nadciśnieniu tętniczym krwi początkowo przyjmuje się pół tabletki na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 1 tabletki na dobę, podawanej jednorazowo lub w dwóch dawkach podzielonych,
- w zastoinowej niewydolności krążenia początkowo przyjmuje się pół tabletki na dobę, a w razie konieczności dawkę można stopniowo zwiększać. Nie należy przekraczać dawki 2 tabletek na dobę,
- w marskości wątroby leczenie rozpoczyna się od małych dawek, po czym zwiększa się je stopniowo, aż do uzyskania odpowiedniego działania moczopędnego. Nie należy przekraczać dawki 2 tabletek na dobę.
Działanie moczopędne preparatu rozpoczyna się po około 2 godzinach od przyjęcia leku i utrzymuje się do 12 godzin. Początek działanie obniżającego ciśnienie tętnicze występuje po kilku dniach stosowania preparatu.
5. Przeciwwskazania i skutki uboczne
Nie każdy może stosować lek Tialorid. Przeciwwskazaniem jest:
- nadwrażliwość na amiloryd, hydrochlorotiazyd oraz inne sulfonamidy, a także na którąkolwiek substancję pomocniczą,
- hiperkaliemia (stężenie potasu w surowicy powyżej 5,5 mmol/l),
- podwyższony poziom wapnia w surowicy,
- stężenie mocznika we krwi powyżej 10 mmol/l, kreatyniny powyżej 130 µmol/l,
- leczenie preparatami litu bądź lekami oszczędzającymi potas (np. triamteren, amiloryd),
- stosowanie leków uzupełniających potas, dieta bogata w potas (w ciężkich i opornych przypadkach hipokaliemii można stosować Tialorid pod kontrolą),
- ciężka niewydolność wątroby,
- stan przedśpiączkowy w marskości wątroby,
- ciężka niewydolność nerek,
- bezmocz,
- nefropatia cukrzycowa,
- cukrzyca,
- choroba Addisona.
Nie zaleca się stosowania leku Tialorid u kobiet w okresie laktacji oraz dzieci, ponieważ bezpieczeństwo i skuteczność stosowania u nich leku nie zostały ustalone. U ciężarnych lek może być stosowany wyłącznie w przypadku zdecydowanej konieczności, ponieważ triazydy przekraczają barierę łożyska.
Tialorid może wywołać działania niepożądane ze strony ośrodkowego układu nerwowego, takie jak osłabienie, znużenie, zawroty głowy, osłupienie. Wówczas istnieje niebezpieczeństwo związane z prowadzeniem pojazdów i obsługiwaniem maszyn. Listę skutków ubocznych związanych z zażywaniem leku zawiera ulotka dołączona do opakowania.
Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza.