Wankomycyna - działanie, wskazania, dawkowanie, skutki uboczne
Wankomycyna to silny antybiotyk, który wykazuje działanie bakteriobójcze. Zazwyczaj jest stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie Gram-dodatnie oporne na inne antybiotyki. Wankomycyna jest też podawana profilaktycznie przed operacjami w obrębie klatki piersiowej i naczyń krwionośnych. Co warto wiedzieć o tym antybiotyku?
1. Działanie wankomycyny
Wankomycyna to silny lek z grupy antybiotyków glikopeptydowych. Ma właściwości bakteriobójcze, hamuje biosyntezę ścian komórkowych drobnoustrojów chorobotwórczych. Jest znana w medycynie od lat 50. ubiegłego wieku i regularnie stosowana w przypadku zakażeń spowodowanych bakteriami Gram-dodatnimi.
Wankomycyna jest zalecana w przypadku ciężkich zakażeń opornych na działanie penicyliny i cefalosporyny. Lek jest dostępny w formie proszku do przyrządzenia roztworu doustnego lub przeznaczonego do infuzji.
Antybiotyk doustny jest stosowany wyłącznie w leczeniu rzekomobłoniastego zapalenia jelit wywołanego przez C. difficile. W pozostałych wskazaniach wankomycyna jest aplikowana dożylnie.
2. Wskazania do stosowania wankomycyny
- zapalenie wsierdzia,
- zakażenie kości i szpiku kostnego
- zapalenie płuc,
- zakażenie tkanek miękkich,
- bakteriemia wywołana przez gronkowce oporne na metycylinę,
Wankomycyna jest też stosowana profilaktycznie podczas operacji w obrębie klatki piersiowej, naczyń krwionośnych, wszczepiania protez czy rozruszników serca. Antybiotyk podaje się też, gdy istnieje ryzyko wystąpienia infekcyjnego zapalenia wsierdzia.
lubelskie
3. Dawkowanie wankomycyny
Dawka wankomycyny podawanej dożylnie zależy od wieku i wagi pacjenta. Dorośli zwykle otrzymują 2 g leku na dobę w dwóch lub czterech dawkach. Szybkość aplikacji antybiotyku nie może być szybsza niż 10 mg na kilogram masy ciała, w przeciwnym razie mogłoby dojść do zatrzymania akcji serca.
Dawkowanie wankomycyny u dzieci:
- noworodki do 7. dnia życia: dawka początkowa 15 mg/kg, następnie 20 mg/kg w 2 dawkach,
- noworodki do 1 miesiąca życia: dawka początkowa 15 mg, następnie 30 mg/kg w 3 dawkach,
- dzieci powyżej 1 miesiąca życia: 40 mg/kg w 2 lub 4 dawkach.
Roztwór do infuzji, zawierający 500 mg wankomycyny, powinien być rozpuszczony w 100 ml rozpuszczalnika. Antybiotyk doustnie podaje się zazwyczaj w czterech dawkach po 125 mg każda przez 10 dni.
W przypadku braku poprawy po czterech dniach, dawkę zwiększa się do maksymalnie 500 mg zażywanych co 6 godzin. U dzieci stosuje się 10 mg leku na każdy kilogram masy ciała do czterech razy na dobę.
4. Przeciwwskazania do stosowania wankomycyny
Wankomycyna nie powinna być stosowana przez osoby nadwrażliwe na substancje, występujące w tym antybiotyku. Warto mieć na uwadze, że jest to silny lek, który może podrażniać tkanki, a nawet doprowadzić do miejscowej martwicy.
Wankomycyna oddziałuje również na pracę serca, wątroby i nerek. Podczas terapii pacjent powinien znajdować się pod stałą opieką.
5. Skutki uboczne wankomycyny
Wankomycyna podawana w latach 50. ubiegłego wieku zawierała w składzie wiele zanieczyszczeń, które powodowały wiele działań niepożądanych. Obecnie skutki uboczne pojawiają się zdecydowanie rzadziej.
- dreszcze,
- gorączka,
- pokrzywka,
- świąd,
- osutki rumieniowe,
- obniżenie ciśnienia tętniczego krwi,
- zakrzepowe zapalenie żył,
- leukopenia,
- małopłytkowość,
- agranulocytoza,
- uszkodzenie narządu słuchu,
- uszkodzenie nerek,
- martwica w miejscu podania,
- osłabienie czynności mięśnia sercowego.
Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki.